Αρχική Ελλαδα Παρέμβαση-γροθιά στην υποκρισία από τον Πρόεδρο της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και...

Παρέμβαση-γροθιά στην υποκρισία από τον Πρόεδρο της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και η ατιμώρητη διαφθορά στην Ελλάδα.Μια διαφωνία για τη θανατική ποινή εκτός εάν…

1552

 

ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

Έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση τον πρόεδρο της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κ.Χριστόφορο Σεβαστίδη για την στάση του στα δικαστικά και κοινωνικά πράγματα της χώρας.

Σε χαιρετισμό του σε συζήτηση για το Ποινικό Δίκαιο είπε μερικές σπουδαίες αλήθειες και αξίζει να τις διαβάσετε για να έχετε απάντηση στις ακραίες φωνές που ακούτε τριγύρω για θέματα,όπως η εγκληματικότητα των ξένων,ο ρατσισμός κ.α.

Χαρακτηριστική στο άρθρο του η φράση:”Στην εσκεμμένη ατροφία του
κοινωνικού κράτους αντιστοιχεί η υπερτροφία του ποινικού κράτους”.

Πολύ σπουδαία είναι τα στοιχεία που θυμίζει και παραθέτει για την εγκληματικότητα των Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ στις αρχές του 1900.

Εδώ και χρόνια και σήμερα στην Ελλάδα παραβλέπουμε ότι υπάρχει πάνω απο 1 εκατομ πρώην κατοίκων της Αλβανίας-Βορείου Ηπείρου που ήρθαν στην Ελλάδα και ενσωματώθηκαν και με λαμπρά επιστημονικά αποτελέσματα και υπερτονίζεται η εγκληματικότητα Αλβανών τόσο,ώστε να ταυτίζονται σχεδόν στο σύνολό τους οι Αλβανοί-Βορειοηπειρώτες με τους σκληρούς εγκληματίες.

Διαβάστε τι γράφει ο κ.Σεβαστίδης:

“…Στην Ελλάδα καλός πολιτικός θεωρείται αυτός που απαιτεί την επαναφορά της θανατικής ποινής, τον πραγματικό ισόβιο εγκλεισμό των κρατουμένων και έντιμος δικαστής αυτός που θα επιβάλει τέτοιες ποινές.

Ο ανορθολογισμός και η κοινωνική πίεση που ασκείται πάντα προς
αυτήν την κατεύθυνση, υπονομεύουν την ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των
επιστημόνων με στόχο τη διανοητική παραγωγή νέας επιστημονικής γνώσης προς
όφελος της κοινωνικής ευημερίας. Μετά το πρόσφατο φρικτό έγκλημα στα Γλυκά
Νερά βρήκαν και πάλι την ευκαιρία ορισμένοι να πλειοδοτήσουν σε αυστηρότητα αν
και καλά γνωρίζουν ότι η αυστηροποίηση της ποινικής νομοθεσίας δεν συνδέεται
επιστημονικά με τη μείωση της εγκληματικότητας, ούτε αυτή εξαλείφεται εάν δεν
ξεριζωθούν τα κοινωνικά και οικονομικά αίτια που την γεννούν. Το ΕΔΔΑ στην
απόφαση Hutchinson κατά Ηνωμένου Βασιλείου της 17-1-2017, που είναι
δημοσιευμένη στο Νομικό Βήμα του 2018, σελ. 336 επ, έκρινε ότι η ΕΣΔΑ δεν
απαγορεύει μεν την επιβολή ισόβιας κάθειρξης για εκείνους που έχουν καταδικαστεί
για ιδιαίτερα σοβαρά εγκλήματα, πλην όμως για να είναι συμβατή η ποινή με τη
Σύμβαση πρέπει να υπάρχει μια προοπτική απελευθέρωσης για τον κρατούμενο, όσο
και μια ενδεχόμενη επανεξέταση της ποινής του. Το ΕΔΔΑ επίσης με την πιο
πρόσφατη απόφαση Marcelo Viola κατά Ιταλίας της 13 ης – 6-2019, επί της προσφυγής
ενός καταδικασθέντος σε ισόβια κάθειρξη – μέλους της Ιταλικής Μαφίας, έκρινε ότι
η ιταλική νομοθεσία παραβιάζει το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ το οποίο απαγορεύει την
απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση κρατουμένου. Θεώρησε το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο ότι θα ήταν ασυμβίβαστο με την ευρισκόμενη στο επίκεντρο της
Σύμβασης ανθρώπινη αξιοπρέπεια, να στερηθεί κάποιος την ελευθερία του χωρίς τη
δυνατότητα απόλυσής του υπό όρους από τη φυλακή. Η μάχη κατά της μαφίας,
σύμφωνα με το ΕΔΔΑ, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απαγορευμένη από το άρθρο
3 της ΕΣΔΑ απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση. Αυτές οι αποφάσεις του
ΕΔΔΑ ασφαλώς είναι ψιλά γράμματα για τους έλληνες θιασώτες των ισοβίων και της
στέρησης του δικαιώματος του κρατουμένου για υφ’ όρον απόλυση. Όσοι πιέζουν για
αυστηροποίηση της νομοθεσίας μέχρι αυτό το σημείο, πρέπει να μας εξηγήσουν πως
αντιλαμβάνονται τη θέση της Χώρας μας στην Ευρώπη και αν αποτελεί ένδειξη
πολιτισμού η καταδίκη ενός Κράτους από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παραβίαση
βασικών άρθρων της ΕΣΔΑ.

