ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Eκ προοιμίου κάνοντας αυτό το ρεπορτάζ για τις εξελίξεις στα ελληνοευρωτουρκικά κάνουμε την πρόβλεψη ότι η COSCO,η κινεζική επένδυση στον Πειραιά και η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, πολύ σύντομα θα “πουλήσει” σε αμερικάνικη εταιρεία και θα αποχωρήσει.
Η εξέλιξη εντάσσεται στα πλαίσια της τεράστιας σημασίας που αποδίδουν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα και στον σταθρό άξονα -Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα-Ευρώπη για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών,των οποίων το κέντρο βάρους επιχειρησιακά μετατίθεται απο Ιράκ-Ιράν-Κόλπο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η εξέλιξη θα έχει συνέπειες πολύ σοβαρές και στον τρόπο και στα πρόσωπα που ασκούν την εξουσία,όχι μόνο στην ευρύτερη περιοχή,αλλά και στον …Πειραιά!
Τις επόμενες ημέρες ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ.Πομπέο θα φτάσει και στην Αθήνα για να συντονίσει τις προσπάθειες να επιλυθούν τα θέματα με την Τουρκία με τρόπο ,κατά τον οποίο η Τουρκία θα παραμείνει στο ΝΑΤΟ και θα είναι μέρος μιας ευρύτερης συμφωνίας στην Ανατολική Μεσόγειο,στην οποία τα υπάρχοντα σήμερα σύνορα θα είναι απολύτως σεβαστά και θα ρυθμιστούν μακριά απο τις απαιτήσεις της Τουρκίας τα θέματα εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Το λιμάνι του Πειραιά είναι το σημαντικότερο πια στη Μεσόγειο και σχετικά η γνωστή έγκυρη εφημερίδα “Χάντενςμπλατ” έγραψε πρόσφατα:
“… το λιμάνι του Πειραιά, είναι πλέον το «υπ’ αριθμόν 1» στη Μεσόγειο.
Η επέκταση του λιμανιού γίνεται υπό την διεύθυνση της κινεζικής κρατικής εταιρείας Cosco, κρίση του κορωνοϊού δεν έχει γίνει αισθητή μέχρι στιγμής στην περιοχή»
“…Υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στο λιμάνι του Πειραιά: πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα η διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων από έντεκα κοντέινερ σε τρεις αποβάθρες, συμπεριλαμβανομένου του «OOCL United Kingdom» με ικανότητα μεταφοράς 21.413 εμπορευματοκιβωτίων. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα φορτηγά-πλοία στον κόσμο.”
Η εφημερίδα με νόημα σχολίασε ότι στο λιμάνι του Πειραιά είναι μεγαλύτερες του αναμενόμενου αντοχές της δραστηριότητας διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων…”
Οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται τηνβ σημασία του μεγαλύτερου λιμανιού της Μεσογείου και ήταν ζήτημα χρόνου να αποφασίσοιυν να φέρουν τα πάνω-κάτω.
Στην απέναντι πλευρά πρώτη φορά τους τελευταίους μήνες ο “σουλτάν Ερντογάν” δήλωσε αναστατωμένος επειδή ο μέχρι πρότινος “υπάλληλός” του(μόνος αναγνωρισμένος απο τη Δύση) πρόεδρος της Λιβύης Σάρατζ δήλωσε ότι “θα παραιτηθεί στα τέλη Οκτωρβίου”.Λίγες ημέρες νωρίτερα άλαξαν οι συσχετισμοί και στο άλλο ουσιαστικό κομμάτι ης Λιβύης με τα πετρέλαια.Και εκεί υπήρξαν παραιτήσεις και στο κομμάτι αυτό πέρα απο τους Ρώσους έχουν λόγο και οι Αμερικανοί μέσω του διαύλου Αιγυπτος-Ισραήλ.
Προφανώς ο Ερντογάν δεν περίμενε ότι ο υπάλληλός του θα ήταν ο πρώτος που θα κατέβαινε απο το πλοίο,ή θα αλλάξει “στρατόπεδο…
Περι αυτού ακριβώς πρόκειται.
Ολα δείχνουν ότι τίθεται ένα πλαίσιο που προδιαγράφει την επερχόμενη συμφωνία,στην οποία η Τουρκία δεν θα έχει όχι κύριο λόγο,αλλά ούτε καν σημαντικό,καθώς όλα θα κριθούν με σχηματισμό απο τη μία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ευρωπαίκή Ενωση-Ισραήλ-Αιγυπτος και απο την άλλη η Ρωσία.
