Το μπάσκετ στην Ελλάδα υπήρχε και το 1968 μια ελληνιή ομάδα η ΑΕΚ παρουσία 90.000 (!!!) θεατών στο Καλλιμάρμαρο νίκησε τη Σλάβια και πήρε το κύπελλο Ευρώπης.
Στην πραγματικότητα όμως το μπάσκετ στην Ελλάδα το έφερε ο Γκάλης.Εξ ου και δυο κορυφαία γήπεδα σε Αθήνα -Θεσσαλονίκη φέρουν το όνομά του…
Με τον Γκάλλη οι Ελληνες ,κοντοί και ψηλοί πίστεψαν ότι έχουν μια θέση στην κορυφή.
Και το απέδειξαν σε επίπεδο Εθνιής ομάδας,σε επίπεδο Συλλόγων Πρωταθλητών Ευρώπης(ΠΑΟ 6 φορές,Ολυμπιακός 3 φορές,ΑΕΚ κλπ)και σε επίπεδο ατομικό.
Στην μετά Γκάλη εποχή δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι ο κορυφαίος συνολικά.
Αναδείχθηκε στην κορυφαία ομάδα της δεκαετίας στην ιστορία της Ευρωλίγκας.
Σήμερα στην ομάδα της δεκαετίας μετά την εξάδα με τους Δημήτρη Διαμαντίδη, Κάιλ Χάινς, Χουάν Κάρλος Ναβάρο, Λούκα Ντόντσιτς, Μίλος Τεόντοσιτς και Νάντο Ντε Κολό,επελέγη(ψηφίστηκε)και ο πάντα σεμνός και προσγειωμένος Γιώργος Πρίντεζης, ο πραγματικός σταρ και μεγαλύτερος ηγέτης στην ιστορία του μπασκετικού Ολυμπιακού.
Το μέγεθός του φαίνεται και απο το γεγονός ότι αν και φέτος ο Βασίλης Σπανούλης πέρασε ως πρώτος σκορερ στην ιστορία της Ευρωλίγκα τον Ναβάρο,ακόμα δεν έχει ψηφιστεί για την ομάδα της δεκαετίας…
Ο Γιώργος Πρίντεζης, ο οποίος δεν ξεχνά ότι ο Ολυμπιακός τον είχε απομακρύνει ως μικρής αξίας παίκτη στο παρελθόν, δήλωσε μετά την επιλογή του:
«Αν κάποιος πριν χρόνια μου έλεγε ότι θα ήμουν στην ομάδα της δεκαετίας, θα του απαντούσα ότι είναι τρελός. Προσωπικά, δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου, το αποφεύγω και στις συνεντεύξεις, ακόμη και τώρα δεν θέλω να το κάνω.
Δεν λέω ότι δεν είμαι χαρούμενος, αλλά είμαι περισσότερο για τα πράγματα που πετύχαμε με την ομάδα μου, τον Ολυμπιακό, τα τελευταία χρόνια. Δώσαμε χαρά στους φίλους μας, κατακτήσαμε δύο πολύ σημαντικούς τίτλους, έχουμε πάει άλλες δύο φορές στο φάιναλ φορ, αυτό είναι το πιο σημαντικό και αυτό θα έχω πάντα στην καρδιά μου.
»Νιώθω χαρούμενος, δούλεψα πολύ για να βρεθώ εδώ. Όταν κατακτήσαμε τους δύο τίτλους της Euroleague, πιστέψτε, ήμουν πολύ χαρούμενος, γιατί κάναμε και τον κόσμο χαρούμενο. Πολλοί ήταν χαρούμενοι, άλλοι έκλαψαν και αυτό είναι κάτι που μου δίνει δύναμη και ενέργεια.
»Καθώς μεγαλώνεις, αρχίζεις να σκέφτεσαι λιγότερο και να είσαι πιο επικεντρωμένος στα πράγματα που σε κάνουν χαρούμενο και προσωπικά είμαι περισσότερο όταν η ομάδα μου νικά και απολαμβάνω περισσότερο το παιχνίδι. Προσπαθώ να δίνω το καλύτερο και να βοηθώ την ομάδα, αυτό μου αρέσει και αυτό προσπαθώ να κάνω.
»Το 2012, κανείς δεν μας περίμενε, όλοι νόμιζαν ότι θα μας νικήσουν εύκολα, το 2013 όλες οι ομάδες ήξεραν ότι είμαστε επικίνδυνοι, ότι έχουμε καλή χημεία. Ειδικά οι ομάδες με τις οποίες παίξαμε στο φάιναλ φορ ήξεραν τι να περιμένουν. Εμείς παλέψαμε περισσότερο και ήμασταν πολύ καλοί σε άμυνα και επίθεση. Δεν ήταν πιο σημαντική κατάκτηση, γιατί όλες έχουν κάτι διαφορετικό, αλλά ήταν πολύ όμορφη.
»Δεν ήμουν ποτέ παίκτης που έβλεπε τα στατιστικά και τον ένοιαζε πολύ να σκοράρει περισσότερο ή κάτι άλλο. Ή να διαβάσω κάτι που γράφεται για εμένα. Δεν λέω ότι δεν με ενδιέφερε ή δεν θέλω να παίζω καλά, πάντα προσπαθώ να βελτιώνομαι και να βάζω νέα πράγματα στο παιχνίδι μου, αλλά προσωπικά είμαι πιο χαρούμενος τα τελευταία χρόνια για όσα η ομάδα έχει πετύχει».
