ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Η συμπαράταξη της Ελλάδας με τις ΗΠΑ στον ελεύθερο κόσμο δεν αμφισβητήθηκε ως σήμερα και είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο η Ελλάδα δεν είχε το κατάντημα των βαλκανικών χωρών που μετά τη Γιάλτα τέθηκαν υπό σοβιετική “προστασία” και με σοβιετικό τρόπο ζωής για δεκαετίες.
Αρκετοί Ελληνες δούλεψαν στο διάστημα αυτό ως πράκτορες των σοβιετικών και οι συλλήψεις δεν ήταν σπάνιες.Το να εργάζονται Ελληνες αξιωματούχοι ως πράκτορες αμερικανικών υπηρεσιών εθεωρείτο και θεωρείται και σήμερα ως κάτι φυσιολογικό. Είναι για να βοηθήσουν την πατρίδα στη σταθεροποίησή της στο δυτικό κόσμο.
Δεν θεωρείται όμως καθόλου φυσιολογικό το αντίθετο.Δηλαδή να εργάζονται Ελληνες υπέρ των ελληνικών υπηρεσιών χωρίς την γνώση και έγκριση αμερικανικών υπηρεσιών,έστω και αν εργάζονται για να σταθεροποιήσουν την ελληνοαμερικανική συνεργασία.
Μια τέτοια περίπτωση ήταν η τραγωδία του Στήβ(Σταύρου)Λάλα. Υπηρέτησε τον αμερικανικό στρατό στο βιετνάμη,την Καμπότζη,το Λάος,τραυματίσθηκε,εντάχθηκε στη CIA.Ηρθε και υπηρέτησε στα Βαλκάνια.
Εκεί στέλεχος της ΕΥΠ τον έπεισε ότι η Ελλάδα θα του είναι ευγνώμων,αν την βοηθήσει με πληροφορίες,ώστε να μαθαίνει τις κινήσεις των ΗΠΑ και αν είναι σε βάρος της Ελλάδας να παίρνει τα μέτρα της,πάντα με γνώμονα την ισχυροποίηση της ελλληνοαμερικανικής συνεργασίας.
Ο Λάλας βοήθησε με διάφορες κυβερνήσεις και πήγαινε μια χαρά η συνεργασία και οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Ωσπου ήρθε η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Προφανώς εσκεμμένα τον παρέδωσαν αντί του Διοικητή της ΕΥΠ σε στελέχη και ένα απο δαύτα τον συναντούσε σε ένα σπίτι στο οποίο έβλεπε και την φιλενάδα του σε κρυφό δεσμό,η οποία επίσης υπηρετούσε στην ΕΥΠ!!!
Τέτοια σοβαρότητα…
Τυχαία;Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε…
Πάντως στην κυβέρνηση εκείνη(όπως και σε άλλες…) τα ευτράπελα ήταν όχι ένα,ούτε δυο και σε όλα τα επίπεδα…
Ορισμένοι σε κρίσιμα πόστα ΔΙΠΛΑ στον πρωθυπουργό,μάζευαν φιλενάδες απο διάφορα στέκια της νύχτας,τις διόριζαν σε κρατικές υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων και τις υπηρεσίες ασφαλείας για να τις βλέπουν με..ασφάλεια και κρυφά απο σπίτι και να τις αποκαταστήσουν κιόλας…Τα είχαν τόσο υπο κοντρόλ ,ώστε τα διαζύγια στα υψηλότατα κλιμάκια να είναι συχνά και ηχηρά…
Σε αυτό τον κύκλο περιέπεσε ο σημαντικότερος κρίκος στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις,την ώρα που στα βαλκάνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπαιζε ρόλο,η Γερμανία προσπαθούσε να παίξει δικό της αυτόνομο ρόλο,ανεξάρτητο απο τις ΗΠΑ…
Ο Λάλας αφού πέρασε 15 χρόνια σε αμερικανικές φυλακές μετά τον εντοπισμό και τη σύλληψή του και αφού έχει εκδιωχθεί απο τις αμερικανικές υπηρεσίες θα πει μεταξύ άλλων ότι ” δεν υπήρχε και κανένα μέτρο αντικατασκοπίας για την προστασία μου. Οι πράκτορες του FBI με ακολούθησαν, όταν παρέδιδα έγγραφα, αλλά κανένας δεν τους εντόπισε».
