ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Ενας πολιτικός και δη πρωθυπουργός,οποιασδήποτε δυτικού τύπου δημοκρατίας επιλέγει πολύ προσεκτικά τα “δεξιά” και “αριστερά” του “χέρια”.
Αυτά πρέπει να έχουν πολιτικές και ηθικές αρετές και φυσικά να σέβονται απόλυτα τις νομικές και δημοκρατικές αρχές.Για έλλειψη τέτοιων αρχών φυλακίστηκαν στο “Γουότεργκεϊτ” προσωπα και επίσης φυλακίστηκαν με πολυετείς καθείρξεις εκείνοι που αποκάλυψαν την ταυτότητα στελεχών μυστικών υπηρεσιών,τους εξέθεσαν σε κινδύνους κλπ δίνοντας σχετικές εντολές στις μυστικές υπηρεσίες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η 20ετής κάθειρξη στον Διευθυντή του Λευκού Οίκου για την περίφημη πράκτορα Βάλερι Πλέϊμ που υπηρετούσε στην Αθήνα και συνεργαζόταν με Έλληνες και ξένους στα πλαίσια της υπηρεσίας της.
Αυτά συμβαίνουν στις δυτικού τύπου δημοκρατίες,οι οποίες είναι αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες.
Αυτά δεν συμβαίνουν στις “δημοκρατίες” που έχουν φυλάρχους και όχι κυβερνήσεις με την δυτικού τύπου δημοκρατία.Δεν συμβαίνουν και στις “ισλαμικές δημοκρατίες”.Εκεί συμβαίνουν άλλα και θα δείτε παρακάτω τις διαφορές με την πένα του έως προχθές Προέδρου της Δημοκρατίας καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλου,τον οποίο διαδέχθηκε στην προεδρία μια δικαστίνα με απλό πτυχίο Νομικής και της οποίας οι ουσιαστικές κορυφαίες-κατά την εκτίμησή μας-δυνατότητες δεν φαίνεται να έφτασαν παραπάνω από τις πολλές και ποικίλες-τηρουμένων των αναλογιών-φωτογραφίες με τον Δημήτρη Λιγνάδη.Και στην επιτυχή αγορά το 2009 ενός διαμερίσματος αξίας περίπου 400 χιλιάδων ευρώ από την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.
Αυτή τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ που εμβρόντητοι την ακούσαμε να διαφημίζεται ομού μετά της ΡΑΕ στα ριαδόφωνα,έως και χθες π.χ. στον …KISS FM! ΚΑΙ σταυροκοπηθήκαμε για την αναγκαιότητα και την σκοπιμότητα της κοινής διαφήμισης μιας εταρείας που σαρώνει τα πάντα από τα δημόσια έργα μέχρι τις ΑΠΕ με την Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή στην οποία είναι νομική σύμβουλος η κόρη του πολυεκατομμυριούχου συνδιοκτήτη της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και συζυγος Υπουργού.
Του ίδιου Υπουργού (Γεραπετρίτη) ,ο οποίος προσφέρθηκε ,προφανώς με εντολή πρωθυπουργού να συναντήσει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη “για να του εξηγήσει τα σχετικά με την παρακολούθηση του τηλεφώνου του”.Η Κρατική τηλεόραση,αυτή που υπερήφανα αποκάλυψε την ταυτότητα της ανήλικης που βιάστηκε και αποπλανήθηκε απο τον αστυνομικό προπονητή της.
Του μέλους των αρχών ασφαλείας,αυτών των ιδίων αρχών που έχασαν τους επικεφαλής τους λόγω “τοξικού κλίματος” και για “λανθασμένες παρακολουθήσεις” τηλεφώνων!!!
Φωτογραφία:Ο Κοντολέων και ο πανύψηλος Γρηγ.Δημητριάδης
Αυτές οι …”λανθασμένες” παρακολουθήσεις που προκαλούν σεισμό ,ανάλογο με εκείνον που είχε προκληθεί επι Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με Μαυρίκη,Γρυλλάκη κλπ.Τωρα πήγαν σπίτια τους το δεξί και το αριστερό χέρι του Πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητρίαδης,γυιός της Κατερίνας Μητσοτάκη και Π.Κοντολέων της ΕΥΠ.
