ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Κράτος φονιάς;Ναι!..
Βαριά κουβέντα στη γενικότητά της; Εκτιμήστε το απο το σύντομο κείμενο που ακολουθεί.
Τις ημέρες αυτές έχουμε όλοι τηνπροσοχή στις δραματικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.Ηδη και σήμερα ο Τράμπ όχι μόνο δεν έκανε πίσω ,μετά την εξόντωση του πολέμαρχου της Περσίας Σουλεϊμανί,αλλά δήλωσε ότι άλλοι 52 “στόχοι” είναι κλειδωμένοι στην Περσία και εκτός αυτής και αυτό σημαίνει ότι ανα πάσα στιγμή ένας πύραυλος ακριβείας μπορεί να μπει απο το μικρό παραθυράκι του μπάνιου τους…Ο αριθμός δεν είναι τυχαίος.Τόσοι ήταν οι όμηροι που υπέφαραν για μήνες στην αμερικάνικη πρεσβεία στην τεχεράνη ,στην πρωτοφανή ομηρία τους απο τους θρησκευτικούς δικτάτορες που ανέλαβαν την εξουσία μετά τον βασιλικό δικτάτορα Σάχη.
Λίγοι πρόσεξαν καλά τους λόγους για τους οποίους μια 32χρονη όμορφη μητέρα και νηπιαγωγός έριξε πρώτα απο το μπαλκόνι τρίτου ορόφου το 5χρονο κοριτσάκι της,βεβαιώθηκε ότι σκοτώθηκε και μετά έπεσε και εκείνη δίπλα του αφήνοντας εκεί την τελευταία της πνοή.
Ο φωταγωγός-Καιάδας
Το παιδάκι ήταν στο φάσμα του αυτισμού εκ γενετής.
Το είχε καταλάβει στην ηλικία του ενός έτους.Από εκείνη τη στιγμή έψαχνε η οικογένεια βοήθεια.
Τι βρήκε;Τι-πο-τα.
Ενα κράτος πάμπλουτο στις Εβλετίες και στους φορολογικούς παραδείσους του πλανήτη,πρώτο με εκπροσώπους του εφοπλιστάδες “τραπεζίτες” και άλλα τριαντάφυλλα της φοροδιαφυγής,φοροαποφυγής στα Γκστάαντ και Σεν Μόριτς και Ασπεν και Μαλδίβες και Μπαλί.Αλλά με ΚΑΝΕΝΑ κρατικό ΣΧΕΔΙΟ και ΣΧΟΛΕΙΟ Ειδικής Αγωγής για τα παιδιά αυτής της κατηγορίας.
Πριν 20 χρόνια μετά μια άκρως επιτυχημένη τηλεοπτική εκπομπή ένας διάσημος Ελληνας μας ζήτησε να τον μεταφέρουμε με το αυτοκίνητο.Ηταν ο σταρ της εποχής και οι εκπομπές σάρωναν…
Στη μέση της διαδρομής προς Κολωνάκι έβαλε τα κλάματα και μας άφησε άφωνους.
“Πως θα τον αντικρύσω;Τι να του πω;Πως να μάθω τι καταλαβαίνει,τι σκέπτεται,αν στεναχωριέται,αν αισθάνεται ότι τον λατρέυω;Η μάνα του δεν άντεξε αυτά τα ερωτήματα και αυτές τις σκέψεις και έφυγε.Τι δικαιολογώ απόλυτα…Δεν υπάρχει καμία βοήθεια ,το κράτος μας δείχνει τον Καιάδα ξεκάθαρα και φωναχτά…”
Μείναμε αποσβολωμένοι ώρα πολλή….Συνήλθε σκούπισε τα δάκρυά του και ανέβηκε…
Πέρασε άλλα 1-12 χρόνια.Ενας άλλος επώνυμος Ελληνας μας είπε τα ίδια για το δικό του παιδάκι…Ούτε τα διόδια δεν ήταν ελεύθερα για να πηγαίνει δο και 3 φορές την ημέρα από Πάτρα στο Μεσολόγγι σε ιδιωτική δομή για να έχει βοήθεια το παιδάκι του.
