Οι εκδηλώσεις τιμής στους ήρωες του 40 πολλές απ άκρη σ άκρη της χώρας.
Απο τους Βουλιαράτες,όπου συγκεντρώνονται σιγά-σιγά( ετάφησαν οι πρώτοι 750,που αναγνωρίστηκαν) τα οστά των 7.500 νεκρών ηρώων του Μετώπου μέχρι τη Γαύδο.
Στη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος της Δημοκρατίας με τον πάντα εμπνευσμένο λόγο του.Σε κάθε σχολειό και Δήμο επίσης.
Επιλέξαμε δυο χαρακτηριστικούς λόγους .Από τη μία της Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως,η οποία επικρίθηκε σφοδρά για την απουσία κάθε αναφοράς σε ναζισμό-φασισμό και απο την άλλη του Δημάρχου του (σημαδιακού…)Βύρωνα Γρηγόρη Κατωπόδη.
Πάνω η φωτογραφία Ελλήνων εβραϊκού θρησκεύματος στο σταθμό Θεσσαλονίκης ,στην αφετηρία για τα κρεματόρια του ναζισμού-φασισμού με κριτήριο το θρήσκευμα:
Διαβάστε και κάνετε συγκρίσεις και κρίσεις:
Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ:
“Γιορτάζουμε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της μακράς και ένδοξης ιστορίας της χώρας μας. Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μία ημέρα που φέρει ιδιαίτερο βάρος για τη συλλογική μας ταυτότητα, για τρεις ιδιαίτερους λόγους, ανάμεσα σε άλλους πολλούς:
Μας υπενθυμίζει τα επιτεύγματα του Ελληνισμού. Στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πιο μελανής ίσως σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, οι αντίξοες συνθήκες και η δυσανάλογη ισχύς προς τον κατακτητή δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό. Αψηφώντας κάθε δυσκολία, οι Έλληνες αποφάσισαν να υψώσουν το ανάστημά τους και να αντιταχθούν στις δυνάμεις του μίσους και της βίας, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία μας.
Αποτελεί διδαχή και αναδεικνύει τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες μας. Η έμφυτη τάση του λαού μας να αντιμετωπίζει θαρραλέα τις δυνάμεις, που τον απειλούν, συνιστά επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην μακραίωνη ιστορία μας. Η ισχύς αυτή πηγάζει από την ικανότητά μας να συσπειρωνόμαστε γύρω από έναν κοινό στόχο, όταν οι θεμελιώδεις αξίες μας κινδυνεύουν.
Στις μέρες μας, που οι ακραίες φωνές του λαϊκισμού επιδιώκουν να δυναμώσουν, που ο ατομικισμός και η αποξένωση μαστίζουν την ανθρωπότητα, είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να αναβιώσουμε αξίες, όπως η αυταπάρνηση, ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη, που μας επιτρέπουν, σήμερα, να ζούμε σε μία ελεύθερη, δημοκρατική χώρα.
Αναδεικνύει τη σημασία της εκπαίδευσης στην προσπάθεια να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη, καθώς και να καλλιεργήσουμε μια πιο διαδραστική σχέση με το παρελθόν μας.
Η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας και η γνωριμία με την ιστορική μας ταυτότητα, η δυνατότητα εντοπισμού και αξιολόγησης αξιόπιστων ιστορικών πηγών, αποτελούν γνώσεις και δεξιότητες που οφείλει να αναπτύξει στους μαθητές ένα σύγχρονο σχολείο. Αγαπητά μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, Αξιοποιώντας το πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό της ιστορικής κληρονομιάς μας, μπορούμε να διδάξουμε και να διδαχτούμε από το παρελθόν και να προετοιμαστούμε κατάλληλα για το παρόν και το μέλλον.
Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!
Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΝΙΚΗ ΚΕΡΑΜΕΩΣ
ΚΑΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ:
Κυρίες και Κύριοι
Φίλες και Φίλοι
Συνοδοιπόροι στην Ιστορία του Βύρωνα,
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω τον σημερινό μου χαιρετισμό μοιραζόμενος μαζί σας λίγους στίχους:
«Κάθε βροντή, ένας θάνατος καβάλα στον αέρα
Κάθε βροντή, ένας άντρας χαμογελώντας αντίκρυ στο θάνατο
Κι η μοίρα ό,τι θέλει ας πει»
Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Οδυσσέα Ελύτη τον χειμώνα του 1941 με τον ίδιο, αγωνιστή στο μέτωπο της Ηπείρου για την υπεράσπιση της πατρίδας μας απέναντι στη φασιστική απειλή, να αποτυπώνει στο Άσμα του την φρίκη και το μαύρο του πολέμου.