Τότε μας έλεγαν ότι ο στρατηγός Γρυλλάκης είναι “πιστοποιημένος από τις ΗΠΑ” και θα έχει την απόλυτη στήριξή τους.
Μετά μια αυτοεξορία στα Σκόπια εξαφανίστηκε δείχνοντας ότι οι ΗΠΑ είναι μια δυτικού τύπου δημοκρατία που δεν θα διστάσει να βάλει φυλακή και τον πρόεδρό της και τον διευθυντή του Λευκού Οίκου,αν η Δικαιοσύνη κρίνει ότι έκανε προσωπικές “μαγκιές”.
Ο Π.Κοντολέων πήγε στη Βουλή και κάτι είπε για “συνεργασία με ξένες υπηρεσίες”.
Η Εφημερίδα των Συντακτών, η οποία μαζί με τον Κώστα Βαξεβάνη πρωταγωνιστούν εδώ και καίρό στην αποκάλυψη του φοβερού σκανδάλου έγραψε σχετικά με αυτό:
“Σε μία παραδοχή – βόμβα φέρεται να προχώρησε κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ο επικεφαλής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων, ο οποίος φέρεται να παραδέχθηκε ότι πράγματι παρακολουθούσαν τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη, αλλά ότι αυτό έγινε κατόπιν αιτήματος ξένων υπηρεσιών.”
Αν πράγματι έτσι τα είπε μας θυμίζει εκείνη την αγωγη που έκανε ένας άλλος με όνομα που άρχιζε απο “κοντο” ο Κοντομηνάς.Εκανε αγωγή ζητώντας μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολλάρια από τρεις ανθρώπους που “τον εξαπάτησαν λέγοντάς του ότι θα τον κάνουν τον επικεφαλής της CIA στη Νοτιοανατολική Ευρώπη”.Και έγραφε σελίδες επι σελίδων “δίνοντας” τρόπο πιθανής λειτουργίας ξένης υπηρεσίας κύριας συμμάχου της Ελλάδας!
Οταν διαβάσαμε την αγωγή και ζήτησε την γνώμη μας του την προσφέραμε.Του συστήσαμε να πάει για το υπόλοιπο της ζωής του σε κάποιο …μοναστήρι ,γιατί αλλιώς θα έπαιρνε το δρόμο που οδηγεί στη…Μπουζού!
Στο μοναστηρι δεν πήγε,τον δρόμο για την Μπουζού τον πήρε και ουδείς απο την ως τότε αγαπημενη του κοινή γνώμη είδε το πως και που ακριβώς στο νοσοκομείο έζησε τα δυο τελευταία χρόνια της ζωής του…
Μεταξύ των προσόντων του Κοντομηνά ,ήταν οι στενές,πολύ στενές σχέσεις του με την οικογένεια Μητσοτάκη και Λάτση.
Ο Κοντομηνάς ήταν πεπεισμένος ότι αφού πέρασε τη ζωή του πηγαινοερχόμενος στον Ατλαντικό δεν κινδύνευε με πιθανή “Μπουζού” γιατί είχε διασυνδέσεις με “ψηλούς”.
Ετσι ίσως πίστευαν και κάποιοι στο Μαξίμου και έγραψαν στα παλαιά τους υποδήματα τα περί ηθικής και νομιμότητας.
Διάφοροι δουλικοί κοντυλοφόροι για να κερδίσουν την εύνοια του Γρηγόρη Δημητριάδη,τον εξύψωναν ως “αγαπημένο εγγονό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη” και αγαπημένο ανηψιό του πρωθυπουργού Κυριάκου.
Οταν τα διαβάζαμε μας έρχονταν στο νου τα λόγια της “σιδηράς Κυρίας” πρωθυπουργίνας Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία λόγω εντιμότητας πέθανε σχεδόν στην ψάθα.
Είχε πει καμαρωτά για τον γυιό της Μάρκ Θάτσερ:
Ο ..σερ Μάρκ Θάτσερ με χειροπέδες!!!
«Ο Μαρκ μπορεί να πουλήσει χιόνι στους Εσκιμώους και άμμο στους Αραβες».