Ακούστηκαν το τελευταίο διάστημα ακραίες και αντιεπιστημονικές
τοποθετήσεις που συνδέουν το έγκλημα με τους αλλοδαπούς οι οποίοι τάχα δεν
ασπάζονται τις ίδιες αξίες με τους Έλληνες. Αποδεχόμαστε σχετικά εύκολα ότι ο
λαός μας γνώρισε πολλές φορές στην ιστορία του τη μετανάστευση, τους διωγμούς,
την προσφυγιά, αρνούμαστε όμως πεισματικά να παραδεχτούμε ότι οι συνθήκες στις
οποίες ζούσαν οι Έλληνες τους οδήγησαν πολλές φορές στην τέλεση ειδεχθών
εγκλημάτων. Λυπάμαι εάν θα χαλάσω τις ψευδαισθήσεις κάποιων αλλά πρέπει να
κάνουμε μια αναδρομή στην Αμερική των αρχών του 20 ου αιώνα: Στις 12 πρώτες
εβδομάδες του 1909 στο Σικάγο σε σύνολο 149 ειδήσεων στον τοπικό Τύπο, οι 78
(ποσοστό 52,3%) αφορούσαν πραγματικά εγκληματικά περιστατικά με δράστες
Έλληνες μετανάστες. Τα εγκλήματα ήταν κυρίως βιασμοί ανηλίκων, δουλεμπόριο,
σωματεμπορία. Στην ίδια Πολιτεία τη διετία 1906-1908 σε επίσημα στατιστικά
στοιχεία της εποχής οι πιο σκληροί κακοποιοί ήταν οι Έλληνες. Το ίδιο δείχνουν και
τα στατιστικά στοιχεία στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης την εποχή της μεγάλης
οικονομικής κρίσης το 1929. Οι Έλληνες έχουν υπερδεκαπλάσιες ανθρωποκτονίες
από τους Ιταλούς που είναι δεύτεροι. Όμοια και στους βιασμούς, στις κλοπές, στα
ναρκωτικά και στις ληστείες. Ο πίνακας με τα στατιστικά στοιχεία της εποχής που
είχε δημοσιεύσει η Εφημερίδα Ελευθεροτυπία στις 21-3-1998 είναι αποκαλυπτικός.

