Γράφει ο Νίκος Νικολόπουλος,
Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδας:
Οι πολίτες συνθλίβονται πλέον με την βενζίνη, το φυσικο αεριο, την ΔΕΗ και τις ανατιμήσεις στα τρόφιμα που συνεχώς ανεβαίνουν και αυτά. Είναι πλέον αδύνατον για οποιαδήποτε Ελληνική οικογένεια να διαχειριστεί όλες αυτές τις αυξησεις.
Κρίση πανικού έχει καταλάβει τον Πρωθυπουργό που ξέκοψε κάθε παραδοσιακό δεσμό με την Ρωσια και τώρα στέλνει επιστολές στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πρωτοβουλίες για να μειωθεί η τιμή του φυσικού αερίου οταν άλλες χώρες εκτός Ευρωπαϊκης Ένωσης οπως πχ η Σερβία φρόντισαν εγκαίρως να κλείσουν συμφωνίες με την Ρωσια για να προμηθεύονται φτηνό φυσικο αεριο.
Σοκ προκαλούν στους Κυβερνητικούς βαστάζους και στο σύστημα της μιντιακός ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ, οι προβλέψεις πως η τιμή της βενζίνης θα φτάσει στο τέλος της εβδομάδας τα 2,5 ευρω, μια τιμή εξωφρενική που πλέον είναι αδύνατον να διαχειριστεί η Ελληνική κοινωνία.
Τις προηγούμενες ημέρες ανακοινώθηκε επισήμως η αρνητική πρωτιά στην ανεργία που κατέκτησε επι Μητσοτακη η Ελλάδα στην ΕΕ και ειδικότερα στην κατηγορία των νέων με σχεδόν έναν στους τρεις νέους χωρίς δουλειά.
Συγκεκριμένα στο 13,3% διαμορφώθηκε το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα τον Ιανουάριο από 13% το Δεκέμβριο του 2021, έναντι 6,8% στην Ευρωζώνη και 6,2% στην ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν στη δημοσιότητα.
Στους νέους το ποσοστό ανεργίας των αυξήθηκε στο 31,4% τον Ιανουάριο, από 28,7% το Δεκέμβριο ενω ταυτόχρονα ο πόλεμος ψαλιδίζει ακόμα και την προαναγγελθείσα αύξηση του κατώτατου μισθού! Οι προτάσεις που υπέβαλαν στο υπουργείο Εργασίας στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τη δεύτερη αύξηση του κατώτατου μισθού από τον Μάιο η Τράπεζα της Ελλάδος και οι βιομήχανοι μέσω του ΙΟΒΕ, όπως προκύπτει επικαλούμενοι και τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία από 17,9 ευρώ έως και 46,4 ευρώ.
Ανησυχητικά επίσης είναι τα ευρήματα της έκθεσης του Ελληνικού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας. 4 στα 10 φτωχά νοικοκυριά δεν έχουν επαρκή θέρμανση.
Οι θάνατοι από μαγκάλια και άλλους επικίνδυνους τρόπους θέρμανσης αυξήθηκαν σε ένα χρόνο από 68 σε 83.
Ο Μητσοτάκης ομως ασχολείται δυστυχώς , μόνο με τα κέρδη«αεριούχων».
Τέλος σε σημαντικές αβεβαιότητες και κινδύνους υπόκειται η ελληνική οικονομία μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και δημιουργεί μία σοβαρή διαταραχή από την πλευρά της προσφοράς, η οποία επηρεάζει αρνητικά την παραγωγή και αυξάνει ιδιαίτερα τις τιμές της ενέργειας οι οποίες είναι πιθανόν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο στο μέλλον.
