ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Δείτε τη φωτογραφία του Προκόπη Παυλόπουλου μπροστά σε μνημείο γερμανικής θηριωδίας από την Κατοχή.
Υστερα ψάξτε να βρείτε παρόμοια φωτογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη.Δεν θα βρείτε.
Υστερα ψάξτε να βρείτε παρόμοια φωτογραφία του “πουλέν”με το οποίο ο Κ.Μητσοτάκης αντικατάστησε το “δεξί χέρι” του Κωνσταντίνου Καραμανλή,τον Προκόπη Παυλόπουλο στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Θα βρείτε π.χ. μια φωτογραφία της στις 13 Δεκεμβρίου 2022,στα δυο χρόνια θητείας της στα Καλάβρυτα.
Ιδού η φωτογραφία:
Σε αυτή την εκδήλωση η κ.Σακελλαροπουλου έκανε την εξής λιτή δήλωση χωρίς ΜΙΑ(1)λέξη για τις γερμανικές αποχημιώσεις:
«Η σφαγή των Καλαβρύτων, στις 13 Δεκεμβρίου 1943, είναι ένα από τα αποτρόπαια εγκλήματα πολέμου της ναζιστικής Γερμανίας.
Μια ολοκληρωτική καταστροφή, για την οποία κανείς μέχρι σήμερα δεν λογοδότησε, ούτε τιμωρήθηκε. Ένα γεγονός που σημάδεψε οδυνηρά τη συλλογική μας μνήμη.
Τιμάμε τα μαρτυρικά θύματα, καθώς και όσους έμειναν πίσω, γέροντες, γυναίκες, παιδιά, και πάλεψαν για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους μέσα στον τρόμο και την ερήμωση.
Δεν λησμονούμε και δεν εφησυχάζουμε. Είναι καθήκον και ηθική ευθύνη όλων μας».
Αυτή η φωτογραφία του Προκόπη Παυλόπουλου είναι από εκδήλωση μνήμης της γερμανικής θηριωδίας η οποία έγινε την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου στον Καταρράκτη Αρτας.
Ακολούθησε νέα συνέντευξη του Προκόπη Παυλόπουλου στο ραδιόφωνο(Νιφλής-Στάθης) αν.ημερα της 28ης Οκτωβρίου και εκεί είπε τα εξής ειδικά και λεπτομερή για τις αποζημιώσεις τις οποίες το Συμβούλιο Οικονομικής Επιτροπής της Γαλλίας(κυβερνητικό όργανο)ανέβασε στα 576 δις(συνέντευξη Ντελπλά στην εφημερίδα L’ ECHO το 2014)ενώ η δική μας επιτροπή Καρακούση έκανε “εκπτωση” και την υπολόγισε με βάση τουλάχιστον 260 δις ευρώ.Και τα δυο ποσά φτάνουμε για να δανείζουμε χώρες και όχι να δανειζόμαστε.Εκτός και αν τα δώσουμε για διαχείριση στο…Μητσοτακέϊκο.Τότε δεν φτάνουν ούτε για πέργκολα στη…Σαβοϊα!..
Εσείς ήδη έχετε δει τη ΜΙΑ(1)φράση που είπε η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου στον επισκεπτόμενο απο χθες την Ελλάδα Γερμανό πρόεδρο Σταϊνμάϊερ για τις γερμανικές αποζημιώσεις.Οτι είναι ενεργές είπε με βάση και απόφαση του γερμανικού κοινοβουλίου χτυπώντας τα ματάκια της σαν μαθήτρια που λέει μια απαγορευμένη λέξη σε συμμαθήτριες στο δημοτικό…
Εκείνος της απάντησε ότι η νομική άποψη της Γερμανίας είναι ίδια.Οτι δεν υποχρεούται η Γερμανία σε αποζημιώσεις.Ακριβώς ίδια με την άποψη των Ναζί.
Και η μαθητριούλα σιώπησε.Είπε λέει και μια λέξη ο Κυριακος,ακριβώς ίδια και ασφαλής μαρτυρία ότι είχαν προσυμφωνήσει τα ίδια ώστε να μεταδίδονται και να παραμυθιάζουν τον κόσμο.
Τι έπρεπε να κάνουν και να πουν;
Ο,τι είπε ο κ.Παυλόπουλος προχθές.Ιδού:
“…Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο Ιερής Μνήμης -και μακριά από κάθε λογική αντεκδίκησης, που είναι παντελώς ξένη σ’ εμάς, τους Έλληνες- εντάσσουμε και τις έναντι της Γερμανίας νόμιμες αξιώσεις μας για το κατοχικό δάνειο και τις εν γένει αποζημιώσεις της ναζιστικής θηριωδίας.
