ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Εχουμε ξαναγράψει για την εκτίμηση που τρέφουμε στον δημοσιογράφο Γιώργο Λακόπουλο,και για τις γνώσεις που έχουμε περί αυτού και των διώξεων της οικογένειάς του επειδή ανήκε στην αριστερά.
Εχουμε ξαναγράψει ότι θεωρούμε-εκ του αποτελέσματος- ευτύχημα το γεγονός ότι στη συμφωνία της Γιάλτας οι νικητές Στάλιν-Τσώρτσιλ-Ρούζβελτ “εταξαν” την Ελλάδα στο “ανήκομεν είς την Δύσιν” του Κωνσταντίνου Καραμανλή,δηλαδή στην “ΕΟΚ,το ΝΑΤΟ ,το αμερικάνικο Συνδικάτο”,όπως το έλεγε στις ομιλίες του ο Χαρίλαος Φλωράκης, ηγέτης με “εκλογές” του ΚΚΕ.
Εχουμε ερευνήσει και γράψει περι της οικογένειας Αλαφούζου του διαδόχου του Κοσκωτά στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Διευθυντής της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ σήμερα είναι ο Αλέξης Παπαχελάς.
Πιο φιλοαμερικάνικα μπαίνεις στο HALL OF FAME του …Αρλιγκτον δηλαδή…Με την θετική την έννοια που θα έλεγε και ο Ηλίας…
Ο Προκόπης Παυλόπουλος ΠΑΝΤΑ ήταν δεξί χέρι του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ όλα τα χρόνια της προεδρίας Παυλόπουλου είχε για τον πρόεδρο μόνο “χολήν άμα και όξος” ,λόγω των ημερών.
Στο χθεσινό της φύλλο,εκτός του κύριου αρθρογράφου της κ.Στ.Κασιμάτη “χολήν άμα και όξος” ρίχνει και “ένας απλός αναγνώστης-επιστολογράφος της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ στη στήλη των αναγνωστών”
Ετσι το πόπολο(αγαπημένη φράση αυτού του “αναγνώστη”) έχει την εντύπωση ότι Λαός και Κολωνάκι…συγνώμη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ είναι το ένα και το αυτό.Δηλαδή η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ γράφοντας εναντίον Παυλόπουλου,το πράττει υπό τη λαϊκή πίεση, ου μην αλλά και κατακραυγή…
Τώρα του επιτίθενται γιατί ,ενώ έφυγε απο την προεδρία της Δημοκρατίας, συνεχίζει να έχει δημόσια άποψη και να επικοινωνεί με ηγέτες του κόσμου.
Περι αυτού ο ( της αριστεράς)Γιώργος Λακόπουλος γράφει μεταξύ άλλων:
“…Ένας πολιτικός επιστρέφει συνήθως στην πολιτική. Αυτό έκανε και ο Παυλόπουλος. Επέστρεψε δηλαδή σε μια καθημερινότητα , οικεία σ αυτόν, στην οποία παρεμβαίνει, σχολιάζει και ενδεχομένως συγκρούεται.
Με περισσότερη ελευθερία και χωρίς να υπόκειται στις ισορροπίες και τους τύπους που επιβάλλει η ιδιότητα του αρχηγού του κράτους.
Πού είναι το πρόβλημα λοιπόν αν επικοινωνεί με ξένους ηγέτες και το κοινοποιεί, αν κάνει δηλώσεις για την τρέχουσα κατάσταση, αν έχει λόγο στα πράγματα;
Δικαίωμά του ασκεί. Μπορεί να μιλάει, να έχει επαφές, να κάνει δηλώσεις. Ή να γράφει βιβλία, όπως αποκάλυψε ο Βασίλης Σκουρής -από το ieidiseis.gr πλέον- ότι θα κάνει σύντομα. Το έκανε άλλωστε και ως Πρόεδρος.