“Πήγα σε όλους τους Υπουργούς και είναι και φίλοι μου.Υποσχέθηκαν ότι θα κάνουν κάτι γιατί στο φάσμα είναι 6 στα χίλια παιδιά.Υπολογίστε.Τι έκαναν;Τι-πο-τα! Μας δείχνουν το δρόμο για τον Καιάδα…Υπάρχουν γονείς που έχουν αυτοκτονήσει,αλλά δεν λέγεται προς τα έξω γιατί ντρέπεται το περιβάλλον.Ξέρω γιαγιά που αυτοκτόνησε μαζί με το εγγονάκι που ήταν στο φάσμα για να γλιτώσει τα παιδιά της και άλλα εγγονάκια απο τον Γολγοθά του πόνου,του χρήματος,της ντροπής…Αυτό το περιβάλλον έχει “στήσει” το Κράτος με την ξερή φράση “δεν υπάρχουν κονδύλια”.
Ούτε το ένα χιλιοστό των φόρων απο τη λίστα Λαγκάρντ δεν πήραν με διάφορα κόλπα και αυτό έφτανε και περίσσευε για δημιουργία δομών για τα παιδιά αυτά”…
Αυτά μας είπε…
Η Δώρα,η όμορφη μητέρα και νηπιαγωγός στην Πεύκη πριν πέσει απο το μπαλκόνι με το παιδάκι όλα αυτά τα βίωσε.
Το παιδάκι πλησίασε στα 5 και ήταν η ώρα του σχολείου.
Ηταν η ώρα του Γολγοθά με εξωτερικά χαρακτηριστικά πια…
Για να πάει στο σχολείο ένα παιδί με αυτισμό, πρέπει να περάσει ΚΕΣΣΥ δηλαδή από το Κέντρο Εκπαιδευτικής Συμβουλευτικής Υποστήριξης.
Ο αυτισμός εμφανίστηκε ΥΠΟΤΥΠΩΔΩΣ και ΠΕΡΙΠΑΙΚΤΙΚΑ στην ελληνική νομοθεσία μόλις το 1999…Και αυτό επειδή ο σουπερ επώνυμος του Κολωνακίου,είχε ψυχή και δημόσιο λόγο και τους ευτέλιζε συνεχώς…Αναγκάστηκαν απλά…
Η ειδική εκπαίδευση είναι ανύπαρκτη ακόμα,λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών και συχνά παιδί που “δικαιούται” πλήρη στήριξη, μοιραζεται τον δάσκαλο με άλλο παιδάκι ή το διώχνουν σε άλλο σχολείο….
Ετσι συχνά τα παιδιά αυτά δεν πάνε καν σχολείο, είτε γιατί δεν υπάρχουν στηρίξεις, είτε γιατί, απλά δεν υπάρχουν και Ειδικά Σχολεία. Έτσι, τα παιδιά στερούνται αυτομάτως το αγαθό της δημόσιας Παιδείας. Στο νήπιο το κόστος είναι 400-500 ευρώ μηνιαίως, στο δημοτικό 600 ευρώ και αυξάνεται ανάλογα με την τάξη…
Η Δώρα,όπωςκαι οι χιλιάδες άλλοι συγγενείς αυτών των παιδιών τιυ φάσματος είχε βιώσει καλά το τι σημαίνει απόρριψη απο παντού και είχε νιώσει την έλλειψη ψυχικών και σωματικών αντοχών δραματικά.
Εδω και χρόνια γράφουν ότι δεν πρέπει η κρατική δομή να βασανίζει πολίτες,ανθρώπους,να τους ωθεί στα μπαλκόνια…
Τι λέτε.με τόσες υποσχέσεις και τόσες ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ παραλείψεις,αν και δυνατότητες οικονομικές υπάρχουν το κράτος είναι φονιάς (και) στην περίπτωση της Δώρας και του παιδιού της;