Το 2004 ο γυιός αυτός πέρασε το κατώφλι της Μπουζού όχι γιατί πούλησε τα παραπάνω,αλλά κάτι υπαρκτά οπλικά συστήματα σε …φυλάρχους της Ισημερινής Γουϊνέας.Είχε λέει την έγκριση δυτικών κυβερνήσεων και υπηρεσιών…
Αυτή την είχε και ο Σαρόν , ο οποίος ήταν ασύγκριτα πιο δυνατός από τον Σάμπυ Μιωνί στο Ισραήλ.Εθνικός ήρωας και πρωθυπουργός.Πέθανε αφού για καιρό βρέθηκε κρατούμενος στο Ισραήλ για διαφθορά…
Ετσι δουλεύουν οι ισχυρές δυτικού τύπου δημοκρατίας.
Αν η Ελλάδα δεν είναι δυτικού τύπου δημοκρατία κανείς δεν κινδυνεύει ανάλογα.
Κι ας γράφει ο πολύπειρος Γιάννης Ματζουράνης τα εξής:
“Ομολογία ενοχής οι παραιτήσεις Δημητριάδη και Κοντολέοντος
Οι παραιτήσεις του Γενικού Γραμματέα και ανεψιού του Πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη και του Διοικητική της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολεόντος, είναι αδιάψευστες ομολογίες ενοχής για τις υποκλοπές των επικοινωνιών πολιτικών, δημοσιογράφων, δημόσιων προσώπων και άλλων πολιτών από την ΕΥΠ. Αυτές οι παραιτήσεις προμηνύουν ραγδαίες πολιτικές και νομικές εξελίξεις για τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς. Απαιτείται άμεση παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών, αλλά και κοινές πρωτοβουλίες των δημοκρατικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, γιατί τέτοιου είδους πλήγματα σε θεμελιώδη δικαιώματα, που συγκροτούν το σκληρό πυρήνα του δημοκρατικού κράτους δικαίου, δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα. Πολύ περισσότερο όταν στο επίκεντρό τους βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που επέλεξε τους Γ. Δημητριάδη και Π. Κοντολέοντα, τους στηρίζει για τρία χρόνια παρά τα όσα αποκαλύπτονται και καταγγέλλονται για τη δράση τους, και τώρα επιχειρεί να διασωθεί με τον εξοβελισμό τους.”
Ο αγαπημένος εγγονός και ανηψιός μας λέει ότι παραιτηθηκε γιατί το κλίμα είναι τοξικό και θα κάνει αγωγές σε όσους τον εμπλέκουν σε ο,τιδήποτε παράνομο αφού είναι παντελώς αθώος από όλα.
Περιμένουμε την αγωγή στον Ματζουράνη και μια συνέντευξη τύπου να μας πει γιατί δεν βρήκε η κυβέρνηση του τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια τόσο καιρό,δηλαδή τους ενόχους στις δολοφονίες τριών δημοσιογράφων(Καραίβάζ,Γκιόλια και -ισοδύναμη-δολοφονίας-Χίου) και ποιός έχει το θράσος να κυνηγάει τον Χίο με τις σφαίρες στο λαιμό του,ό,τι και αν γράφει μετά τις σφαίρες…
Μερικοί μας απευθύνουν ερωτήματα:
1)Είναι δυτικού Τύπου δημοκρατία η Ελλάδα;
2)Αν είναι γαιτί η δικαστίνα πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι άφωνη και δεν στηλιτεύει τις ομολογημένες(λανθασμένες τις ονόμασαν) με τις παραιτήσεις παρακολουθήσεις;
3)Είναι χώρα με φυλάρχους και πριγκηπόπουλα(Κ.Καραμανλής,Γ.Παπανδρέου,Κυρ.Μητοστάκης) και αν ναι τα πριγκηπόπουλα θα τερματίσουν με τον ίδιο τρόπο τις καριέρες τους;
4)είναι χώρα με δημοκρατικές και χριστιανικές αρχές ή μοιάζει περισσότερο με ανατολίτικο καθεστώς σαν κι αυτό του Ερντογάν;
Ιδού τι είπε γιαυτά σε δημόσια ομιλία του στα Βραγγιανά Ευρυτανίας(την οργάνωσε η τοπική Μητσόπολη) ο καθηγητής τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος:
«Την καθιέρωση της Χριστιανικής Διδασκαλίας ως τρίτου πυλώνα του
Ευρωπαϊκού Πολιτισμού διευκόλυνε, τα μέγιστα, το γεγονός ότι στην
διαδρομή προς την εμπέδωσή της η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία βρήκε
έναν, prima faciae «απροσδόκητο», σύμμαχο: Την Χριστιανική Διδασκαλία,
μέσω θεμελιωδών αρχών και αξιών της, κατ’ εξοχήν δε μέσω της Ελευθερίας,
έστω και αν αυτή, στο συγκεκριμένο θρησκευτικό πεδίο, ξεκινά από εντελώς
διαφορετική αφετηρία. Δηλαδή αφετηρία που απέχει ουσιωδώς από την
θεσμική και πολιτική σύλληψη της Ελευθερίας, την οποία υπηρετεί η
Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Πέραν τούτου, όπως εξηγείται στην
συνέχεια, η Χριστιανική Διδασκαλία είναι εκ φύσεως εξοικειωμένη και με την
έννοια της Αντιπροσώπευσης, η οποία συνιστά θεμελιώδη αντηρίδα της
Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.