Η συνέχιση των πληθωριστικών πιέσεων στις τιμές εισαγομένων θα περιορίσει την ιδιωτική κατανάλωση και την ο,ποια δυναμική της ανάπτυξης, ενω για τα νοικοκυριά, ο πληθωρισμός είναι διπλά αρνητικός, διότι μειώνει το πραγματικό τους εισόδημα
Το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα Ελλάδος για μια ακόμα φορά θεωρει καθήκον του να υπογραμμίσει τα εξής :
Είναι φανερό, δυστυχώς, ότι η κυβέρνηση – υπό το κράτος αδικαιολόγητου πανικού ή ζήλου (στην προσπάθεια να παρουσιαστεί σε Αμερικανούς και Ευρωπαίους ως βασιλικότερη του βασιλέως) — κάνει σπασμωδικές κινήσεις τρέμοντας προφανώς τις συνέπειες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Συνέπειες που αφορούν όχι μόνο την Οικονομία μας (λόγω της αναστολής ροής της ενέργειας και των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία), αλλά και την καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών, καθώς και την επιβίωση των Ομογενών κατοίκων της Ουκρανίας, χωρίς να παραβλέπονται οι επιπτώσεις σε γεωπολιτικό επίπεδο.
Τα μέτρα, οι κυρώσεις, και οι οικονομικής πάντα φύσεως τιμωρίες που επιβάλλονται από τους «οσποδάρους» του σύγχρονου αυτού κόσμου, θα καταστρέψουν εμάς τους ίδιους «μετά των αλλοφύλων».
Εμάς, τους λαούς, τα έθνη, και τους πολίτες της Ευρώπης.
Όχι τους άρχοντες ημών, αυτοί θα συνεχίζουν να ζουν καλά, και ίσως καλύτερα.
Και είναι απορίας άξιο το πόσο η τηλε-διαχείριση των μαζών ευνούχισε τη λογική των λαών της Ευρώπης στο να μην αντιδρούν άμεσα και λυσσαλέα στην επιβολή αυτών των δολοφονικών για τους ίδιους μέτρων.
Μέτρων που θα έπρεπε να τους είχαν ήδη βγάλει μαζικά στους δρόμους απαιτώντας την ανατροπή των ανάλγητων ηγετών τους,που ελαφρά τη καρδία σιγοντάριζαν εάν δεν υπήρξαν ίσως και ηθικοί αυτουργοί σε έναν εμφύλιο που δεν τους αφορά,
και ανακατώνονται εκεί που δεν τους σπέρνουν, οδηγώντας μας στην (οικονομική τουλάχιστον) καταστροφή. Όταν το συνειδητοποιήσουν θα είναι πολύ-πολύ αργά. Ταπεινοί και καταφρονεμένοι θα διαδηλώνουν στους δρόμους και θα αποχωρούν δαρμένοι από τις δυνάμεις της «καθεστηκυίας τάξεως». Εκτός και αν ο διάβολος, που τελευταία παρεπιδημεί επί γης, σπάσει το ποδάρι του, και ζήσουμε κοσμοϊστορικές κοινωνικές ανατροπές. Κοντός ψαλμός «αλληλούϊα» (ο εβραϊσμός, ως λεκτικός κυματαγωγός, πάντα στο προσκήνιο).
Όσο για μας, όχι τους ευρωπαίους γενικά, αλλά τους Έλληνες (υπάρχουν ακόμη Έλληνες εν Ελλάδι), ας κρατήσουμε στο μυαλό μας τις δραματικές εικόνες των αθώων προσφύγων αυτής της εμφύλιας σύρραξης (που, προσοχή εδώ, άλλοι υποκίνησαν), και ας σκεφτούμε τον τρόπο για να μην τις βιώσουμε στη χώρα μας.
Rebus sicstantibus, o μόνος τρόπος γι’ αυτό, είναι η μείζων αλλαγή στρατηγικού δόγματος, αντιδιαμετρικού της κατάποσης των απειλών και των ιταμών προκλήσεων.
Γιατι αν συνεχίσουμε να τις καταπίνουμε,διόλου απίθανο να εξελιχθούν σε εισβολή.
Για να δουλέψει όμως (επί του πεδίου και όχι επί χάρτου) θα πρέπει να περάσει στο μεδούλι του λαού και του στρατού μας.
Γιατί το δόγμα αυτό θέλει καρδιά και όχι πολλά λόγια.
Το «λακωνίζειν» θα πρέπει να είναι για μία ακόμη φορά οδηγός μας: «Μπορεί η Κύπρος να κείται μακράν, η Κωνσταντινούπολη όμως κείται εγγύς».
Ακούστε το κείμενο και ηχητικά μέσω Podcast