Ο πόλεμος για την υπεράσπιση της πατρίδας μας δεν έμεινε ανεξήτιλα χαραγμένος στις σελίδες της Ιστορίας του λαού μας όμως ως ένας χαμένος αγώνας.
Είναι αυτός ο αγώνας που ένδοξα δόθηκε από όλους τους Έλληνες ενωμένους, που ύψωσαν το ανάστημα τους απέναντι στον φασισμό, στη ναζιστική θηριωδία και στις ακραίες και μισαλλόδοξες ιδεολογίες που αποτέλεσαν τα ελατήρια τους.
Αυτόν τον αγώνα, τα χρόνια της κρίσης κληθήκαμε να τον δώσουμε ξανά. Το διακύβευμα αυτή τη φορά είχε να κάνει με την ίδια μας την ταυτότητα, με το ποιοι είμαστε.
Με το να μην επιτρέψουμε στην παράδοση της Αντίστασης που κυριαρχεί σε όλη μας την ιστορική διαδρομή ως Έθνος να χαθεί σιωπηρά μέσα στη νυχτιά.
Να σταθούμε όρθιοι και περήφανοι.
Να μην σιγήσουμε.
Να απαντήσουμε στο σκοτάδι με φως και στην απόγνωση με ελπίδα.
Και να ξαναπούμε τελικά ένα αποφασιστικό «ΟΧΙ» στη ναζιστική απειλή.
Κι αν ο αγώνας μας υπήρξε ένδοξος και λαμπρός, τα σημάδια του έμειναν χαραγμένα επάνω στην πατρίδα μας.
Είναι ο αγώνας που ξεκίνησε για να σωθεί ο λαός μας από την πείνα.
Είναι ο αγώνας που συνεχίσθηκε κατά της πολιτικής επιστράτευσης με αποτέλεσμα κανένας από τους 80.000 Έλληνες – που είχαν σχεδιάσει οι Γερμανοί φασιστές – να μην οδηγηθεί ως εργάτης στη Γερμανία.
Είναι οι χιλιάδες αντιστασιακές ενέργειες και μάχες κατά των Γερμανών κατακτητών.
Είναι ο αγώνας που δόθηκε από όλους τους συμπατριώτες μας με πρωτοπόρες τις αντιστασιακές οργανώσεις του.
Και οι Βυρωνιώτες, στην πρώτη γραμμή των αγώνων και της Αντίστασης, είδαν τα «παιδιά» τους να χάνονται. Εκατοντάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά συνελήφθησαν και εστάλησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που για πολλούς από αυτούς αποτέλεσαν τόπο μαρτυρίου.
Ακόμη και λίγο πριν την οριστική κατάρρευση του Τρίτου Ράιχ και την απελευθέρωση της Ελλάδας, στις 7 Αυγούστου 1944, 12 ήρωες έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες των Ναζί σε τούτη εδώ την πόλη, σε τούτη εδώ την πλατεία.
Αυτό το μαύρο κεφάλαιο της Ιστορίας ωστόσο, ουδέποτε βρήκε τη λύτρωσή του. Και η ιστορική αδικία των πολεμικών επανορθώσεων ποτέ δεν διορθώθηκε.
Αντίθετα, στον δίκαιο αγώνα της Ελληνικής Πολιτείας και στην Ρηματική Διακοίνωση διεκδίκησης τους, η Γερμανία δεν βρήκε παρά να ψελλίσει ελάχιστες κουβέντες που καμία σχέση δεν έχουν με την ουσία του ζητήματος και σίγουρα δεν περιποιούν τιμή στις Αρχές και τις Αξίες πάνω στα οποία χτίστηκε η Ευρώπη.
Το να θάβεις το κεφάλι στην άμμο και να αγνοείς την ιστορική μνήμη δεν είναι ο τρόπος για να αποχαιρετίσεις το πρόβλημα, είτε είσαι στρουθοκάμηλος, είτε είσαι χώρα-εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επίσης δεν είναι ο τρόπος για να μην επαναληφθεί το παρελθόν. Αντίθετα, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία πρόσκληση για την επανάληψή του.
Και για εμάς; Για εμένα, για εσάς, για τις οικογένειές μας, τι σημαίνει αυτός ο αγώνας; Ποιο είναι το νόημα του, ποιος ο λόγος του, ποιο είναι το θεμέλιο του;
Δεν ήταν οι μέρες ή οι νύχτες του πολέμου και της Αντίστασης, αυτές άλλωστε δεν γυρίζουν ποτέ πίσω.
Οι ιστορικοί μπορεί να έχουν πολλά να πουν αλλά, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, στο κέντρο του βρίσκεται ο ασίγαστος πόθος για τρία ιδανικά. Καταρχάς την αγάπη. Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, η αγάπη βρίσκεται στον πυρήνα ενός πολέμου.