Α. Υπό τα ως άνω, λοιπόν, δεδομένα, και αν ακόμη γίνει δεκτό -και πρέπει,
για λόγους ιστορικούς και θεσμικούς, να γίνει δεκτό- ότι οι ευθείες
θρησκευτικές προεκτάσεις της πορείας εμπέδωσης της Αντιπροσωπευτικής
Δημοκρατίας είναι από ασθενείς έως ανύπαρκτες, θα ήταν μάλλον
αυθαίρετο, πάλι από ιστορική και πολιτική έποψη, να υποβαθμισθεί και,
πολύ περισσότερο ν’ αγνοηθεί, η σημασία της οιονεί αγαστής
«συμπόρευσης» της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας με τις αρχές της
Χριστιανικής Διδασκαλίας. Υπό την έννοια, ότι από την μια πλευρά η Χριστιανική Διδασκαλία δεν βρήκε -το αντίθετο μάλιστα- στην
Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία μια μορφή πολιτειακής οργάνωσης
«εχθρική» προς τις βασικές της αρχές. Και, από την άλλη πλευρά, η
Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, έχοντας στο θεσμικό και πολιτικό της
«οπλοστάσιο» ως εμβληματικό μέσο ανάπτυξης της προσωπικότητας του
Ανθρώπου και την απόλυτη Θρησκευτική Ελευθερία, δεν χρειάσθηκε ν’
αντιμετωπίσει την Χριστιανική Διδασκαλία ως ένα είδος «εσωτερικού
εχθρού». Όλως αντιθέτως, λοιπόν, «συμπορεύθηκε» με αυτήν για την
υπεράσπιση των θεσμών τόσο της Ελευθερίας όσο και της
Αντιπροσώπευσης.
Β. Κατ’ αρχάς, η ιστορική έρευνα αποδεικνύει, με αμάχητα τεκμήρια,ότι η
Χριστιανική Θρησκεία ξεπήδησε και μπόρεσε να επιβιώσει, στα πρώτα
βήματα των πιστών της, μέσω της διεκδίκησης της Θρησκευτικής
Ελευθερίας και της αντίστοιχης άμυνας απέναντι στους απηνείς διωγμούς
πολλών ύστερων Ρωμαίων Αυτοκρατόρων. Κατά τους διωγμούς αυτούς οι
πρώτοι Χριστιανοί έδειξαν την πρωτοφανή, για τα δεδομένα της εποχής,
αφοσίωσή τους στα θρησκευτικά τους «πιστεύω» αλλά και την απαράμιλλη
αντοχή τους έναντι των βαρβάρων μεθόδων των διωκτών τους. Άλλωστε, η
ίδια η διδασκαλία του Χριστού, όπως έχει καταγραφεί στα Ευαγγέλια,
υπονοεί -ή και διακηρύσσει ευθέως- την Ελευθερία, και μάλιστα υπό
διάφορες, πλην όμως συμπληρωματικές μεταξύ τους, εκδοχές. Έτσι π.χ.:
1. Στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (8, 32) καταγράφεται το ρητό του Χριστού,
σχετικά με το θεμελιώδες πρόταγμα της Ελευθερίας και την σύνδεσή της
με την αναζήτηση της Γνώσης και της Αλήθειας: «Γνώσεσθε τήν
ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς». Και ναι μεν ο Χριστός δεν
έδωσε -φυσικά «ἐν πλήρει συνειδήσει» των παγίδων της σχετικότητας-
απάντηση στο ερώτημα του Ποντίου Πιλάτου «τί ἐστίν ἀλήθεια» ( Ιωάν.