Α. Συνιστά πλέον κοινή πεποίθηση το ότι είναι η ίδια η έννοια της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας η οποία θεμελιώνει, στο ακέραιο, τις αξιώσεις της Ελλάδας ως προς το κατοχικό δάνειο και ως προς τις εν γένει αποζημιώσεις για τα θύματα και τις υλικές καταστροφές της ναζιστικής θηριωδίας. Και τούτο διότι η Δικαιοσύνη της Ιστορίας, προκειμένου το μήνυμα «Δεν ξεχνάμε, Ποτέ ξανά» να καταστεί πράξη, απαιτεί από τους θύτες να ολοκληρώσουν την «συγγνώμη» τους αποδίδοντας και στην Ελλάδα αυτό που δικαιωματικώς της ανήκει. Πράγμα που σημαίνει πως αν η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας εννοεί και αναγνωρίζει πλήρως τις ευθύνες της για το ναζιστικό παρελθόν της οφείλει, αμέσως, να πράξει έναντι της Ελλάδας εκείνο, το οποίο επιβάλλει τόσον η ιστορική διαδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και ο κοινός μας Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, ιδίως δε ο κοινός μας Ευρωπαϊκός Νομικός Πολιτισμός.
Β. Και επ’ αυτού υπενθυμίζω τις βασικές μας θέσεις -που είναι και Εθνικές μας Θέσεις, αφότου συντελέσθηκαν τα εγκλήματα της ναζιστικής θηριωδίας κατά της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού- ως προς τις ως άνω αξιώσεις μας. Διευκρινίζεται, ευθύς εξ αρχής, ότι έχουμε να κάνουμε με δύο εντελώς διαφορετικά, από νομική έποψη, θέματα. Ήτοι:
1. Πρώτον, με το κατοχικό δάνειο προς την Γερμανία, το οποίο συνήφθη υποχρεωτικώς –ορθότερα με καταναγκαστικό και εκβιαστικό τρόπο- μεταξύ της εγκάθετης κατοχικής κυβέρνησης και της Γερμανίας, προς συντήρηση των στρατευμάτων κατοχής. Εδώ πρόκειται, λοιπόν, από νομική σκοπιά για «ενοχή εκ συμβάσεως». Άρα, η αντίστοιχη εκ της συμβάσεως απαίτηση της Ελλάδας είναι ενδοσυμβατικής -και όχι αδικοπρακτικής- προέλευσης.
α) Σε αυτήν την απαίτηση προστίθενται ποσά, τα οποία προκύπτουν από συναφείς προς την δανειακή σύμβαση αιτίες, όπως είναι ιδίως οι τόκοι υπερημερίας λόγω μη έγκαιρης εξόφλησης.
β) Για την απαίτηση αυτή δεν τίθεται ούτε θέμα παραγραφής ούτε θέμα παραίτησης. Τίθεται μόνο ζήτημα συνολικού υπολογισμού της έως σήμερα. Ας σημειωθεί ότι η Ελληνική θέση γίνεται νομικώς τόσο περισσότερο ισχυρή, όσον η αποπληρωμή του δανείου είχε αρχίσει ήδη από την κατοχική περίοδο.
2. Και, δεύτερον, με τις αποζημιώσεις λόγω ανθρώπινων θυμάτων και υλικών καταστροφών στην Ελλάδα από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.
α) Επισημαίνεται, πριν απ’ όλα, ότι το 1946, στην Διάσκεψη των Παρισίων, είχε προσδιορισθεί ένα –κατά προσέγγιση- ποσό τέτοιων αποζημιώσεων προς την Ελλάδα ύψους 7,5 δισ. δολαρίων. Κυρίως δε επισημαίνεται μ’ έμφαση ότι το 1953, με την Συμφωνία του Λονδίνου, δεν «χαρίσθηκαν» στην Γερμανία οι οφειλές της λόγω πολεμικών αποζημιώσεων, όπως η γερμανική πλευρά «τεχνηέντως» φαίνεται να διατείνεται.