Και, ακόμα πιο οξύμωρο, το ιδανικό της Ειρήνης βρίσκεται κι αυτό στον πυρήνα αυτού του πολέμου.
Και η εξήγηση δίνεται από το τρίτο, την Ελευθερία. Την Ελευθερία να ζούμε, να αγαπούμε, να δημιουργούμε, και να απολαμβάνουμε την Ειρήνη.
Κυρίες και κύριοι,
Πολλοί σήμερα ξεχνούν τη σημασία της Αγάπης, αυτή όμως βρίσκεται πίσω από καθετί καλό στον κόσμο μας. Αυτή χρωματίζει τις πιο ευτυχισμένες στιγμές μας, αυτή μας προικίζει με δύναμη στις δύσκολες στιγμές μας, αυτή μας χαρίζει το σθένος και το πάθος να ριχνόμαστε σε κάθε είδους αγώνα χωρίς δισταγμό.
Μολονότι τα αντικείμενα και τα ανθρώπινα κατασκευάσματα φθείρονται και χάνονται, οι Ιδέες, οι Αξίες, τα Ιδανικά, βρίσκονται πάντα εκεί και η μοίρα τα προστάζει να αντηχούν στους αιώνες.
Οι Αξίες και τα Ιδανικά με τα οποία είναι εμποτισμένη η Ελληνική Ιστορία δίνουν το ρυθμό σε ολόκληρο τον Δυτικό Πολιτισμό.
«Μία κρυφή Ελλάδα υπάρχει στην καρδιά όλων των ανθρώπων της Δύσης» επεσήμανε ο Γάλλος Μαλρώ το 1959 στην τελετή φωταγώγησης της Ακρόπολης.
Αυτή που κατοικεί στις καρδιές όλων μας, προσθέτουμε σήμερα.
Τελικά, η Αγάπη είναι που μας επιτρέπει να βρισκόμαστε εδώ, να καμαρώνουμε τα παιδιά μας και να τα προικίζουμε με τα ιδανικά που θα τους επιτρέψουν να αναλάβουν αύριο τις τύχες της πόλης μας και της χώρας μας.
Γι’ αυτό και είμαι τόσο σίγουρος για την επιλογή μας ώστε το παιδί και η οικογένεια να είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Δημοτικής μας Αρχής. Μαζί με τα Κοινωνικά Κεκτημένα που εδράζονται στην αγάπη για τον συνάνθρωπο και την ανάγκη διατήρησης της συνοχής της Κοινωνίας μας.
Και αυτή η ανάγκη είναι σήμερα πιο επίκαιρη και πιο σημαντική από ποτέ. Είναι ενός άλλου είδους Αντίσταση απέναντι στον διχασμό που εξαφανίζει και ισοπεδώνει την Κοινωνία, αποδομώντας την τελικά σε ανθρωποφαγικές μονάδες.
Κυρίες και κύριοι,
Στις δύσκολες στιγμές μας πάντα ενωθήκαμε. Οι περισσότερες όμως δύσκολες στιγμές στην Ιστορία μας ήρθαν όταν χωριστήκαμε.
Ας μην επαναλάβουμε ποτέ αυτό το λάθος. Η δύναμή μας βρίσκεται στην ικανότητα μας να ξεπερνάμε ενωμένοι όλα τα εμπόδια. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας σήμερα είναι πολυεπίπεδες.
Οι εξωτερικές απειλές, η πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, το μέλλον της βαλκανικής γειτονιάς μας και η ανάγκη η Ελλάδα να διαδραματίσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή που η ιστορία και η ακτινοβολία της υπαγορεύει πρέπει να μας βρουν ισχυρούς, ανυποχώρητους και ενωμένους σαν γροθιά.
Και ο Βύρωνας της προσφυγιάς, ο Βύρωνας της Αντίστασης, ο Βύρωνας των αγώνων, ο Βύρωνας της Ειρήνης και όλοι εμείς που είμαστε περήφανοι για την ιστορία μας, είμαστε εδώ την ημέρα της Εθνικής Επετείου, για να τιμήσουμε τους πεσόντες και τους αγώνες που έδωσαν για την ελευθερία. Και για να καμαρώσουμε τα παιδιά μας, τη νέα γενιά της πόλης μας σε αυτήν την τόσο σημαντική γιορτή της Ελλάδας!
Να τα προστατεύουμε και να δημιουργήσουμε γι’αυτά έναν κόσμο και μια κοινωνία με Αγάπη, Ειρήνη και Ελευθερία.
Έναν κόσμο χωρίς φασισμό και πόλεμο. Έναν κόσμο με δικαιώματα και αξίες.
Χρόνια πολλά σε όλους!
Σας ευχαριστώ πολύ”