18,38). Πλην όμως, και μόνο το γεγονός ότι θεωρεί πως η αναζήτηση
της Αλήθειας οδηγεί στην απελευθέρωση του Ανθρώπου, και
συγκεκριμένα στην απελευθέρωση από τις διαβρωτικές για την αξία του
δοξασίες και προκαταλήψεις, αναδεικνύει το πόσο η Χριστιανική
Διδασκαλία βασίζεται στην Ελευθερία, ως μέσο ελεύθερης ανάπτυξης
της προσωπικότητας. Και στο σημείο αυτό η Χριστιανική Διδασκαλία
«συναντά», κατά κάποιο τρόπο, το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, το
Ελεύθερο Πνεύμα της αμφισβήτησης της «κατεστημένης» γνώσης, το
Πνεύμα της διαρκούς αναζήτησης της Αλήθειας και της, μέσω αυτής της
αναζήτησης, θεμελίωσης της «Σοφίας», ήτοι της Επιστήμης.
2. Στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο (8, 34), ο Χριστός διακηρύσσει: «Ὅστις θέλει
ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ,
καὶ ἀκολουθείτω μοι». Και μόνον η ρήση αυτή, ως μια από τις βάσεις της
Χριστιανικής Διδασκαλίας, αποδεικνύει ότι η Χριστιανική Θρησκεία, εκ
καταγωγής, κινείται, έναντι των μελλοντικών πιστών, στον αντίποδα του
προσηλυτισμού και, πολύ περισσότερο, του καταναγκασμού. Και τούτο,
γιατί το «όστις θέλει» σημαίνει, υφ’ οιανδήποτε ερμηνευτική εκδοχή,
ευρεία ελευθερία επιλογής θρησκευτικής κατεύθυνσης: Ο Χριστός θέτει
ως βάση της ένταξης των πιστών στην χορεία των Χριστιανών την
ελεύθερη θέλησή τους να το πράξουν, άρα την ελεύθερη δυνατότητά
τους να διαλογισθούν και να επιλέξουν, υποδεικνύοντας, επιπροσθέτως,
τα μέσα που διευκολύνουν μια τέτοια συμπόρευση.
Γ. Η κατά τ’ ανωτέρω ευθεία σύνδεση της Χριστιανικής Διδασκαλίας με την
Ελευθερία, υπό τις επιμέρους εκφάνσεις της, φέρνει στο φως και την
μεγάλη διαφορά της Χριστιανικής Θρησκείας με άλλες μονοθεϊστικές
θρησκείες, κατ’ εξοχήν δε μ’ εκείνη του Ισλάμ -με μεγαλύτερες ή μικρότερες
διακυμάνσεις, ανάλογα με τις επιμέρους εκδοχές του- όπου κυριαρχεί ο
άμεσος ή ο έμμεσος καταναγκασμός υποταγής στα κελεύσματά του. Σε
αυτό το θρησκευτικό πεδίο η ελευθερία επιλογής θρησκευτικού
προσανατολισμού απουσιάζει επιδεικτικώς και, μεταξύ άλλων συνεπειών, η
αναζήτηση της αλήθειας αντικαθίσταται, σχεδόν σε απόλυτο βαθμό, από
την άνευ όρων υποταγή στα κελεύσματα -κυρίως μέσω της διδασκαλίας
των «προφητών»- του ενός και μοναδικού θεού. A fortiori, όταν το Ισλάμ
προσλαμβάνει -σύνηθες φαινόμενο εκεί όπου επικρατεί γενικώς-
«πολιτικές» διαστάσεις ως προς την αντίστοιχη κρατική οργάνωση, τότε
αυτή η εγγενής έλλειψη Ελευθερίας μετατρέπεται και σε πλήρη συρρίκνωση
ή και εξαφάνισή της κατά την άσκηση πλειάδας συναφών δικαιωμάτων.
