Η Ελλάδα πήγε στην Κίνα σχεδόν ανυποψίαστη ότι θα ήταν η πιο αγαπητή ομάδα στους Κινέζους φιλάθλους εκτός φυσικά της Κίνας.
Κι αυτό συνέβη για δυο λόγους:
1.λόγω της ελληνικής ιστορίας
2.λόγω του Γιάννη Αντετοκούνμπο και της μεγάλης φήμης που τον συνοδεύει απο το ΝΒΑ.
Η δημοφιλία ήταν εν τέλει μπούμεραγκ.Οπου εμφανιζόταν η Εθνική Ελλάδας οι κινέζοι έπεφταν πάνω της και πάνω στον Γιάννη Αντετοκούνμπο και αυτό δημιούργησε ,και λόγω της ελληνικής νοοτροπίας,μεγάλο άγχος.
Το άγχος φαινόταν παντού στους αγώνες.Οι παίκτες μας ήταν εξαιρετικά μαχητικοί,ήθελαν να τα δώσουν όλα για τη νίκη πρόκριση,αλλά ο μαστροΘανάσης ο Σκουρτόπουλος,ο καλός άνθρωπος δεν μπορούσε να διαχειριστεί τόσους μεγάλους σταρ της ελληνικής ομάδας και να τους πείσει να υποτάξουν τα πάντα για να ανοίξουν όχι δρόμο,αλλα πολλούς δρόμους στο Γιάννη Αντετοκούνμπο…
είχαν και τους απέξω προβοκάτορες.Μόλις έβαλε ένα καλάθι τριών πόντων ο Παπανικολάου ,ο εκφωνητής ακούστηκε σε όλα τα …μανιάτικα,στο Πέραμα,στη Σαλαμίνα,στη Νίκαια απο την Κίνα…Δυσανάλογα χαμηλότερη η φωνή του στα φοβερά κατορθώματα του Καλάθη στο πρώτο ημίχρονο…
Μούγκα όταν ο Παπανικολάου έκανε μια μεγαλειώδη εγωϊστική βλακεία για τρίποντο για να κάνει τους πόντους της διαφοράς με την Τσεχία 10 και αυτόματα έγιναν 5…
Η διαφορά των 12 πόντων ,που χρειαζόταν η Ελλάδα για την πρόκριση φαινόταν σε όλο το πρώτο ημίχρονο ότι δεν θα έρθει.
Ο σκηνοθέτης έδειχνε και ξανάδειχνε ένα φοβερό κλέψιμο του Αντετοκούνμπο και το μοναδικό ως τότε κάρφωμα στον αιφνιδιασμό και η φωνή του εκφωνητή μόλις που ξεπέρασε το χαμηλόφωνο.Αμέσως μετά καλή άμυνα του Παπανικολάου και κατοχή για την Ελλάδα.Η φωνή του εκφωνητή ακούστηκε μέχρι την Πάτρα από την Κίνα…
Η Ελλάδα έπαιξε με τεράστιο πάθος, είχε έναν διαστημικό Νικ Καλάθη, έναν σπουδαίο Θανάση Αντετοκούνμπο που άλλαξε την ροή του παιχνιδιού, δυστυχώς όμως όχι για τελευταία φορά. Οι Ανατολικοευρωπαίοι διαιτητές με αλλεπάλληλα σφυρίγματα (ή μη σφυρίγματα) σε βάρος του καλύτερου παίκτη του κόσμου αυτή την στιγμή Γιάννη Αντετοκούνμπο κατάφεραν αποφασιστικό πλήγμα στην πρακτική δυνατότητα και στην ψυχολογία της ελληνικής ομάδας, ιδιαίτερα με την απαράδεκτη αποβολή με πέμπτο φάουλ, του τελευταίου, ακριβώς την στιγμή που η Ελλάδα είχε αγγίξει την διαφορά των 12 πόντων που θα της χάριζε την πρόκριση. Η Εθνική μας όμως προδόθηκε και από την αστοχία της στις ελεύθερες βολές (κυρίως αυτές) και σε κάποιο βαθμό και από την αστοχία στην περιφέρεια σχεδόν όλων πλην Νικ και Θανάση. Οι Τσέχοι προκρίθηκαν χάρη στην πνευματική τους δύναμη να διαχειριστούν κάθε δύσκολη κατάσταση και στην σταθερότητα των σουτ από τις γραμμές των ελευθέρων βολών και του τριπόντου. Η τελική νίκη 84-77 δεν ήταν αρκετή για να καλυφθεί η διαφορά των 12 πόντων, υποχρέωση που μας είχε δημιουργήσει η καταστροφική ήττα από την Βραζιλία.