Γιατί πρέπει να «καθίσει στο σπίτι του», κατά πως τον παροτρύνουν μερικοί; Δεν είναι «απλός πολίτης όπως όλοι μας» όπως π.χ. τον χαρακτήρισε η Έλενα Ακρίτα. Είναι πολιτικός και δρα σαν πολιτικός. Αλλά και σαν διανοούμενος και κορυφαίος ακαδημαϊκός.
Δεν είπε ποτέ ότι αποστρατεύεται. Συνεπώς έχει κάθε δικαίωμα, ενδεχομένως έχει και λόγους να δημοσιοποιεί τις δραστηριότητες του.
Το θέμα είναι αυτές καθ’ εαυτές οι δραστηριότητες: αν ωφελούν, ή αν βλάπτουν τη χώρα, ή τον δημόσιο βίο. Εκεί όποιος έχει αντίρρηση για τη συνομιλία ενός πρώην προέδρου με τους εν ενέργεια προέδρους άλλων χωρών να το πει.
Όποιος θεωρεί πως το ότι δεν κόβει ή δεν κρύβει τις σχέσεις που απέκτησε στην πενταετία της προεδρίας του είναι «χτυπήματα κάτω από τη μέση»- όπως γράφτηκε κάπου- κατά της …διαδόχου του, μάλλον αυτοί που τα λένε δεν την έχουν και σε πολύ μεγάλη υπόληψη.
Αλίμονο αν θεωρήσει ανταγωνιστικό, ή άδικο για την ίδια ότι ο Παυλόπουλος παίρνει τηλέφωνα και αυτή τουιτάρει.
Ο Παυλόπουλος δεν υπήρξε βουβό πρόσωπο όταν ήταν Πρόεδρος. Με ποια λογική πρέπει να γίνει τώρα; Θέλει να μιλάει με τον Ματαρέλα, με τον Μακρόν, με τον Αβραάμ Πάπα; Θα μιλάει. Θέλει να το ανακοινώσει; Θα το ανακοινώνει, αν δεν έχουν αντίρρηση οι συνομιλητές του. Σε ποιον άλλον πέφτει λόγος γιατί είναι παρών στην επικαιρότητα;
Τι και πώς παίχθηκε και αντικαταστάθηκε ένας επιτυχημένος Πρόεδρος είναι μια συζήτηση που δεν έχει ανοίξει ακόμη. Τηρουμένων των αναλογιών θυμίζει την αντικατάσταση του Καραμανλή το 1985: θυσιάστηκε σε μια κομματική σκοπιμότητα. Ελπίζουμε να μην είναι ίδια και η συνέχεια.
Αλλά κανείς δεν μπορεί να του επιβάλει να σιωπήσει-εκτός αν αυτός είναι ο στόχος. Ο καθένας μπορεί να κρίνει τις παρεμβάσεις του, το περιεχόμενο της δράσης του. Αλλά δεν μπορεί να πει ότι δεν είναι δικαίωμά του να υπάρχει στο δημόσιο βίο με τον τρόπο που ο ίδιος επιλέγει.
Πολύ περισσότερο γιατί πρέπει κάποιοι να του υποδείξει να σιωπά για να μην ενοχλείται η… διάδοχός του; – αν ενοχλείται
Υπάρχουν πάντως δημοσιεύματα που προσπαθούν να διασπείρουν πως ό,τι επικριτικό γράφεται για την νέα Πρόεδρο το… υποκινεί ο Παυλόπουλος. Αν είχε τόση ισχύ στα ΜΜΕ θα ήταν Πρόεδρος…”
Ναι θα πείτε…Ο Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος και δεν είναι λαός.