(σ.σ. ο πρώτος αριθμός ανά κατηγορία εγκλημάτων αφορά Ελληνες μετανάστες στις ΗΠΑ και έπονται οι άλλες εθνικότητες.Δείτε πόσο σκληροί εγκληματίες ήταν οι Ελληνες στο σύνολο,στις ανθρωποκτονίες,στους βιασμούς,στη σεξουαλική βία,στις ληστείες,διαρρήξεις,κλοπές…)

ΑΔΙΚΗΜΑ :ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΤΑΛΟΙ ΡΩΣΟΙ ΠΟΛΩΝΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΛΙΘΟΥΑΝΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΟΙ ΟΥΓΓΡΟΙ ΙΡΛΑΝΔΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ
ΣΥΝΟΛΟ
ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ;

779,5 344,0 189,0 173,3 141,1 135,5 125,1 121,1 120,7 91,7 86,9
ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΕΣ:

116,4 9,7 3,4 5,4 2,8 14,3 2,5 6,3 – 1,4 1,4
ΒΙΑΣΜΟΙ:

38,8 22,2 7,1 5,8 5,5 – 9,1 9,0 8,0 15,1 2,8
ΛΗΣΤΕΙΕΣ:

28,2 23,7 8,1 10,1 11,1 – 9,1 3,6 8,0 6,4 3,1
ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ:

232,7 95,5 44,8 62,0 27,7 35,7 21,7 19,0 28,5 22,1 19,3
ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ;

24,7 22,0 14,3 17,0 13,8 35,7 8,6 17,2 6,8 9,6 7,8
ΚΛΟΠΕΣ:

102,3 35,9 51,3 28,5 38,7 7,1 28,3 22,6 34,1 11,3 17,3
ΟΠΛΟΚΑΤΟΧΗ:

28,2 63,3 8,5 10,1 16,6 21,4 7,6 10,9 4,6 6,9 7,5
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΒΙΑ ;

7,1 11,1 5,1 3,6 8,3 7,1 4,5 0,9 8,0 2,3 3,6
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ:

14,1 1,7 1,9 0,7 – – 1,5 – – – 0,3
ΛΟΙΠΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ:

162,3 30,7 24,6 15,2 5,5 7,1 14,1 8,1 6,8 5,5 8,1
Αριθμός ατόμων που κατηγορήθηκαν επί 100.000 κατοίκων της ίδιας κατηγορίας πληθυσμού το 1929 στην πολιτεία της Ν. Υόρκης.
(Ελευθεροτυπία, 21/3/1998)

Τα ίδια ψευδοεπιχειρήματα που χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη Ελλάδα για να
δώσουν στο έγκλημα φυλετική διάσταση, χρησιμοποιούσε ο Τύπος της Αμερικής για
τους παππούδες μας. Τους χαρακτήριζε βρώμικους, υπάνθρωπους, απολίτιστους,
άγριους, εγκληματίες και για το λόγο αυτό ήταν πρώτοι στη λίστα της Κου Κλουξ
Κλαν. Είναι νομίζω καιρός να δείξουμε υπευθυνότητα και να αντιληφθούμε ότι η

εγκληματικότητα έχει τις κύριες αιτίες της στην αδυναμία πολιτικής επίλυσης
κοινωνικο-οικονομικών προβλημάτων και δεν αντιμετωπίζεται με την εύκολη
θυματοποίηση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, ούτε με την υιοθέτηση
αντιεπιστημονικών αντιλήψεων. Όπου επιχειρήθηκε αυτή η συνταγή απέτυχε στο
σκοπό της, εξέθρεψε όμως την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, την κοινωνική
περιθωριοποίηση και έβαλε γερά τις βάσεις της ανόδου φασιστικών κομμάτων στην
εξουσία.


