Αρχική Κοινωνικα Εποχή κοροναϊού: ο συνδυασμός της Επιστήμης και της Πίστης

Εποχή κοροναϊού: ο συνδυασμός της Επιστήμης και της Πίστης

1197

 

 

 

 

Του Ιάκωβου Μ. Φριζή
Στην εποχή που ζούμε, ο κορονοϊός έφερε, εκτός από τις χιλιάδες θύματα, και μία
«σύγκρουση» μεταξύ επιστήμης και πίστης. Ο κόσμος που ζούμε είναι αρκετά περίεργος
και ασταθής. Ο πνευματικός και υλικός πολιτισμός, απειλείται από την πανδημία που
χτύπησε τον πλανήτη μας. Στον κόσμο υπάρχει μία αβεβαιότητα και μία αμφιβολία για το
αύριο. Υπάρχει αγωνία και φόβος. Στην επιστήμη και στην πίστη υπάρχει μία αμφιβολία
που δεν μπορούμε να προβλέψουμε τα αποτελέσματα. Ακόμα και ο παραλογισμός μπορεί
να υπερισχύσει της λογικής και της αλήθειας, που ίσως μας οδηγήσουν στην καταστροφή.
Οι νόμοι και οι αρχές μέχρι σήμερα εθεωρούντο, ως η ισχυρή αλήθεια. Η επιστήμη
δοκιμάζεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Οι άνθρωποι που αφήνουν την τελευταία τους πνοή
μέσα στους θαλάμους των Μ.Ε.Θ. αμφιβάλουν για τα επιτεύγματα της επιστήμης. Η
άρνηση των νόμων και των αρχών, είναι μία πληγή για τον πολιτισμό μας. Όμως χωρίς την
επιστήμη, ο κόσμος θα αφανιζόταν. Σήμερα με την σκληρή και θανατηφόρο πανδημία, η
επιστήμη κυνηγά ένα φάντασμα, ένα φάρμακο, ένα εμβόλιο κατά του κορονοϊού, που ποτέ
ίσως, δε θα μπορέσει να φτάσει το αίσιο τέλος; Ερώτημα σκληρό, χωρίς θετική ή αρνητική
σίγουρη απάντηση. Όμως ο κόσμος ελπίζει. Σε μεγάλα αποτελέσματα μπορούν να φτάσουν
μόνον οι ερευνητές επιστήμονες, οι οποίοι ακολουθούν τον σκοπό τους, αδιαφορώντας για
τα εμπόδια, γιατί η αναζήτηση της έρευνας και της αλήθειας, τους δίνει τεράστια
ικανοποίηση. Τα αποτελέσματα μιας έρευνας απορρέουν από την φαντασία και την
ατομική και συλλογική πείρα των επιστημόνων. Έτσι ο Αρχιμήδης ανακάλυψε τον νόμο του
ειδικού βάρους, συνδυάζοντας την επίδραση του ύδατος επί του βάρους του ίδιου
σώματος και του βάρους του βασιλικού στέμματος των Συρακουσών. Ο Νεύτων ανακάλυψε
τον νόμο της βαρύτητας συνδυάζοντας την πτώση ενός μήλου με την ελκυστική δύναμη της
Σελήνης και της Γης. Ο Αϊνστάιν έφτασε στη θεωρία της σχετικότητας συνδυάζοντας την
πτώση του σώματος, μέσα σε ένα σταθερό περιβάλλον, με την πτώση του σώματος εντός
περιβάλλοντος κινούμενου με ταχύτητα, ενώ ο Μπορ εφεύρε την θεωρία του
συνδυάζοντας την περιστροφική κίνηση ενός ηλεκτρονίου γύρω του πυρήνα ενός ατόμου
με την κίνηση των πλανητών.
Ο οδηγός κάθε επιστήμονα είναι πάντα η πίστη του προς την αιώνια τάξη, που
βασιλεύει στη φύση. Αυτή η φύση έδωσε στον άνθρωπο την δυνατότητα να καταλάβει ότι
πάνω από τις ανθρώπινες δράσεις σε κάθε επίπεδο της ζωής, υπάρχει μία ανώτερη δύναμη,
το Θείον. Πέρασαν αιώνες μέχρι ο άνθρωπος να κατασταλάξει ότι πάνω από αυτόν υπάρχει
μία άλλη δύναμη, που δεν μπορεί ο ανθρώπινος νους να φτάσει. Έτσι φτάσαμε στη
δημιουργία των θρησκειών. Μπορούμε να βρούμε τις ιδέες για το Θείον και τη θρησκεία,
στη φιλοσοφία δύο λαών οι οποίοι έχουν δώσει τα πολυτιμότερα στοιχεία του πολιτισμού
μας. Οι δύο αυτοί λαοί είναι οι Έλληνες και οι Εβραίοι. Προκειμένου περί Ελλήνων, η
πρόοδος εκ του πολυθεϊσμού εις τον μονοθεϊσμό οφείλεται βασικά στους φιλοσόφους, δεν
έγινε όμως πλήρως διότι δεν εκτόπισε τελείως τις πρώτες θρησκευτικές αντιλήψεις και
συνήθειες από το μυαλό των πολλών. Προκειμένου όμως περί των Εβραίων η ιδέα του
θείου είναι αυτή με την ιδέα του ενός θεού, δηλαδή του μονοθεϊσμού, που είναι μία νέα
εξέλιξη στην ιστορία της θρησκευτικής πίστης. Το δε έργο της μοναδικότητας του ενός θεού
με την πρωτοφανή εμφάνιση πολλών προφητών, η ιδέα των οποίων περί του Θεού της
δικαιοσύνης, έγινε το βασικό κέντρο της εβραϊκής θρησκείας.

Η πίστη είναι ο καλύτερος οδηγός μας στο δρόμο της γνώσης του κόσμου των
μυστηρίων, η πίστη όχι υπό την δογματική της έννοια αλλά η σταθερή πίστη προς την
μελλοντική δυνατότητα της αλήθειας.
Σήμερα έχουμε μια ιστορική θέση. Η επιστήμη αγωνίζεται να σώσει ζωές με τη
βοήθεια της πίστης. Ενωμένοι οι παράγοντες αυτοί προσπαθούν να σώσουν τον άνθρωπο.
Η επιστήμη με τη γνώση, η θρησκεία με την ελπίδα αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανό τον
άνθρωπο. Στο πρόσωπο του μεγάλου ανθρώπου Σωτηρίου Τσιόρδα, βλέπουμε τον
επιστήμονα και τον θρησκευόμενο άνθρωπο, χωρίς κανένα εγωισμό να εργάζεται για την
σωτηρία του ανθρώπου. Στην κοινωνία που ζούμε υπάρχουν βασικά τρεις κατηγορίες
πολιτών, οι θρήσκοι, οι άθρησκοι και οι άθεοι. Ελπίζω ΟΛΟΙ να καταλάβουν τα λάθη τους
και να ενωθούν για το καλό της ανθρωπότητας.