ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
Πριν απο αρκετά χρόνια κάναμε μια έρευνα για ένα σκάνδαλο που αφορούσε την προώθηση προϊόντων στο εξωτερικό μέσω ενός κρατικού Οργανισμού.
Η μεγαλοκυρία που είχε τοποθετηθεί επικεφαλής του Οργανισμού αυτού κατέληξε στις φυλακές μιας δυτικής μεγάλης χώρας.Οταν αποφυλακίστηκε με εγγύηση την συναντήσαμε στα πλαίσια αυτής της έρευνας.
Μεταξύ άλλων μας είπε:
“Το δράμα μου άρχισε με τρόπο που δεν μπορούσα να φανταστώ.Μέσω ενός υπουργού συναντήθηκα με τον τότε πρωθυπουργό στο ξενοδοχείο ,όπου κατέλυσε η πρωθυπουργική αποστολή ενόψει της συνάντησης που θα είχε με την κυβέρνηση της χώρας αυτής.
Ο Πρωθυπουργός μου είπε ότι εντυπωσιάστηκε πολύ απο τις γνώσεις μου και θα με τοποθετήσει σε μεγάλη θέση στον οργανισμό.Μετά το τέλος της συνάντησης καθώς βγαίναμε ανέβηκα τα 2-3 σκαλιά πριν τον πρωθυπουργό και εκείνος τελευταίος καθώς ανέβαινα έχωσε το χέρι του κάτω από το σκίσιμο της φούστας μου λέγοντας ταυτόχρονα ότι έχω όλα τα προσόντα να έχω απευθείας συνεργασία μαζί του.
Την άλλη ημέρα με φώναξε ξανά στο ξενοδοχείο και στο δωμάτιο- γραφείο,υπέγραψα και αμέσως μετά μείναμε οι δυό μας.
Νόμισα ότι το σεξ μαζί του ήταν αναγκαίο μέρος της συμφωνίας μας…” κλπ κλπ.
Μας περιέγραψε πως πέρασε απο την εποχή με το μέλι στην εποχή με το ξύδι και τα χρήματα που έπρεπε να δώσει μέσω του οργανισμού σε πολιτικό στέλεχος κλπ.ΟΙ ξένοι την έστειλαν φυλακή και εκείνη μετάνιωσε….
Τα θυμηθήκαμε αυτά καθώς η πασίγνωστη πρωταθλήτρια Σοφία Μπεκατώρου αποκάλυψε πως την …βίασε ένα στέλεχος της αθλητικής Ομοσπονδίας και -ευτυχώς -η συμφωνία της λαμβάνει μεγάλη δημοσιότητα.
Με κατάπληξη ακούσαμε την κρατική τηλεόραση να μεταδίδει στα δελτία ότι “η Σοφία Μπεκατώρου ομολόγησε πως….”
Ακριβώς αυτή είναι η …εγκληματική ουσία.Το θύμα “ομολόγησε”…Δεν πιστεύουμε σε “γλώττα λανθάνουσα” στο κρατικό κανάλι, άντρο σεξουαλικής ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ και ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗΣ και βιασμών απο χρόνια.
Πιστεύουμε στην εσκεμμένη καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας για τα θύματα…Ομολόγησε λοιπόν,αντί κατήγγειλε,αποκάλυψε…
Δεν μας κάνει εντύπωση που δεν ξανακούσαμε τίποτα για την επίθεση σε δημοσιογράφο της ΕΡΤ ,παντρεμένη με πολιτικό στέλεχος πριν λίγα χρόνια,επι ΣΥΡΙΖΑ…
Το ισοφάρισαν με προηγούμενες φρικωδίες επι Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ,πασίγνωστες στα παρασκήνια;
Δεν μας κάνει εντύπωση γιατί πέρασε στα ψιλά η πριν αρκετό καιρό καταγγελία της πασίγνωστης Ειρήνης Νικολοπούλου για σεξουαλική επίθεση που δέχθηκε -στο ξεκίνημά της-μέσα στο Λαμπρακέϊκο…Και εξ αυτής έχασε τη θέση της…Εμείς και 2-3 ακόμα αναφερθήκαμε ξανά στην καταγγελία της και ξανά αλλά…
Δεν ακούσαμε για πολλές γνωστές σεξουαλικές υποθέσεις ,μία εκ των οποίων π.χ. αφορούσε αδελφή δημοσιογράφου της ΕΡΤ από υπουργό και με κατάληξη το…θάνατο!
Στην πραγματικότητα η χώρα μας είναι άντρο τέτοιων επιθέσεων στην πολιτική σκηνή,στις επιχειρήσεις,στα μεγάλα ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ γραφεία,στα ΜΜΕ…
Διαβάστε την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου,της μόνης που -μετά την Ειρήνη Νικολοπουλου και τη δημοσιογράφο της ΕΡΤ τόλμησε.Θα έχει την ίδια τύχη με εκείνες;
Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
«Κάποια στιγμή, όπως μιλάγαμε με τον Χ, γύρισα και με φίλησε. Εγώ πάγωσα, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω, δεν περίμενα ποτέ να κάνει μία τέτοια κίνηση. Για μένα ο Χ αντιπροσώπευε το πατρικό πρότυπο, ήταν ένας άνθρωπος που επιτέλους δεν μας πολεμούσε μέσα στην Ομοσπονδία και ήθελε το καλό μας, σκέφτηκα.Συνέχισα να προχωράω με ταχύτερο ρυθμό, κάνοντας πως δεν κατάλαβα ότι συνέβη, αν και του το ανέφερα, λέγοντάς του ότι δεν περίμενα ποτέ μία τέτοια κίνησή του. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας, στο ασανσέρ, πριν πάει στο δωμάτιό του, μου ζήτησε να τον ακολουθήσω. Εγώ αρνήθηκα και πήγα να κλείσω την πόρτα. Εκείνος πάντα ευγενικά και με χαμόγελο με ρώτησε αν τον φοβάμαι και τότε του απάντησα πως όχι, αλλά ότι δεν υπήρχε λόγος να πάω μαζί στο δωμάτιό του. Εκείνος, προσπαθώντας να με πείσει, με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει κάτι ερωτικό, απλά να συζητήσουμε. Ήξερε όμως πώς να μου μιλήσει και πώς να με ηρεμήσει και να με κάνει να ρίξω τις άμυνές μου. Και όταν αυτό έγινε, τότε άρχισε να ασελγεί εις βάρος μου. Προσπάθησα να τον απωθήσω, να του δείξω ότι δεν υπάρχει αμοιβαία επιθυμία, θεωρώντας ότι θα το σεβαστεί.
