ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Η Ρωσία είχε στα μάτια της κοινής γνώμης στη Δύση,την εικόνα μιας χώρας που πλήρωσε βαρύτατο τίμημα στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο καθώς στρατιώτες και πολίτες αντιστάθηκαν με νύχια και δόντια.Ετσι “συμπλήρωσαν” το βαρύτατο επίσης τίμημα σε εκατομμύρια νεκρούς της Δύσης.
Η μεγάλη πλειοψηφία δεν στεκόταν στο κομμουνιστικό ολοκληρωτικό καθεστώς των σοβιετικών δικτατόρων και περνούσε σχεδόν αβλεπί ειδήσεις για θηριωδίες των δικτατόρων αυτών όχι απλά σε άτομα,αλλά σε ολόκληρους πληθυσμούς εντός της σοβιετικής επικράτειας.
Τότε τα μέσα ενημέρωσης ήταν περιορισμένα σε κρατικά ραδιοτηλεοπτικά και σε εφημερίδες.Σε καμία περίπτωση δεν έφταναν άμεσα και με τον ζωντανό τρόπο που φτάνουν σήμερα οι ειδήσεις αυτές και στο τελευταίο σπίτι του πλανήτη που διαθέτει τηλεόραση.
Ετσι παρά τις ολόμαυρες ειδήσεις που έρχονταν από τα σοβιετικά γκουλάγκ,παρά τις αποδείξεις για θηριωδίες στο όνομα του “κόμματος”και της “ιδεολογίας” η ευρεία κοινή γνώμη διατήρησε πλειοψηφικά καλή γνώμη για τον ρωσικό λαό και σχεδόν και για την πλειοψηφία των ηγετών του.
Δεν εκτίμησε ποτέ την μέγιστη προσφορά του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στον πλανήτη,όταν εκείνος αναίμακτα γκρέμισε τα πάντα και άφησε να μπει παντού φως στην σοβιετική επικράτεια.Στο Κρεμλίνο,στις πόλεις,στα χωριά,στους δρόμους,στα γκουλάγκ,στα νεκροταφεία.
‘Αφησε τους υποταγμένους με φωτιά και τσεκούρι λαούς της σοβιετικής επικράτειας να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους αναίμακτα και εκείνοι φοβισμένοι μην και ξανάρθει η “κόκκινη” μπότα του Κρεμλίνου, απλώς ψιθύριζαν τις ανείπωτες τραγωδίες τους μετά την ήττα του Χίτλερ και πριν από αυτήν.
Το τέρας της Γερμανίας είχε λειτουργήσει εντελώς προστατευτικά για τα σοβιετικά τέρατα που έκαναν παρόμοια εγκλήματα.Ισως,σε ορισμένες περιπτώσεις σε μικρότερη έκταση,αλλά σε “ποιότητα” τα ίδια.
Οι περισσότεροι στη Δύση και στις μέρες μας δεν είχαν προσέξει ιδιαίτερα την Ουκρανία.Οι διαμάχες για την εξουσία,η διαφθορά των κυβερνήσεών της ήταν ένα πέπλο που δεν άφηνε ξεκάθαρη εικόνα για το ποιά ήταν η Ουκρανία,τι είχε συμβεί στο παρελθόν π.χ.με τον μεγάλο λιμό και τα εκατομμύρια των νεκρών του 1933-36 που είχαν δημιουργήσει ένα οριστικό,βαθύτατο και αξεπέραστο χάσμα μεταξύ ρωσικής εξουσίας και ουκρανικής συνείδησης.
Λίγοι μάθαιναν περισσότερη ιστορία για το πως εξελίχθηκε η Μόσχα σε κέντρο έναντι του αρχικού Κιέβου και ακόμα λιγότεροι γνωρίζουν σήμερα ότι ο υπουργός Αμυνας της Ρωσίας Σοϊγκού κατάγεται απευθείας από την οικογένεια του διαβόητου σφαγέα Τζέγκις Χαν.
