ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Επι χρόνια το ίδιο τροπάρι…
Αλλοι να αμφισβητούν εν συνόλω τους νεκρούςτου Πολυτεχνείου,να μην κάνουν καν λόγω για τους έως αναπηρίας τραυματίες(Μουστακλής,Οπρόπουλος ,Μουστάκα κ.α.) .’αλλοι να αμφισβητούν ότι υπήρξαν νεκορί εντός του Πολυτεχνείου και άλλοι να ανεβάζουν τους νεκρούς -εντός εκτός σε εκατοντάδες.
Η πιο αξιόπιστη έρευνα έγινε απο τον Εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά.Σε αυτή παρουσιάζονται οι νεκροί και τραυματίες.Ανάμεσα στους νεκρούς υπάρχουν περίπου 10 ,οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο Ρυθμιστικό Κέντρο ,τις αντίστοιχες πρώτες βοήθειες της εποχής χωρίς να έχουν βεβαίωση έγκυρη και αδιαμφισβήτητη που ακριβώς βρέθηκαν,απο ποιόν κλπ.
Με βεβαιότητα θεωρείται ότι όλοι αυτοί η κάποιοι εξ αυτών έχασαν τη ζωή τους εντός του Πολυτεχνείου και μεταφέρθηκαν άρον-άρον στο Ρυθμιστικό χωρίς έγκυρα συνοδευτικά για ευνόητους λόγους.
Πάντως στις σορούς αυτών και στο αίμα των τραυματιών έχτισαν καριέρα ,…περαστικοί απο το Πολυτεχνείο,άσχετοι με αυτό,ακόμα και πολέμιοί του πράκτορες υπηρεσιών που εμφανίστηκαν ως…αγωνιστές του.
Χαρακτηριστικό είναι ότι και σήμερα δεν τιμά κανείς συγγενείς νεκρών η τραυματιών ,αλλά τη θέση τους παίρνουν περαστικοί ή κάποιοι με εντελώς ασήμαντη παρουσία…
Μετά τόσα χρόνια η επέτειος σημαδεύει κάθε Νοέμβρη έντονα τη χώρα,ακριβώς γιατί η σπέκουλα υπερβολής και υποβάθμισης μεταφράστηκε σε πολιτική εξουσία συνέχειας.
Ιδού το καίριο απόσπασμα του Εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά:
“Τα συμπεράσματα του πορίσματος Τσεβά
Στο πόρισμα του (14/10/1974), ο εισαγγελέας Δ. Τσεβάς σημείωνε εισαγωγικά ότι:
«Βαρύς υπήρξεν ο φόρος του αίματος εις νεκρούς και τραυματίας ο καταβληθείς δια την καταστολήν της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου. Και των µεν τραυματιών τον αριθμόν, ήγγισε, µετά βεβαιότητας µάλλον, η έρευνα.
Ανεξιχνίαστος, όµως, παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύντοµοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυνσιν ταύτην προσπάθιαι και πέραν των αµέσως ή εµµέσως περιερχοµένων εις γνώσιν µου έκκλησις δια του Τύπου δηµοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώσεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόµων συνεπεία των γεγονότων του Πολυτεχνείου.
Και είναι αληθές ότι ουδέν περιοτατικόν κατηγγέλθη. ∆εν αντλείται, όµως εντεύθεν απόδειξις περίν ανυπαρξίας τοιούτων. Διότι κατά τη διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ’ εμοί την πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων. ∆ι’ ο και κατανοώ τα ελατήρια της σιωπής των παθόντων.»
Ο Τσεβάς εκτιμούσε ότι ο αριθμός των νεκρών μπορεί να φθάνει τους 34 (18 επώνυμους και 16 ανώνυμους), τους οποίους διέκρινε σε τρεις κατηγορίες:
α) Επισήμως ανακοινωθέντες νεκροί, στους οποίους περιλάμβανε τους γνωστούς 15.
β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες, στους οποίους περιλάμβανε άλλους 3.
γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες, στους οποίους συγκατέλεξε 16 ανώνυμους νεκρούς, για τους οποίους υπήρξαν επώνυμες καταθέσεις. Σε αυτούς συγκαταλέγονται 10 που προέκυψε ότι διακομίστηκαν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, χωρίς να καταχωρηθούν επισήμως.
Καταμέτρησε επίσης 1013 πολίτες και 61 αστυνομικούς ως τραυματίες.
Ένα χρόνο αργότερα, ο αντιεισαγγελέας εφετών Ιωάννης Ζαγκίνης έκανε λόγο για 23 νεκρούς, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, προστίθεται ένας ακόμη νεκρός. Οι πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου δικαιολογούν ως ένα βαθμό τη σύγχυση, λόγω του κλίματος των ημερών εκείνων, που ουσιαστικά δεν επέτρεπε την πραγματοποίηση επιστημονικών ερευνών.”