Πριν βγάλει λοιπόν κάποιος βιαστικά και πρόχειρα συμπεράσματα για τις
αιτίες της εγκληματικότητας είναι καλό να θυμηθεί ότι η διάδοση και η καθιέρωση
του δόγματος της «μηδενικής ανοχής», που πέρασε στα τέλη του 20 ου αιώνα από τις
ΗΠΑ στην Ευρώπη, εκφράζει τη ρητορική που εξομοιώνει τους παραβάτες –
άστεγους, ζητιάνους, περιθωριακούς- με τους ξένους επιδρομείς, επιτάσσει
χαλάρωση της νομικής διάκρισης ανηλίκων και ενηλίκων δραστών, ζητά
περισσότερες προϋποθέσεις για την υφ’ όρον απόλυση. Αναπροσδιορίζει το ρόλο του
κράτους, το οποίο αποσύρεται από την οικονομία και μειώνει τον κοινωνικό του ρόλο
ενώ αντίθετα διευρύνει και σκληραίνει την ποινική του παρέμβαση. Οι ίδιες χώρες
που μάχονται υπέρ του λιγότερου κράτους απαιτούν περισσότερο κράτος
προκειμένου να συγκαλύψουν και να συγκρατήσουν τις επιζήμιες κοινωνικές
συνέπειες που έχει στις κατώτερες περιοχές του κοινωνικού χώρου, η απορρύθμιση
της μισθωτής εργασίας και η υποβάθμιση της κοινωνικής προστασίας. Η «μηδενική
ανοχή» είναι μια φιλοσοφία φιλελεύθερη και μη παρεμβατική προς τα πάνω, σε ότι
αφορά κυρίως τη φορολογία και την απασχόληση, αδιάλλακτη και παρεμβατική προς
τα κάτω, σε ότι αφορά τη δημόσια συμπεριφορά των μελών των λαϊκών τάξεων, που
είναι πιασμένα στη μέγγενη από τη μια μεριά της γενικευμένης υπο-απασχόλησης και
της προσωρινής μισθωτής εργασίας και από την άλλη της ύφεσης της κοινωνικής
προστασίας και της πενίας των δημοσίων υπηρεσιών. Στην εσκεμμένη ατροφία του
κοινωνικού κράτους αντιστοιχεί η υπερτροφία του ποινικού κράτους. Στις ΗΠΑ
–πρότυπο για την Ευρώπη- στις αρχές του 21 ου αιώνα οι σωφρονιστικές πιστώσεις της
χώρας αυξάνονται κατά 95% την ίδια στιγμή που ο προϋπολογισμός στην υγεία
παραμένει στάσιμος, ο προϋπολογισμός για την παιδεία μειώνεται κατά 2% και ο
προϋπολογισμός της κοινωνικής προστασίας μειώνεται κατά 41%. Η μαζικοποίηση
των εγκλεισμών στις φυλακές βοηθάει στη φρενήρη ανάπτυξη της ιδιωτικής
βιομηχανίας της φυλάκισης. Στις ΗΠΑ στα τέλη του 20 ου αιώνα 17 ιδιωτικές εταιρίες
διαχειρίζονται περίπου 140 καταστήματα κράτησης με το τζίρο να εκτιμάται σε 4 δις.

δολάρια. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που μπαίνει στο
δρόμο της κερδοσκοπικής φυλάκισης. Οι μαζικές φυλακίσεις συμπιέζουν τεχνητά το
επίπεδο ανεργίας διαγράφοντας εκατομμύρια ανθρώπους από τον πληθυσμό που
αναζητά εργασία και επιπλέον επιταχύνουν την ανάπτυξη ενός εξαθλιωμένου
εργατικού πληθυσμού αφού οι πρώην κατάδικοι δεν μπορούν παρά να έχουν
ελάχιστες αξιώσεις στον εργασιακό τομέα. Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από
την εργασία των Georg Rusche και Otto Kirscheimer μετά τις μελέτες που
πραγματοποίησαν σε δέκα δυτικά κράτη και ανέδειξαν τη στενή και θετική σχέση
ανάμεσα στην υποβάθμιση της αγοράς εργασίας και την αύξηση του αριθμού των
φυλακισμένων ενώ αντίθετα δεν υπάρχει καμιά αποδεδειγμένη σχέση μεταξύ των
ποσοστών εγκληματικότητας και των ποσοστών φυλάκισης…”

Αυτά γράφει ο κ.Σεβαστίδης και είναι πραγματική γροθιά στην υποκρισία που επικρατεί στον τομέα αυτό.Οπως βαθιά υποκριτική είναι η στάση των θεσμών άμυνας απέναντι στη διαφθορά,η οποία κάθε χρόνο οδηγεί στον(πραγματικό με αυτοκτονίες και δολοφονίες)θάνατο πλείστους πολίτες.

Π.Χ.