Στην Ελλάδα,ακόμα λιγότεροι γνωρίζουν ότι η μαρτυρική Μαριούπολη που κάθε μέρα προκαλεί δάκρυα με τα δράματά της κέρδισε με επικίνδυνη επανάσταση των Ελλήνων κατοίκων της το σημερινό ,ελληνικό ,αρχικό της όνομα επι Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.Επι Σοβιετίας είχε πάρει(η πόλη…) το όνομα Ζντάνοφ προς τιμήν του σοβιετικού ανθρωπόμορφου,το οποίο γεννήθηκε εκεί κατά τύχη.Είχε μετατεθεί ο πατέρας του σε δημόσια υπηρεσία της Μαριούπολης.Και γέμισε την πόλη με…αγάλματα με την αφεντομουτσουνάρα του παντού.
Ποιός ήταν με λίγα λόγια ο Ζντάνοφ;
Ο διάσημος Μίλαν Κούντερα έγραψε γιαυτόν, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
“…Το καθεστώς του Μεγάλου Τρόμου διήρκεσε, λένε, τέσσερα χρόνια. Αλλά η περίοδος του ασφυκτικού κομματικού ελέγχου στη λογοτεχνία διήρκεσε πάνω από 20 χρόνια. Ο Στάλιν είχε τους λακέδες του, οι οποίοι δεν ήταν απαραιτήτως μέτρια άτομα. Ο Ζντάνοφ, πολιτικός κομισάριος της κουλτούρας, εκτελούσε τις εντολές που είχε λάβει με απόλυτη συνέπεια. Οταν το 1947 έστειλε στο κόμμα την αναφορά του για τα περιοδικά της Πετρούπολης «Ζβέζντα» και «Λένινγκραντ» που «τόλμησαν» να δημοσιεύσουν διηγήματα του Ζοσένκο και ποιήματα της Αχμάτοβα, το μήνυμα που έστελνε στους συγγραφείς, στους εκδότες των περιοδικών και σε όσους γενικότερα είχαν κάποια θέση στον εκδοτικό μηχανισμό της χώρας ήταν ξεκάθαρο: Ή θα υπακούσετε ή θα αναγκαστείτε να το κάνετε ή θα πάψετε να υπάρχετε. Με άλλα λόγια, η κοινωνία (το κόμμα) αποφασίζει για εσάς και όχι εσείς για την κοινωνία. Ο Ζντάνοφ αποκαλεί τον Ζοσένκο «απόστολο της κενότητας», «ασυνείδητο» και «λογοτεχνικό ποντικό των υπονόμων». Την Αχμάτοβα ότι «δηλητηριάζει τα μυαλά των νέων», ότι τα ποιήματά της είναι «σκουπίδια» και ότι η δημοσίευσή τους αποτελεί «σοβαρό πολιτικό σφάλμα». Γι’ αυτό, αναγγέλλει, το ένα από τα δύο περιοδικά σταματά την έκδοσή του μέχρι νεωτέρας με απόφαση του κόμματος.
Οι απόψεις του Ζντάνοφ φυσικά απηχούσαν τις απόψεις του Στάλιν, ο οποίος πίστευε ότι η ρωσική κουλτούρα είχε μολυνθεί από τις ευρωπαϊκές επιρροές που έφερε το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του τσάρου Πέτρου ΑΔ και γι’ αυτό έπρεπε να επιστρέψει στις λαϊκές της ρίζες. Γι’ αυτό και ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός, το αισθητικό αντίστοιχο του πολιτικού βολονταρισμού, σήμανε το τέλος του ρωσικού μοντερνισμού, της ευρωπαϊκής πλευράς των ρωσικών γραμμάτων και συλλήβδην της αβανγκάρντ όχι μόνο στη λογοτεχνία, αλλά και στις υπόλοιπες τέχνες.