Δ. Εκτός από την Ελευθερία, την «συμπόρευση» της Αντιπροσωπευτικής
Δημοκρατίας με την Χριστιανική Διδασκαλία -και, επέκεινα, με τον
Χριστιανισμό εν γένει, υφ’ όλες του τις δογματικές εκφάνσεις, από την
Ορθοδοξία και τον Καθολικισμό ως τον Προτεσταντισμό, εν συνόλω-
διευκόλυνε και το γεγονός ότι η Διδασκαλία αυτή είναι επαρκώς
εξοικειωμένη και με την έννοια της Αντιπροσώπευσης, αντίθετα προς άλλες
μονοθεϊστικές θρησκείες, με κυριότερο παράδειγμα και πάλι εκείνο του
Ισλάμ. Πραγματικά, πολλές περικοπές των Ευαγγελίων, όπως
αναπτύχθηκαν και εξειδικεύθηκαν στην συνέχεια από την Χριστιανική
Διδασκαλία, αποδεικνύουν εμφατικώς ότι κατά την Διδασκαλία αυτή ο
Χριστός ήλθε στην Γη ως εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος του Θεού, «διὰ
τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν». Όταν, λοιπόν, εμφανίσθηκε και εμπεδώθηκε η
Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία -η οποία, από πλευράς οργανωτικής, είναι
πρωτίστως πολίτευμα που λειτουργεί υπό όρους αντιπροσώπευσης- η
Χριστιανική Διδασκαλία είχε προ πολλού ολοκληρωθεί και στην βάση των
ως άνω ευαγγελικών περικοπών, ώστε η Αντιπροσώπευση να μην της είναι
εχθρική ή και απλώς ξένη, ως μέθοδος δημοκρατικής διακυβέρνησης των
πολιτών. Όλως αντιθέτως, η Αντιπροσώπευση της ήταν τόσο «οικεία εκ
των έσω», ώστε να την αποδέχεται, a fortiori, και δια της οδού του
προμνημονευόμενου «ἀπόδοτε τά τοῦ Καίσαρος τῷ Καίσαρι».
Ε. Όπως προεκτέθηκε και για την έννοια της Ελευθερίας, ουδεμία άλλη,
πέραν της Χριστιανικής, μονοθεϊστική θρησκεία γνωρίζει και
«ενστερνίζεται», στο πλαίσιο της δογματικής της θεμελίωσης, την έννοια
της Αντιπροσώπευσης, στο σύνολό της. Σε όλες, ανεξαιρέτως, «ο ένας και
μοναδικός θεός» εκφράζεται είτε eo ipso -υπό την εκδοχή ενός είδους
«θρησκευτικού σολιψισμού»- είτε μέσω θρησκευτικών αξιωματούχων, οι
οποίοι όμως δεν εκλαμβάνονται ως «εκπρόσωποι» του θεού, αλλ’ απλώς
ως «πεφωτισμένοι» επί Γης λειτουργοί του.
1. Η ιστορική και θρησκευτική αυτή πραγματικότητα ισχύει πολύ
περισσότερο για το Ισλάμ, ανεξαρτήτως των εντός αυτού
διαφοροποιήσεων. Ιδίως δε ανεξαρτήτως της κυρίαρχης διάκρισης
μεταξύ σιιτών και σουνιτών. Με την διευκρίνιση, ότι στο πεδίο των
φονταμενταλιστικών τάσεων του Ισλάμ η δυσχέρεια σύλληψης της
Αντιπροσώπευσης μεταξύ θεού και ανθρώπων είναι πολύ πιο έντονη,
έως ανυπέρβλητη. Συγκεκριμένα δε στο Ισλάμ, εν γένει, ο Αλάχ κατ’
ουδένα τρόπο εκπροσωπείται επί Γης από τους προφήτες,
συμπεριλαμβανομένου του Μωάμεθ. Διόλου τυχαίο, άλλωστε, ότι ο όρος
«μωαμεθανός» ισοδυναμεί με ευθεία θρησκευτική υποτίμηση των
αυθεντικών πιστών του Ισλάμ. Συνακόλουθα, οι προφήτες του Ισλάμ
είναι αποκλειστικώς και μόνο λειτουργοί του Αλάχ, και εκτελούν τις
εντολές του με τελικούς αποδέκτες τους πιστούς Μουσουλμάνους.