Η Τουρκία δεν έχει καμία άλλη επιλογή απο το να συνταχθεί με το ΝΑΤΟ,διότι και η Ρωσία δεν την θέλει καν…Και δεν την θέλει γιατί η Τουρκία θα της χαλάσει τις δικές της συμμαχίες στην περιοχή(Ιράν-Συρία)και δεν θα της προσφέρει σε αντιστάθμισμα κάτι σημαντικό ή κάτι που δεν το έχει μέσω των χωρών αυτών στην Ανατολιή Μεσόγειο και στα ενεργειακά αποθέματα στη Μέση Ανατολή.
Συνεπώς η επιλογή της είναι να σεβαστεί τα εντός του ΝΑΤΟ ισχύοντα.
Προ αυτής της μοναδικής της επιλογής προσπαθεί να πιέσει στην περιοχή του Καστελλόριζου για ιδιαίτερη συμφωνία που θα της ανοίξει ένα παράθυρο στην επερχόμενη συμφωνία εκμετάλλευσης.
Ακριβώς γιαυτό οι ΗΠΑ ρίχνουν το βάρος τους με την έλευση Πομπέο και τις συνομιλίες με όλες τις πλευρές της περιοχής.
Προ αυτής της προοπτικής η μόνη σοβαρή κίνηση απο πλευράς Ελλάδας είναι οι προσπάθειες του τ.προέδρου της Δημοκρατίας στα διεθνή φόρα για να θέσει στα τραπέζια των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων τις προβλέψεις των ευρωπαϊκών συνθηκών και να τις κάνει να κατανοήσουν ότι μια φορά άνοιξαν κερκόπορτα στο Βυζάντιο και την πληρώνει η Ευρώπη ακόμα.
Συνομιλεί με όλους τους ηγέτες με τους οποίες και ως υπερυπουργός της Νέας Δημοκρατίας είχε ανοίξει διαύλους και γέφυρες,τις έκανε μπετόν ως πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στην πιο κρίσιμη περίοδο και τις διατηρεί και σήμερα.
Event organized by the site www.tvxs.gr, entitled “Production Reconstruction: The challenge of the next day,” which took place in the auditorium of Athens War Museum on February 13, 2014 /
Λιγα 24ωρα πριν έρθει λοιπόν η αμερικανική αντιπροσωπεία και αρχίσουν εξαιρετικά ουσιαστικές επαφές και συζητήσεις ο κ.Παυλόπουλος μετείχε στην πρώτη σοβαρή ελληνική εκδήλωση στο Καστελλόριζο.Στην πρωτοβουλία που οργάνωσαν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της Ελλάδας με συμμετοχή καθηγητών και δικηγόρων ο κ.Παυλόπουλος με εξαιρετικά σημαντικ,ή παρέμβασή του έθεσε το πλαίσιο στο οποίο οφείλει να κινηθεί η Ελλάδα,η Δύση,οι ΗΠΑ.
Είπε μεταξύ άλλων:
«Σε μια από τις πιο πρόσφατες προκλήσεις της η Τουρκία άρχισε, πάντα στο
πλαίσιο της πάγιας τακτικής της να προσθέτει ανύπαρκτα ζητήματα προς
διαπραγμάτευση με την Ελλάδα -και, συνακόλουθα, ν’ αμφισβητεί την
αδιαπραγμάτευτη Εθνική μας Θέση, ότι μεταξύ μας υφίσταται μια, και μόνη,
διαφορά, εκείνη της οριοθέτησης της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας και των
αντίστοιχων θαλάσσιων ζωνών- να εγείρει εκ νέου και ζήτημα ως προς το αν
η Ελλάδα έχει δικαίωμα να θωρακίζει αμυντικώς όλα, ανεξαιρέτως, τα Νησιά
της στο Αιγαίο, και μάλιστα ανεξαρτήτως του ποια είναι η έκτασή τους και αν
κατοικούνται ή όχι.
Α. Αδιαπραγμάτευτη Εθνική μας Θέση είναι ότι μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας
υφίσταται μια, και μόνη, διαφορά, εκείνη της οριοθέτησης της νησιωτικής
υφαλοκρηπίδας και των αντίστοιχων θαλάσσιων ζωνών. Ουδένα δε
ζήτημα υφίσταται ως προς την αμυντική θωράκιση των Ελληνικών Νησιών
του Αιγαίου.
1. Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα -αλλά και την υποχρέωση, αφού τούτο αφορά
την προστασία της Ελληνικής Επικράτειας- τόσο για δικό της
λογαριασμό όσο και απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως πλήρες
Κράτος-Μέλος της, να θωρακίζει αμυντικώς όλα, ανεξαιρέτως, τα Νησιά
της στο Αιγαίο, ανεξαρτήτως της έκτασης του εδάφους τους και του αν
κατοικούνται ή όχι. Το δικαίωμα αυτό στηρίζεται στις διατάξεις του
άρθρου 51 του Καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ, οι οποίες κατοχυρώνουν
2
το δικαίωμα Κράτους-Μέλους του ΟΗΕ περί «νόμιμης άμυνας» όχι μόνο
σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης εναντίον του, αλλά και σε περίπτωση
«απειλής χρήσης βίας» ή ακόμη και «επικείμενης απειλής», όπως
προκύπτει από την πρακτική αυτού τούτου του ΟΗΕ. Και είναι δεδομένο
ότι η Τουρκία, ιδίως μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, το εντελώς
αυθαίρετο «casus belli» ως προς την επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης
και τον σχηματισμό της «Στρατιάς το Αιγαίου», απειλεί διαχρονικώς και
ευθέως την Ελλάδα, και με την χρήση βίας -όπως αποδεικνύει,
επιπροσθέτως, η πρόσφατη στάση της, μετά την «σύναψη» του
λεγόμενου «τουρκολιβυκού μνημονίου»- παραβιάζοντας ευθέως το
Διεθνές Δίκαιο και, κατ’ εξοχήν, το Δίκαιο της Θάλασσας κατά την
Συνθήκη του Montego Bay του 1982. Συνθήκη, η οποία δεσμεύει και την
Τουρκία, μέσω γενικώς παραδεδεγμένων κανόνων του Διεθνούς
Δικαίου.
2. Πέραν τούτων, η Τουρκία ουδόλως και καθ’ οιονδήποτε τρόπο μπορεί να
επικαλείται την Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων του 1947, δια της
οποίας παραχωρήθηκαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Και αυτό επειδή
η Τουρκία δεν υπήρξε συμβαλλόμενο μέρος στην ως άνω Συνθήκη, η
οποία έχει συναφθεί μεταξύ των Συμμάχων νικητών του Β΄ Παγκόσμιου
Πολέμου και της Ιταλίας. A fortiori, η Τουρκία οφείλει να σέβεται, στο
ακέραιο, την Συνθήκη Ειρήνης, η οποία συνιστά, έναντι αυτής, «res inter
alios acta».
B. To ίδιο δικαίωμα -άρα και την ίδια υποχρέωση- αντλεί η Ελλάδα και με
βάση το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο,
σύμφωνα με τις ακόλουθες διευκρινίσεις και υπό τα δεδομένα της διαρκώς
εντεινόμενης προκλητικής και επιθετικής συμπεριφοράς της Τουρκίας
απέναντί της η οποία, κατά τα συμπεράσματα της Ευρωμεσογειακής
Διάσκεψης της 10 ης Σεπτεμβρίου 2020 στο Αιάκειο της Κορσικής,
παραβιάζει ευθέως την Κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της
Ελλάδας.
1. Οι διατάξεις του άρθρου 42 παρ. 7 εδ. α΄ της ΣΕΕ, οι οποίες
κατοχυρώνουν τις θεσμικές εγγυήσεις ενεργοποίησης της ρήτρας
3
«Αμοιβαίας Άμυνας», όταν απειλείται Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, παραπέμπουν ευθέως, ως προς τις προϋποθέσεις
ενεργοποίησης της ρήτρας αυτής, στις προμνημονευόμενες διατάξεις
του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Κατά τούτο, οι ως
άνω διατάξεις αποτελούν μέρος του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, οπότε η
Ελλάδα έχει το δικαίωμα αμυντικής θωράκισης των Νησιών του Αιγαίου
εναντίον της τουρκικής απειλής και με βάση το θεσμικό πλαίσιο του
Ευρωπαϊκού Δικαίου και του αντίστοιχου Ευρωπαϊκού Κεκτημένου.
2. Επιπλέον, και ενόψει της κατάφωρης τουρκικής προκλητικότητας και
ευθείας απειλής εναντίον της, η Ελλάδα δικαιούται, ανά πάσα στιγμή, να
ζητήσει, ως Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ενεργοποίηση
της ρήτρας «Αμοιβαίας Άμυνας», κατά τις διατάξεις του άρθρου 42 παρ.
7 της ΣΕΕ. Προς την κατεύθυνση αυτή η Ελλάδα μπορεί να επικαλεσθεί
την πρακτική, η οποία έχει έως τώρα ακολουθηθεί στο πλαίσιο της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την ενεργοποίηση της ως άνω ρήτρας».
