ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
“Πέθανες – κι έγινες και συ: ο καλός.
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,
εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.
Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ‘ξερα τι κάθαρμα ήσουν,
τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.
Κοιμού εν ειρήνη δε θα ‘ρθω την ησυχία σου να ταράξω.
(Εγώ μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω
πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).
Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα ‘σαι ο πρώτος ,ούτε δα κι ο τελευταίος.”
Αυτό είναι ποίημα του Μανώλη Αναγνωστάκη και μας το θύμισε ένας σοφός της σημερινής πολιτικής ελιτ.
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης με πικρή ειρωνεία στηλιτεύει την υποκρισία που διακρίνει πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι φροντίζουν να δίνουν προς τα έξω μια εικόνα αξιοπρέπειας και ενδιαφέροντος για το συλλογικό συμφέρον, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι παρά οπορτουνιστές που αποζητούν μονάχα την προσωπική τους καταξίωση.
Θυμηθήκαμε το ποίημα με αφορμή το θάνατο ένος πολιτικού, ο οποίος ήταν για δεκαετίες προσωπικός μας φίλος.
Και έγινε φίλος μας μέσα απο μια μεγάλη δοκιμασία.
Ηταν Υπουργός και προσωπικός φίλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην κυβέρνηση του 1990-1993.
Ο χώρος του βασανίζονταν από μεγάλες και οργανωμένες εκ των έσω ληστείες.Μία μάλιστα είχε τραγικό θάνατο ενός αστυνομικού (Κώνστα) ο οποίος αψήφισε τα πιστόλια τους κυνήγησε,τον σκότωσαν και προς τιμήν του ονοματίσθηκε ένας μικρός δρόμος στην Καλλιθέα,δίπλα σε αστυνομικό κτήριο.
Μια μέρα ο Υπουργός μας φωνάζει στο γραφείο και ζητάει τη γνώμη μας γιά “ενα θέμα που δεν τον άφηνε να κοιμηθεί”.
Είχε αναθέσει την ΕΔΕ για τις ληστείες σε έναν “πασόκο ,αλλά πολύ έντιμο άνθρωπο”.Και εκείνος κατέληξε στο πόρισμα ότι μέγας οργανωτής ήταν στελεχάρα της Νέας Δημοκρατίας με διακομματική παρέα και ας μας έλεγαν “μύριζε τρομοκρατία”.
Και αφού μας δείχνει το πόρισμα εν τέλει καταλήγει:
“Τι να κάνω;Να το στείλω για τα περαιτέρω;Θα με ψήσουν ζωντανό στη Νέα Δημοκρατία”!
Φυσικά του είπαμε ότι πρέπει να κάνει τα νόμιμα.Φύγαμε απο το γραφείο.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα του τηλεφωνήσαμε και τον πληροφορήσαμε ότι “στο αυριανό φύλλο του “Ελεύθερου Τύπου” θα είχαμε πρώτο θέμα με τίτλο ” ΠΟΡΙΣΜΑ ΒΟΜΒΑ:ΛΗΣΤΗΣ Η ΣΤΕΛΕΧΑΡΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΑΔΕ”.
Του εξηγήσαμε ότι η θέση μας είναι “φίλοι με όλους στη νομιμότητα, στην παρανομία με κανέναν”.
Μας είπε “εχω κόσμο θα σου τηλεφωνήσω σε λίγο”.
Πράγματι μας τηλεφώνησε μετά μία ώρα και συζήτησε μαζί μας την δημοσιογραφιή δεοντολογία.Οτι στο ρεπορτάζ μεν δεν τον θεωρούμε ένοχο παρά μόνο μετά αμετάκλητη καταδίκη,αλλά το πόρισμα δε καταλήγει(και) σε αυτόν και εμείς ούτε το κρύβουμε,ούτε θεωρούμε υπεύθυνο τον πολιτικό χώρο και τα εκατομμύρια εντίμων ανθρώπων που ήταν σε αυτόν.
“Γιαννάκη,μαζεύω τα πράγματα απο το γραφείο,άυριο δεν θα είμαι Υπουργός,κανείς δεν θα με κλάψει που θα χάσω τη θέση μου, παρά μόνον οι δικοί μου,αλλά δεν μπορώ να σου πω μην το δημοσιεύεις .Ετσι κι αλλιώς στην πολιτική μπήκα καταξιωμένος δικηγόρος και μεγάλος σε ηλικία.Δεν έχω κανέναν ανάγκη”.
Εγινε σεισμός την επομένη.Δεν χάσαμε κανένα φύλλο στην εφημερίδα εξηγώντας την πάγια θέση “φίλοι με όλους στη νομιμότητα,στην παρανομία με κανέναν”.
Οι ληστείες σταμάτησαν μαχαίρι μετά το ρεπορτάζ…
Ο Μητσοτάκης δεν πείραξε ούτε μία τρίχα του Υπουργού του και τότε και στα επόμενα χρόνια.
Στη συνέχεια εκείνος αποσύρθηκε λόγω δυνάμεων.Δεν ακούστηκε το παραμικρό για την πολιτική του σταδιοδρομία,κατά την οποία εξελέγη 7 φορές βουλευτής και η λέξη ” σεμνός,καλλιεργημένος,εντιμος” τον συνόδευε σε όλη του την πολιτική σταδιοδρομία ,η οποία τερματίσθηκε (άνωθεν) λίαν προσφάτως.
Φυσικά το ποίημα ο Μανώλης Αναγνωστάκης το έγραψε για τους αντίθετους στην πορεία πολιτικούς.Ο σοφός μας το θύμισε όταν του μιλήσαμε για έναν μακαρίτη δικαστή με …πολιτική πορεία.
Μας λύπησε η αποχώρηση.Μας λύπησε το γεγονός ότι δεν τιμήθηκε ποτέ για εκείνη την εξαιρετικά γενναία στάση του.Ομως μας παρηγορεί η σκέψη ότι είναι ένας απο εκείνους τους πολιτικούς(υπάρχουν κι άλλοι) που ήθελε να εξαιρέσει ο Αναγνωστάκης στηλιτεύοντας όσα ζούμε με τους αντίθετους που φαίνονται στην πολιτική πολύ περισσότερο.Δυστυχώς.
Εμείς του αφιερώσαμε το ακόλουθο ποίημα του Καβάφη ,για να τον διαχωρίσουμε απο εκείνους που δείχνει ο Αναγνωστάκης:
“Tιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κι ίσοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία·
γενναίοι* οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κι οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε…”