α1) Η Συμφωνία αυτή απλώς έθεσε «σε αδράνεια» τις οφειλές της Γερμανίας έως την υπογραφή, κατά το Διεθνές Δίκαιο (Δίκαιο του Πολέμου), «Συμφώνου Ειρήνης» μεταξύ της τελευταίας και των Δυνάμεων που νίκησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται νομικώς για ένα είδος lato sensu «αναβλητικής αίρεσης» σχετικά με την εξόφληση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, επειδή τότε θεωρήθηκε ότι αυτή δεν διέθετε –πρωτίστως λόγω της διαίρεσής της σε Δυτική και Ανατολική- την κατά το Διεθνές Δίκαιο απαιτούμενη πολιτειακή υπόσταση για ανάληψη και εκπλήρωση συναφών υποχρεώσεων.
α2) Τούτο –ήτοι η ικανότητα σύναψης «Συμφώνου Ειρήνης»- επήλθε το 1990. Όταν, μετά την επανένωση της Γερμανίας, η τελευταία απέκτησε ενιαία, νομικώς, πολιτειακή υπόσταση και κυριαρχία. Ειδικότερα, το 1990 υπογράφηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο 2 + 4» μεταξύ της ενωμένης πλέον Γερμανίας και ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλίας και Αγγλίας.
α3) Γίνεται δε σήμερα, γενικώς και επισήμως, δεκτό –de facto δε το έχει αποδεχθεί και η Γερμανία, αφού στην βάση αυτή στηρίζει την εν γένει κυριαρχία της- ότι το ως άνω Σύμφωνο επέχει την θέση του «Συμφώνου Ειρήνης» το οποίο προέβλεπε, κατά το Διεθνές Δίκαιο, η προαναφερόμενη Συμφωνία του Λονδίνου του 1953. Και τούτο διότι μόνον έκτοτε η Γερμανία μπορούσε να υπογράψει ένα τέτοιο «Σύμφωνο», δεδομένου ότι μόνο τότε, κατά τ’ ανωτέρω, απέκτησε την ενότητά της και την ενιαία κυριαρχία της μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
α4) Το «Σύμφωνο 2 + 4» καλύπτει, λόγω της νομικής φύσης του αλλά και γενικότητάς του, και τα μη συμβαλλόμενα πλην όμως «παθόντα» από την γερμανική κατοχή Κράτη, όπως η Ελλάδα. Είναι δηλαδή νομικό κείμενο γενικής εφαρμογής.
β) Η από Ελληνικής πλευράς νομική βάση των αποζημιωτικών απαιτήσεων κατά της Γερμανίας βρίσκει σταθερό έρεισμα κυρίως στις διατάξεις του άρθρου 3 της Δ΄ Σύμβασης της Χάγης του 1907, οι οποίες κωδικοποίησαν και τις έως τότε διατάξεις του Δικαίου του Πολέμου.
β1) Κατά τις διατάξεις αυτές: «Ο εμπόλεμος όστις ήθελε παραβιάσει τας διατάξεις του Κανονισμού θα υποχρεούται, αν συντρέχει λόγος, εις αποζημίωσιν, θα είναι δε υπεύθυνος δια πάσας τας πράξεις τας διαπραχθείσας υπό των προσώπων των μετεχόντων της στρατιωτικής του δυνάμεως». Επέκεινα, οι διατάξεις των άρθρων 46 και 47 του «Κανονισμού Νόμων και Εθίμων του Πολέμου στην ξηρά», ο οποίος είναι προσαρτημένος στην Δ΄ Σύμβαση της Χάγης του 1907, καθιερώνουν και τις δύο θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου του Πολέμου. Ήτοι τις αρχές της προστασίας του σεβασμού του Ανθρώπου και της ατομικής ιδιοκτησίας.
β2) Όλες αυτές τις αρχές επικαιροποίησε η απόφαση του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης, το 1946. Αυτό είχε αποδεχθεί, έναντι της Ελληνικής Κυβέρνησης -επισήμως, το 1965- ο τότε Καγκελάριος Λούντβιχ Έρχαρτ. Ο ίδιος δε είχε μιλήσει για επανορθώσεις ύψους 500 εκ. γερμανικών μάρκων.
Γ. Από τα όσα εκτέθηκαν προκύπτει ότι οι ως άνω αξιώσεις μας, από τις οποίες ουδέποτε και καθ’ οιονδήποτε τρόπο έχουμε παραιτηθεί, είναι πάντα νομικώς ενεργές –πράγμα που σημαίνει ότι δεν τίθεται κανένα θέμα παραγραφής- και δικαστικώς επιδιώξιμες.