Η μεγάλη συνεισφορά του Λάλα ήταν στην ελληνοτουρκική κρίση του 1987 ,όταν έγκαιρα ενημέρωσε την πατρίδα του Ελλάδα και τα χειρότερα δεν έγιναν…
Ο Κώστας Βαξεβάνης αφού μίλησε μαζί του μετά την αποφυλάκισή του και την έλευσή του στην Ελλάδα έγραψε σε ένα ρεπορτάζ του:
“…Το χειρότερο θα έρθει αργότερα. Ο πράκτορας της ΕΥΠ, όταν παίρνει ένα πολύ σοβαρό σήμα από τον Λάλα, δεν το πάει στην ΕΥΠ, ώστε αυτό να περάσει από τη διεύθυνση χειρισμού πληροφοριών. Στο τμήμα αυτό, οι πληροφορίες πριν δοθούν για χρήση από την πολιτική ηγεσία φιλτράρονται, ώστε να μην αποκαλυφθεί η πηγή πληροφόρησης και πράγματα που δεν πρέπει να γίνουν γνωστά.
Ο πράκτορας όμως θέλει να πουλήσει πολιτική εκδούλευση και το διοχετεύει –χωρίς να πει πως δεν υπάρχει επεξεργασία– στην υφυπουργό Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού. Η υφυπουργός, λόγω της σοβαρότητας του σήματος, ενημερώνει την πρεσβεία στην Ουάσιγκτον να κάνει διάβημα στους Αμερικανούς. Ο Έλληνας πρέσβης το κάνει, αλλά ο συνομιλητής του καταλαβαίνει πως οι Έλληνες μαθαίνουν πληροφορίες από κάποιον στην πρεσβεία στην Αθήνα. Έτσι στέλνουν τους πράκτορες και εντοπίζουν από τις κάμερες τον Λάλα…”
Η Β.Τσουδερού προφανώς δεν έχει ευθύνη. Πολιτικό πρόσωπο ήταν,κανείς δεν της είπε στο αυτί τι έπρεπε να κάνει και να μην κάνει δημόσια παρέμβαση αυτού του στυλ μέσω των πρεσβειών.
Το πλήγμα έριξε πολύ πίσω τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις ,η κυβέρνηση Σημίτη που ήρθε μετα λίγο καιρό τις έκανε ακόμα χειρότερες,αφού ο Σπύρος Σημίτης με υψηλή θέση στις γερμανικές υπηρεσίες δεν βοήθησε και πολύ.
Το χαρακτηριστικό της χαλαρότητας πολλές φορές δεν είναι αθώο.Ιδιαίτερα όταν σε θέσεις κλειδιά διορίζονται πρόσωπα χωρίς εμεπιρίες και ικανότητες σε πολιτικούς ελιγμούς,σε διαχείριση κρατικών λεπτών υποθέσεων.
Οταν τα πρόσωπα αυτά δεν πλαισιώνονται ασφυκτικά από ικανούς “χειριστές” των ελληνικών κρίσιμων θεμάτων τότε έχουμε χερισμούς σαν αυτούς της Β.Τσουδερού.Αθώους μεν απο την πλευρά της,όχι όμως και από την πλευρά εκείνων που δεν έπρεπε να την αφήσουν να κάνει δημόσια παρλεμβαση μέσω των πρεσβειών.
Ηταν ανίκανοι,ήταν δόλιοι;
“Πάντως κανείς δεν τιμωρήθηκε για την πολιτική προδοσία σε βάρος μου και σε βάρος της πατρίδας”,λέει με παράπονο ο Λάλας στον Κώστα Βαξεβάνη.
Η Ελληνική πάγια πολιτική θέση στο Κυπριακό είναι ότι η μισή (σχεδόν) Κύπρος είναι υπό τουρκική κατάληψη και δεν διχάστηκε επειδή μια κοινότητα αποφάσισε να τραβήξει μια διαχωριστική γραμμή.