Και εν προκειμένω ο λαός είναι ο απλός αναγνώστης που στέλνει επιστολές στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Αυτός ο…λαός λοιπόν έγραψε χθες στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:
“Κύριε διευθυντά,
Με δυσάρεστη έκπληξη παρατηρώ ότι συνεχίζετε να δημοσιεύετε περιεχόμενο τηλεφωνημάτων του κ.Προκόπη Παυλόπουλου προς Ευρωπαίους ηγέτες,με τους οποίους επικοινωνούσε,κυρίως,για ανταλλαγή ευχών κάθε Πρωτοχρονιά που ήταν και η κύρια δραστηριότητά του,την εποχή της θητείας του.Αλλά τώρα;Αν δεν έχει καταλάβει,που πιστεύω ότι δεν έχει,ότι είναι πλέον ένας τέως και απλά ο “Πάκης”,τότε κάποιος πρέπει να του το πει.Η “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” ίσως; Μην περιμένουμε απο τους ξένους ηγέτες να του κλείσουν το τηλέφωνο…Είναι ευγενείς και καταλαβαίνουν πλήρως το πρόβλημα του “Πάκη”: “Δηλώνω άρα υπάρχω!”.Ακόμα…”
Τι συμπεραίνουμε απο την επιστολή αυτή;
Ότι είναι ένας απλός αναγνώστης που όλη τη θητεία Παυλόπουλου,την είδε ως τηλέφωνα ευχών στις γιορτές…Ούτε παρεμβάσεις σωτήριες το 2015 για να μην φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη-Ενωση,ούτε ,ούτε κλπ. Ενας απλός “Πάκης” ήταν για τον λαό,όπως τον γράφει υποτιμητικά…Και συνιστά ως “απλός -αναγνώστης-επιστολογράφος-λαός” στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ να αποκτήσει την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ νοοτροπία της λογοκρισίας ενός τέως Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ετσι τον παρουσιάζει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με την συγκεκριμένη ιδιοκτησία-Διεύθυνση,που πιο φιλοαμερικάνικη πεθαίνεις…
Το ΚΚΕ ψήφισε μόνο μία φορά υπέρ ενός προέδρου Δημοκρατίας.Μόνο εναντίον του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1985.Τότε σύμβουλος του Καραμανλή ήταν στην προεδ΄ρια της Δημοκρατίας ο Προκόπης Παυλόπουλος,καθηγητής της Νομιής Αθήνας.
Δείτε στη συνέχεια ποιός είναι ο “απλός λαός-αναγνώστης-επιστολογράφος” της σημερινής πιο φιλοαμερικάνικης δεν γίνεται(ή μήπως γίνεται;) ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ απο παλαιότερη επιστολή του ίδιου “απλού λαού-αναγνώστη-επιστολογράφου” στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:
“Κύριε διευθυντά
Αναφορικά με τις «σκαφάτες» εμπειρίες του κ. Τσίπρα και το αριστερό ηθικό πλεονέκτημα, θυμήθηκα ένα γεγονός από το 1980: Είχαν κάνει δώρο στον Χαρίλαο Φλωράκη μια BMW. Βεβαίως, ήταν αδιανόητο για τον γεν. γραμματέα του ΚΚΕ να οδηγεί BMW και μου πρότεινε, αν έχω δυνατότητα, να την αγοράσω στην τρέχουσα τιμή της αγοράς και φυσικά να καταθέσω το ποσόν στο ταμείο του ΚΚΕ. Και έτσι έγινε.
Τώρα, αν αυτό το ιστορικό ηθικό πλεονέκτημα της «πραγματικής» Αριστεράς το ’κανε «πατσαβούρα», για όλες τις χρήσεις, ο κ. Τσίπρας, είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο», όπως θα έλεγε και ο θείος μου, καλή του ώρα…”
Αν καταλάβατε τα πάντα θα επανέλθουμε την Τρίτη μετά το Πάσχα με περισσότερα για να καταλάβετε ότι δεν είναι καθόλου τόσο “αθώα και αυθόρμητα” όσο θέλουν να τα παρουσιάσουν στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ τα γραφόμενα για το τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δεξί χέρι του Κωνσταντίνου Καραμανλή…