H Αχμάτοβα για να μπορέσει να ξαναδημοσιεύσει παραδέχτηκε δημόσια ότι η κριτική που της είχε ασκήσει ο Ζντάνοφ ήταν σωστή και έγραψε μερικά ποιήματα που υμνούσαν τον Στάλιν. Ας σημειωθεί πως τόσο ο πρώτος σύζυγός της, ο Γκουμιλιόφ, από τους πλέον εξέχοντες ποιητές του ρωσικού μετασυμβολισμού που είναι γνωστός με το όνομα ακμεϊσμός, όπου ανήκε και η ίδια όπως και ο Μαντελστάμ, όσο και ο δεύτερος σύζυγός της εκτελέστηκαν από το καθεστώς. Ο γιος της συνελήφθη, καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά δεν εκτελέστηκε, στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και όταν επέστρεψε ήταν ένας μέθυσος που της φερόταν βίαια και τη χτυπούσε…”
Ψάξτε τώρα να δειτε ομοιότητες με το σήμερα για όσα συνέβησαν στη Μαριούπολη από τον ρωσικό στρατό.
Ψάξτε να δείτε ένα κείμενο που δημοσιεύει το ρωσικό “Ρία Νοβόστι”.Κείμενο εμετικό που δεν αξίζει ούτε μια λέξη του αναφορά εδώ.Οποιος το διαβάζει μπερδεύεται αν το υπαγόρευσε ο Χίτλερ στην εποχή της δύναμής του η ο Στάλιν στη δική του.
Τα γράφει για τα σημερινά…
Ο πλανήτης είχε εν πολλοίς αλλάξει προς το θετικό τη γνώμη για την ρωσική πραγματικότητα με το άνοιγμα και την ελευθερία κινήσεων.Οποιος πήγαινε στη Ρωσία τα τελευταία χρόνια δεν καταλάβαινε παρά μόνο απο διηγήσεις ότι υπήρχαν κρυμμένες ντουλάπες γεμάτες πτώματα.
Ο Πούτιν ζαλισμένος απο την 20ετή εξουσία του και την προσωπική του διαφθορά στο χρήμα και στην χλιδάτη άνευ ορίων ερωτική ζωή είδε μεν να δημοσιεύονται στοιχεία με τα κλεμμένα ,χωρίς ποσοτική οροφή, δισεκατομμύρια της δικής του στενής ομάδας σε φορολογικούς παραδείσους.
Πίστεψε ότι και αυτά θα μείνουν χωρίς συνέπειες ,όπως των δυτικών “συναδέλφων του” στην διαφθορά και στο κλέψιμο.Πίστεψε ότι θα παραμείνουν “συνάδελφοι” με τους δυτικούς κλέφτες(ναιεεεε…Και Έλληνες….)και μετά ένα νέο “σύντομο περίπατο με λίγο αίμα και πολύ μουσική στην Ουκρανία” για την εγκατάσταση πάλι κάποιων τύπων α λα Ζντάνοφ,Γιαννουκόβιτς κλπ.
Μοιραίο λάθος,αλλά τόσο συχνά επαναλαμβανόμενο από δικτάτορες σαν και δαύτον.Αλλους τους θαμπώνουν τα πολλά χρόνια στην εξουσία και στη διαφθορά.
Αλλους η έλλειψη κατανόησης της εξουσίας στον παλνήτη.Στην τελευταία αυτή κατηγορία ανήκει ο Σαουδάραβας ντε φάκτο δικτάτορας Μπιν Σαλμάν,υπέυθυνος για την σφαγή του αντιφρονούντα συμπατριώτη του στην Πόλη.Οι ΗΠΑ τον κατηγορήσαν ευθέως και ας είναι σύμμαχός τους.Το θύμα του έγραφε ,μεταξύ άλλων και στην Ουάσιγκτον Ποστ.Εκείνος ερωτοτροπεί με την Κίνα και τη Ρωσία και για να δώσει ένα μάθημα στις ΗΠΑ στις 10 Μαρτίου 2022,μεσούσης της εισβολής στην Ουκρανία έβαλε την κεντρική κρατική εταιρεία του ΑΡΑΜΚΟ αντί να πουλάει περισσότερο πετρέλαιο,όπως ζητούσε η Δύση να αγοράσει και το διαθέσιμο για να ανέβει κι άλλο η τιμή και να διευκολύνει τη Ρωσία.