Μπήκε στρατός τουρκικός,εγιναν μάχες,υπάρχουν νεκροί,υπάρχει καταδίκη της τουρκικής κατοχής απο τον ΟΗΕ.
Η λέξη διχασμός της Κύπρου δεν υπάρχει στα ελληνικά επίσημα πολιτικά χείλη.
Δεν παρακολουθούμε στενά την καθημερινότητα και τις κινήσεις της δικαστικής λειτουργού που ανέσυρε απο το δικαστικό σώμα και διόρισε πρόεδρο της Δημοκρατίας μέσω της εκλογικής διαδικασίας της Βουλής η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά τα …άσχετα καθώς μας έβγαλε το μάτι σε κανονική και όχι περιθωριακή ιστοσελίδα το εξής κείμενο:
“Η επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στην Κύπρο, από μόνη της είναι ένα τεράστιας σημασίας γεγονός και μάλιστα το ήταν και τριήμερη, το έκανε ακόμη πιο σπουδαίο.
Και δεν θα είχαμε πιθανόν τίποτα να σχολιάσουμε, αν δεν ερχόταν μια ανάρτηση της ΠτΔ στα social media που μας… έβγαλε το μάτι.
Κάνοντας λοιπόν μια (εξαιρετικά μεστή και ποιητική κατά τα άλλα) σύνοψη της επίσκεψής της στην Κύπρο, η κ.Σακελλαροπούλου στην τελευταία παράγραφο της ανάρτησής της, τα χαλάει όλα:
«Βαδίζοντας στην κομμένη στα δύο Λευκωσία, την τελευταία διχασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης, σκέφτομαι ότι ο σεβασμός κάθε πλευράς για τις αξίες, τα πολιτιστικά σύμβολα και τα έργα τέχνης της άλλης μπορεί να αποτελέσει ένα βήμα προς την οικοδόμηση ενός κοινού, ειρηνικού μέλλοντος. Και η Κύπρος, ένα νησί διχασμένο, όπου η μνήμη ακόμη πονά, όπου τα τραύματα είναι ακόμη ανεπούλωτα, αυτό το μέλλον το χρειάζεται».
Η Κύπρος δεν είναι ένα νησί διχασμένο. Είναι ένα νησί το οποίο κατά το 1/3 του τελεί υπό παράνομη τουρκική κατοχή, ως αποτέλεσμα στρατιωτικής εισβολής. Και γι’ αυτό είναι κομμένη στα δύο η Λευκωσία.
Με όλο το σεβασμό προς την κυρία ΠτΔ, άλλο ο διχασμός και άλλο η κατοχή, όπου τα τουρκικά στρατεύματα στα κατεχόμενα αυξάνονται συνεχώς και βρίσκονται με το δάχτυλο στη σκανδάλη και οι έποικοι που στέλνει ο Ερντογάν στο νησί έχουν σχεδόν «εξαφανίσει» τους Τουρκοκύπριους.”
Προφανώς είναι καλοπροαίρετη η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και σε αυτό και στον διορισμό του συντρόφου της(είναι χωρισμένη) αμισθί στο προεδρικό μέγαρο ως συμβούλου της.
Προφανώς είναι άσχετη η εποχή σήμερα και οι σχέσεις με τις ΗΠΑ από τις σχέσεις της πρώτης κυβέρνησης Μητσοτάκη και της υπόθεσης Λάλα.
Προφανώς όμως είναι και άσχετη με την επίσημη πολιτική θέση ,η επίσημη ανάρτηση-δημόσια παρέμβαση της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου με τις πάγιες ελληνικές θέσεις που δεν γνωρίζουν διχασμό ( ο οποίος π.χ. μπορεί να είναι συναινετικός,όπως στα διαζύγια) αλλά ωμή,αιματηρή κατάληψη.
Ποιός το έγραψε αυτό κυρία πρόεδρε;Μόνη σας;Αν ναι μην το ξανακάνετε και μαζέψτε το.Αν όχι ψαχτείτε…
