Ζούσε καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο και η κατάστασή της όλο και γινόταν χειρότερη.
Με βαριά φάρμακα και φρικτούς πόνους πορευόταν,χαμογελούσε,γυμναζόταν και κέρδισε χρυσά μετάλλια στους παραΟλυμπιακούς αγώνες.
Πριν χρόνια ρωτήθηκε για την ευθανασία και η Μαριέκε Βιέρβουντ είχε απαντήσει ότι “δεν ξέρω πόσο θα αντέξω τις επιληψίες,τους φρικτούς πόνους,τα φάρμακα.Οταν θα έρθει εκείνη η ημέρα θα είμαι έτοιμη”.
Η Bελγίδα Παραολυμπιονίκης είχε διαγνωστεί με ανίατη εκφυλιστική μυϊκή νόσο, η οποία της προκαλούσε χρόνιους, δυνατούς πόνους, κρίσεις, παράλυση στα κάτω άκρα και δεν της επέτρεπε να κοιμηθεί.
Χθες οι Αρχές της μικρής βελγικής πόλης Diest με επίσημη ανακοίνωσή τους μας πληροφόρησαν ότι η παραΟλυμπιονίκης δεν άντεχε άλλο κια “εφυγε σαν έτοιμη απο καιρό”…
Η ευθανασία είναι νόμιμη υπό αυστηρούς όρους στο Βέλγιο και η Βέρβουτ είχε υπογράψει πριν από 11 χρόνια έγγραφα που της έδιναν την “αδεια αναχώρησης”όποτε θα έκρινε ότι δεν άντεχε άλλο…
Είχε τη δύναμη,το σθένος να παλέψει όλα αυτά τα χρόνια την ασθένεια με αθλητισμό και το αποτέλεσμα της υπεράνθρωπης προσπάθειάς της ήταν να κερδίσει το χρυσό και το ασημένιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 και άλλα δύο μετάλλια σε αυτούς στο Ρίο το 2016.