2. Εν τέλει, λοιπόν, η σχέση μεταξύ Αλλάχ και πιστών είναι «κάθετη» και
ευθεία, δίχως την καθ’ οιονδήποτε τρόπο παρεμβολή των εκπροσώπων
του επί γης. Συνοπτικώς, στο πεδίο του Χριστιανισμού ο Χριστός είναι
το θεμέλιο της Εκκλησίας. Ενώ στο Ισλάμ αρχή και τέλος του
«πληρώματος των πιστών» είναι ο Αλλάχ, και μόνο. Επομένως, και
όπως προεκτέθηκε, όπου το Ισλάμ ασκεί ευθεία επιρροή στον τρόπο
πολιτειακής οργάνωσης συγκεκριμένων Κρατών, είναι εξαιρετικά
δυσχερής -ίσως δε και αδύνατη ως προς την στοιχειώδη εξοικείωση των
πολιτών των ως άνω Κρατών με τα συστατικά, τουλάχιστον, στοιχεία της
αντιπροσώπευσης εν γένει- η εμπέδωση των θεσμών της
Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.
Την ως άνω ιδιομορφία του Ισλάμ δυστυχώς αγνόησαν, με τεράστιες και
επώδυνες συνέπειες, όσοι πολιτικοί εκπρόσωποι της Δύσης επιχείρησαν να
επέμβουν σε Κράτη έντονης ισλαμικής επιρροής, με πρόθεση την «εκ των
άνω» επιβολή άκρως «ευαίσθητων», από πλευράς δυνατότητας ουσιαστικής
τους αφομοίωσης, θεσμών και πρακτικών της Αντιπροσωπευτικής
Δημοκρατίας. Κατά τούτο, ακόμη και σήμερα βιώνουμε τις καταστροφικές
συνέπειες των «εμπνευστών» και των «εκτελεστών» της λεγόμενης «Αραβικής
Άνοιξης», η οποία ήλθε σ’ ευθεία αντίθεση με τις ως άνω θεμελιώδεις
ιδιομορφίες του Ισλάμ. Γι’ αυτό και στις ισλαμικού προσανατολισμού Χώρες,
στις οποίες στόχευε η «Αραβική Άνοιξη», η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία
ουδέποτε εφαρμόσθηκε, έστω και στοιχειωδώς, ακόμη και αν προβλέφθηκε
σε συνταγματικό επίπεδο. Όλως αντιθέτως, η προσπάθεια «άνωθεν
επιβολής» της επέφερε «τερατογενέσεις» ακραίων ισλαμικών
φονταμενταλιστικών κινημάτων, απροκαλύπτως εχθρικών προς κάθε έννοια
και μορφή Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.»
ΕΡΩΤΗΜΑ
Ποιά σχέση έχει η ομιλία ανάλυση του καθηγητή και τέως προέδρου της Δημοκρατίας με το θέμα μας σήμερα
Να αντιστρέψουμε το ερώτημα με την άδειά σας:
Ποιά σχέση έχει η συμπεριφορά της κυβέρνησης σε τεράστια σκάνδαλα (ΝΟΒΑΡΤΙΣ,ΛΙΓΝΑΔΗΣ,λιστες χρημάτων,Παρακολουθήσεις)με τις προαναφερόμενες από τον κορυφαίο καθηγητή και πολιτικό χριστιανικές αρχές και τη λειτουργία αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με τις οποίες λέει ότι λειτουργεί;
Το ουσιαστικό πάντως ερώτημα είναι όχι πότε θα γίνουν οι εκλογές,αλλά αν η κυβέρνηση θα αντέξει τον πολύ μαύρο Σεπτέμβρη που έρχεται με εξεταστικές επιτροπές και άλλα χειρότερα,οφειλόμενα όχι στο τοξικό κλίμα,αλλά στον εσμό που κινήθηκε -μεταξύ ελαχίστων εντίμων και σοβαρών- γύρω από το Μαξίμου επι Κυριάκου.
Υ.Γ.Σχετικά με την αφωνία της δικαστίνας προέδρου της Δημοκρατίας ο Παύλος Πολλάκης έγραψε μεταξύ άλλων:
“…Η κυρία Σακελλαροπούλου ο «εγγυητής του πολιτεύματος»
-φοβάται μην της πουν για «λαϊκισμό» ;
-Μόνο για το Λιγνάδη έχει ευαισθησίες ;
-Για τη λειτουργία ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ σφυράει αδιάφορα;;;
Υγ εκτός αν τους κάλυψε το Κουρτακογιαννιο με την τοποθέτηση του που κλαίει το πετσοταισμα που χάνει …”