1. Και ο κοινός μας Ευρωπαϊκός Νομικός Πολιτισμός, ως μέρος του εν γένει κοινού μας Ευρωπαϊκού Πολιτισμού που συντίθεται από τις διατάξεις αλλά και από τις θεμελιώδεις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής και της Διεθνούς Νομιμότητας, επιβάλλει την σχετική απόφαση να την λάβει αρμόδιο δικαιοδοτικό Forum, με βάση το σύνολο του εφαρμοζόμενου, εν προκειμένω, Διεθνούς Δικαίου.
2. Η θέση αυτή είναι, κυριολεκτικώς, Εθνική και, κατά συνέπεια, μη διαπραγματεύσιμη. Πολλώ μάλλον όταν ενισχύει, πλέον, καταλυτικώς η πρόσφατη γνωμοδότηση (2019) της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εμπειρογνωμόνων του Γερμανικού Κοινοβουλίου (Bundestag). Η οποία αφενός αναγνωρίζει ότι δεν τίθεται ζήτημα παραίτησης ή παραγραφής των αξιώσεων της Ελλάδας. Και, αφετέρου, προτρέπει –και μάλιστα «expressisverbis»– την γερμανική πλευρά ν’ αποδεχθεί σχετική προσφυγή της Ελλάδας στο αρμόδιο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Και κατά τούτο μόνο προβληματισμό προκαλεί η από 18.10.2019 απόρριψη της, τον Ιούνιο του ίδιου έτους, πλήρως τεκμηριωμένης ρηματικής διακοίνωσης της Ελλάδας -αλλά και μεταγενέστερες, άμεσες ή έμμεσες, απορρίψεις-αναφορικά με την προοπτική προσφυγής σε αρμόδιο δικαιοδοτικό Forum για την οριστική επίλυση της εν προκειμένω διαφοράς, ως προς τις αξιώσεις της Ελλάδας σχετικά με το κατοχικό δάνειο και με τις εν γένει αποζημιώσεις.
Επίλογος
Η κατά τα προεκτεθέντα άρνηση της Κυβέρνησης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, με το ν’ αγνοεί όλα τα κατά τ’ ανωτέρω
-πλήρως τεκμηριωμένα- νομικά επιχειρήματα, εμφανίζεται παντελώς αναιτιολόγητη, δοθέντος ότι έρχεται σε κραυγαλέα αντίθεση και προς την Ευρωπαϊκή αλλά και προς την Διεθνή Νομιμότητα. Επιπλέον, η ως άνω άρνηση είναι άκρως αντιφατική και υποκριτική, αφού δεν είναι νοητό και αποδεκτό, από πλευράς συνεπούς διεθνούς συμπεριφοράς, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας από την μια πλευρά να επιχειρεί, σε πολλές περιπτώσεις, να «παραδώσει μαθήματα» σεβασμού, εκ μέρους άλλων Κρατών, της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας. Και, από την άλλη, ν’ αρνείται την συμμόρφωσή της προς αυτές, όταν μάλιστα πρόκειται για θύματα και ζημίες προερχόμενες από το εφιαλτικό ναζιστικό της παρελθόν. Ένα παρελθόν το οποίο άλλωστε η ίδια έχει, δημοσίως και διεθνώς, καταδικάσει και αποκηρύξει με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο. Υπό τις συνθήκες αυτές είναι βέβαιο ότι με μια τέτοια συμπεριφορά η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υποσκάπτει, «εκ των έσω», την αξιοπιστία της και το κύρος της, σ’ Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο. Όπως είναι λοιπόν αυτονόητο η Ελλάδα δεν αποδέχεται, ούτε πρόκειται ν’ αποδεχθεί, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, την άρνηση αυτή. Πράγμα που σημαίνει ότι θα επανέλθει εν προκειμένω, δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη έκταση και έμφαση στα νομικά -και όχι μόνο- επιχειρήματά της.»
Αυτά έπρεπε να πουν εάν πράγματι ενννοούν ότι τάσσονται στην πλευρά που θεωρεί πραγματικά ενεργές τις αποζημιώσεις καί όχι με δυο λόγια για τα μάτια του κόσμου.και ύστερα να κλέινουν συνωμοτικά το μάτι στη γερμανική πλευρά.
ΕΡΩΤ:Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι “εκλεισαν το μάτι”και αν ναι ποιά είναι η απόδειξη;
ΑΠΑΝΤ.Απόδειξη είναι η 1036 απόφαση του Εφετείου της Αθήνας την οποία έχουμε στα χέρια μας και είναι απόφαση ντροπής,μίζας και καταισχύνης για το ΦΙΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟ εκείνο τμήμα της πολιτικής μας σκηνής.