«Του είπα όχι, αλλά…»
»Του είπα όχι, του επανέλαβα ότι δεν θέλω να προχωρήσω και εκείνος με ψεύτικα γλυκόλογα έλεγε ότι δεν είναι τίποτα, κάνοντας χιούμορ. Έλεγε ότι θα σταματήσει αν δεν το θέλω, όμως δεν σταμάτησε ό,τι κι αν του έλεγα. Κλαμένη και ντροπιασμένη, έφυγα από το δωμάτιο όταν αυτός ολοκλήρωσε και σηκώθηκε από πάνω μου. Γύρισα στο δωμάτιό μου, όπου η συναθλήτριά μου κοιμόταν ανυποψίαστη. Έκανα μπάνιο, ένιωθα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να υπερασπιστώ τα δικαιώματά μου. Ενώ είχαμε μόλις αποκτήσει το δικαίωμα στο όνειρο με την Αιμιλία, αν εγώ μιλούσα για ό,τι μου συνέβη, μπορεί αυτό να κατέρρεε.
Δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το συναίσθημα και δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την ομάδα μου, γιατί μπορεί να μας δίχαζε. Η ομάδα μας, που συμπεριλάμβανε και την ανδρική, βρισκόταν πάντα σε ένα λεπτό σχοινί ισορροπίας και δεν υπήρχαν δυνατοί δεσμοί που θα μπορούσαν να με κάνουν να μιλήσω ανοιχτά.
Ο δε προπονητής μας ήταν 25 χρόνων, αρκετά συναισθηματικός και άπειρος σε θέματα διαχείρισης κρίσεων. Επίσης, τότε, δεν είχαμε κάποια συνεργασία με αθλητική ψυχολόγο και φυσικά δεν θα μιλούσα ποτέ στους γονείς μου, γιατί θα με σταμάταγαν από την ιστιοπλοΐα. Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δε συνέβη τίποτα. Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε μέχρι και πριν από λίγο καιρό.
Με πολλή δουλειά, θεραπεία και ανάλυση κατάφερα να αναλάβω το βάρος της ευθύνης μου, το να μην μιλήσω τότε, ώστε να απομακρυνθεί αυτός ο παράγοντας εκτός αθλητικών χώρων.
Αυτός ο μισάνθρωπος, που δεν είχε όρια, εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις, τη συναισθηματική μου ευφορία και την προσήλωση στον στόχο μου. Εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της ομάδας μας, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε μεγάλη συνοχή και δύναμη, τη θεσμική του θέση, ώστε να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του ένστικτο.
Ο μόνος στον οποίο κατάφερα να ανοιχτώ ήταν ο δεσμός που διατηρούσα τότε, από τον οποίο επίσης ζήτησα να μην αντιδράσει, καθώς ήταν κι αυτός αθλητής.
Ο Χ ουδέποτε δήλωσε μετάνοια ή άλλαξε τον τρόπο που λειτουργούσε. Με την αλλαγή της στάσης μου και την ψυχρότητά μου έγινε ειρωνικός και σε γενικές γραμμές αμφισβήτησε τις ικανότητες και τις επιδόσεις μου, σε κάθε δυνατή ευκαιρία, λέγοντας ότι οι νεότεροι αθλητές πρέπει να έχουν πλέον ευκαιρίες και όχι αυτοί των οποίων η καριέρα τους βρίσκεται στη δύση της. Τη νοοτροπία αυτή υιοθέτησε από το 1999 μέχρι το 2019. Στο διάστημα αυτό έχω πετύχει τις περισσότερες διακρίσεις για τη χώρα μας στην ιστιοπλοΐα, έχοντας όμως χάσει το σημαντικότερο αγαθό ως προσωπικότητα: την αγάπη προς τον εαυτό μου»!
Μια πρώτη αντίδραση του προέδρου της Ομοσπονδίας:
“Άκουσα το γεγονός όταν το είπε για πρώτη φορά η κ. Μπεκατώρου, πριν από ενάμιση μήνα. Έπεσα κι εγώ από τα σύννεφα. Πρόκειται βέβαια για γεγονός που συνέβη πριν από 24 χρόνια. Εγώ ήμουν πρόεδρος τότε. Αν δεν καταγγελθεί όμως κάτι, αν δεν τον ήξερε κάποιος, τι μπορούμε να πούμε για αυτό; Δεν ξέρουμε κατ αρχάς αν συνέβη, αν θέλουμε να είμαστε τελείως αντικειμενικοί»…
Δεν ξέρουμε κύριε πρόεδρε; Γιατί αλήθεια ποτέ δεν ξέρουμε τέτοια πράγματα στην Ελλάδα;Μήπως διότι εδώ είναι μπαλκάνια και φταίνε τα θύματα πάντα;