Στις 24 Μαρτίου 2022 πήρε απάντηση που τον έκανε να μαζευτεί στο υπόγειο. Οι κεντρικές αποθήκες της ΑΡΑΜΚΟ έξω από την πρωτεύουσα Τζέντα έγιναν παρανάλωμα,την ώρα των αγώνων της φόρμουλα 1…
Πριν δυο ημέρες ο Πούτιν και η Ρωσία δέχθηκαν ένα ισχυρότερο πλήγμα.Και ήταν μόνο φωτογραφίες και βίντεο από τις σφαγές των Ρώσων στην Ουκρανία εναντίον αμάχων…
Οση συμπάθεια υπήρχε χάνεται.Οι Ρώσοι θα ντρέποντα να μιλούν για τον Πούτιν και την εποχή του,όπως οι Γερμανοί να μιλούν για τον Χίτλερ και οι δυτικοί θα αντικαταστήσουν στη μνήμη τους όσα είχαν για Ρωσία με τις σύγχρονες άμεσες ,αδιανόητες για τον αιώνα φρικαλέες εικόνες…
Η Ρωσία αρνείται τις σφαγές στην πόλη Μπούτσα,όπου οι Ουκρανοί μιλούν για παραπάνω απο 400 σφαγμένους άμαχους.Η Ρωσία λέει ότι είναι σκηνοθετημένα.Ας το αποδείξει…
Μέτρο σύγκρισης:
Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και οι 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή, με πτώματα να κρέμονται ακόμα και από δέντρα περιμετρικά του δρόμου που οδηγεί στο χωριό.
Η Γερμανία ως σήμερα ,παρά τις καταδίκες της από επίσημα όργανα αρνείται τις σφαγές που διέταξε ο τότε 26χρονος Λοχαγός Λάουτερμπαχ με εντολές των ανωτέρων του.
Στην Μπούτσα ήδη εντοπίστηκε ένας επίσης νέος αξιωματικός του ρωσικού στρατού ως ο εκτελεστής εντολών ανωτέρων του.
Κρατήστε τα και θα θυμηθείτε στο μέλλον….
Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Δένδιας μετά τις απελάσεις 12 ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα,η οποία συντονίζεται σε αυτά τα μέτρα με τις άλλες χώρες της Δύσηςέως και την Αυστραλία,δήλωσε:
«Η Ελλάδα θα ζητήσει από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να διερευνήσει εγκλήματα πολέμου που διενεργήθηκαν στη Μαριούπολη. Η Ελλάδα έχει ειδικό ενδιαφέρον για τη Μαριούπολη, λόγω της ελληνικής κοινότητας άνω των 100.000 ατόμων εκεί. Πέραν αυτού, θα ζητήσω από τους ομολόγους μου στη Συμμαχία να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν να βοηθήσουν την Ουκρανία και να προστατεύσουν την Οδησσό, ούτως ώστε η Οδησσός να μην έχει τη μοίρα της Μαριούπολης».
Φυσικά αναμένεται απέλαση και Ελλήνων διπλωματών από τη Μόσχα και άλλες ρωσικές πόλεις ,όπου υπάρχουν ελληνικά προξενεία,ακθώς μεταξύ των απελαθέντων ρώσων είναι και ο πρόξενος στη Θεσσαλονίκη.
Η εκπρόσωπος της ρωσικής κυβέρνησης κ.Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε σχετικά:
«είναι σαφώς εχθρική κίνηση απο την Ελλάδα.Θα απαντήσουμε κατάλληλα» .
