Η εθνική ομάδα ήταν επιεικώς για κλάματα στην Τυφλίδα και αποκλείστηκε στα πέναλτυ από τη Γεωργία αφού αστόχησαν τα δυο ατου: Ο Μπακασέτας και ο Γιακουμάκης!
Σε όλο το παιχνίδι η εθνική είχε υπεροχή απέναντι σε μια ομάδα από την οποία δεν είχε χάσει στα προηγούμενα 8 παιχνίδια που έχει δώσει μαζί της.
Αντι να παίξει επιθετικά και πιεστικά σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου,όπως με το Καζακστάν για να βάλει γκολ στην διάρκεια του αγώνα έπαιζε ως να αντιμετώπιζε τη Βραζιλία ή την Αργεντινή.Κυκλοφορία μπάλλας εκ του ασφαλούς.Και το πολύ να πάμε στα πέναλτυ,κάτι που φαινόταν να το αποδέχεται ευχαρίστως ενώ αυτό μόνο η γεωργία θα έπρεπε κανονικά να το έχει ως ονειρεμένη επιτυχία της.
Καμία πίεση,άθλια ανάπτυξη στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου από την εθνική μας,καμία ατομική προσπάθεια μεσοεπιθετικών για να βρει χώρους ο Ιωαννίδης και εκείνος μόνος του φαινόταν 10 κλάσεις πάνω από τον υποτιθέμενο σουπερ σταρ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου Κβαρατσκέλια.
Στα 120 λεπτά ένα σουτ του Μπακασέτα πάνω στον Ιωαννίδη σε γεμάτη περιοχή και μια κεφαλιά του Μαυροπάνου στο δοκάρι.
Οι Γεωργιανοί στα ίδια επίπεδα.Οποια ομάδα και να έπαιρνε την πρόκριση θα την έπαιρνε χωρίς να την αξίζει στο συγκεκριμένο μάτς.
Ο Μπακασέτας φαινόταν αγχωμένος να βρει το “μαγικό”σουτ αλλά η ομάδα ήταν στημένη πίσω,πίσω,πίσω και μόνο αν την έσπρωχνε ο…αέρας θα έβγαινε μπροστά.Αντί να εγκαταστήσει τον Μαυροπάνο και άλλους στην αντίπαλη περιοχή έπαιζε για την …ισοπαλία.
Προφανώς ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Πογέτ στην Εθνική και δίκαια.
Η Γεωργία με το 4-2 στα πέναλτυ πάει για πρώτη φορά στα τελικά του Γιούρο…