Η απόφαση καθαρογράφηκε πριν λίγες ημέρες και την χλεύασε ακόμα και η γνωστή έγκυρη γερμανική εφημερίδα ΤΑΖ.Αναφέρει μέσα λογαριασμούς στην Ελβετία και σε άλλες κρυψώνες και διατάσσει να επιστραφούν ΟΛΕΣ οι μίζες και τα ΚΛΕΜΜΕΝΑ σε εκείνους που είχαν κατηγορηθεί στο “μεγαλύτερο σκάνδαλο απο καταβολής ελληνικού κράτους”.
ΕΡΩΤ.Ποιό είναι αυτό και ποιός το χαρακτήρισε ως το μεγαλύτερο;
ΑΠΑΝΤ.Το χαρακτήρισε ο στυλοβάτης της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής και πρωην Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας Κώστας Τζαβάρας.Και ύστερα του …έκλεισαν και τα φώτα και το στόμα!Ηταν το σκάνδαλο ΖΗΜΕΝΣ.Η παραπάνω απόφαση δημοσιεύθηκε πριν λίγες ημέρες και βάζει το σκάνδαλο στο αρχείο λόγω …παραγραφής!
Δεν πρόκανε η Ελληνική Δικαιοσύνη να το δικάσει γιατί μια φιλογερμανική πλευρά της πολιτικής σκηνής της έκλεισε το μάτι…
Προσέξτε την αλληλουχία γεγονότων:
1.Δημοσιεύθηκε η απόφαση αυτή.
2.Ηρθε στην Αθήνα ο Γερμανός πρόεδρος
3.Πήγε για ΠΡΩΤΗ φορά γερμανός πρόεδρος της συγχρονης εποχής στην οδό Φειδίου για να επισκεφθεί το γερμανικό μουσείο.Προηγουμένως δεν είχαν τολμήσει γιατί αυτό το μουσείο το προώθησε με επίσκεψη κατά την γερμανική κατοχή ο διαβόητος Γκέριγκ του Χίτλερ.
4.Σακελλαροπούλου και Μητσοτάκης είπαν δυο κουβεντούλες για τις αποζημιώσεις,και δεν απάντησαν στην “διαβεβαίωση”του γερμανού προέδρου ότι αυτό το θέμα έκλεισε…
Τώρα δείτε και σε ποιό κλίμα κινούνται κλείνοντας “ματάκι” Σακελλαροπούλου και Μητσοτάκης.Η ιστορική ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δεν έχει λέξη για το θέμα στην πρώτη σελίδα και τα ΝΕΑ ασχολούνται με το τέστ…των κοπράνων,το οποίο μοιάζει σαν μια ακόμα αρπαχτή…
Η ΕΦΣΥΝ αναφέρεται, η “Δημοκρατία” και η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ…
Απο τους πολιτικούς αρχηγούς ο Κυριάκος Βελόπουλος και η Ζωή Κωνσταντοπούλου…
Γιαυτό οι σύμμαχοι φροντίζουν να κυβερνούν μερικές οικογένειες την Ελλάδα απο τον …γερμανό Οθωνα και μετά…
Ο Προκόπης Παυλόπουλος μιλούσε για τις γερμανικές οφειλές και αποζημιώσεις και πριν γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας.Ως πρόεδρος “σήκωσε” επίσημα τις ελληνικές απαιτήσεις απο τα υπόγεια και τις έβαλε στο τραπέζι κάθε γερμανοελληνικής συζήτησης…
Δεν μας ξάφνιασε καθόλου το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης διορατικός,οξύνους και ατρόμητος σαν γερμανικός ποιμενικός σηκώθηκε μόνος εξ όλων στη Βουλή και είχε μιλήσει για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου,δηλαδή ότι δεν ψηφίζει Παυλόπουλο γιατί το πελατειακό κράτος δεν το πολέμησε ο Παυλόπουλος.
Μεταξύ εκείνων που “καθάρισαν” με την απόφαση που προαναφέρουμε(επιστρέφουν οι αθεόφοβοι και τις μίζες των πασοκοπολιτικών που είχαν μπει στο λογαριασμό του στελέχους τους γερμανοτσολιάδικου ΟΤΕ…)είναι και ο εικονιζόμενος τιμητικά Χριστοφοράκος …