Ο χώρος της δημοσιογραφίας ταλανίζεται από τη διαφθορά και έτσι δημοσιογράφος λογίζεται και ο άρπαγας δημοσίου χρήματος μέσω κυκλωμάτων πολιτικής και επιχειρηματικότητας που ζει ως κροίσος με επίσημες αποδοχές πένητος.

Ο χώρος της πολιτικής(εκτελεστική -νομοθετική εξουσία) ταλανίζεται από τη διαφθορά και έτσι πολιτικός λογίζεται και ο ληστής δημοσίου χρήματος μέσω των κυκλωμάτων επιχειρηματικότητας,τραπεζικών κλπ,αλλά και ο έχων ένα ποινικό και ηθικό μητρώο νααααααα…

Ο χώρος της  Δικαιοσύνης ταλανίζεται απο τη διαφθορά.Ετσι δικαστικός λειτουργός θεωρείται και ο υπηρέτης επιχειρηματικών και τραπεζικών συμφερόντων.

Προχθές εκδικάστηκε στον Αρειο Πάγο μια υπόθεση ,στην οποία οι τραπεζικοί αθωώθηκαν αν και ομολόγησαν τα κακουργηματικά εγκλήματά τους και τα απέδωσαν στον ….ανταγωνισμό με άλλα τραπεζικά καταστήματα και άλλες τράπεζες να δίνουν δάνεια η θαλασσοδάνεια.

 Πάνω αφίσα με…ψευδολογίες

 

Πάνω:αφίσα με ψευδολογίες στην Ελλάδα…

Αρα ο εισαγγελέας Σοφουλάκης που έγραψε 1500 σελίδες για να εξιστορήσει τέτοια εγκλήματα και να παραπέμψει δεκάδες πρόσωπα με έντονη πολιτική δράση είναι και αυτός ίδιος με τον εισαγγελέα που είπε “καλά έκαναν και τους αθώωσαν οι δικαστές”…

Άρα οι δικαστικοί λειτουργοί που ερεύνησαν τα δάνεια μισού δις των κομμάτων και συνέταξαν κατηγορητήρια είναι ίδιοι με εκείνους που προσπαθούν,ακόμα και με ωμές παρανομίες να τα συγκαλύψουν,όπως συγκάλυψαν αντάμα με πολιτικούς και δημοσιογράφους και επιχειρηματίες τα ωμά εγκλήματα που προκύπτουν για πολιτικούς(και πρωθυπουργικά ονόματα…)απο τη λίστα Λαγκάρντ.

Εχουμε γράψει πολλές φορές ότι είμαστε υπέρ της θανατικής καταδίκης για ομολογημένα ειδεχθή εγκλήματα ,όπως αυτά των σίριαλ κίλερς.

Δεν θα πεισθούμε ότι δολοφόνοι κατά συρροήν,όπως ο Αντρέϊ Τσικατίλο(52 θύματα) ή ο Σάμουελ Λίτλ(93 θύματα) πρέπει να κρατούνται(ο πρώτος εκτελέστηκε) στις φυλακές με την ελπίδα ότι κάποτε θα ελευθερωθούν…

Σεβόμαστε την άποψη νομικών,την χριστιανική άποψη,τα πάντα, για την μη αφαίρεση ζωής,αλλά ως τώρα δεν βρίσκουμε επαρκή καμία απάντηση στο γιατί έχει δικαίωμα στη ζωή,ένα ανθρωπόμορφο που “εργάζεται”μεθοδικά επι δεκαετίες για το πως θα παγιδέψει έναν πιο αδύναμο άνθρωπο,μιά γυναίκα,ένα κορίτσι,ένα παιδί για να το κατατεμαχίσει.

Θανατική ποινή για αυτά εκτός και αν με τα ισόβια εννοούμε ισόβια.Δηλαδή με τις αλυσσίδες στα χέρια και στα πόδια για την υπόλοιπη ζωή…

Εκτός και αν χωρίς θανατική ποινή και χωρίς ισόβια εννοούμε ανάλογη τιμωρία.Π.χ όπως του Μπέρνι Μέϊντοφ (πάνω),ο οποίος επι δεκαετίες ρήμαζε τεράστια ποσά μέσω του Χρηματιστηρίου,οδήγησε και τα παιδιά του σε αυτοκτονία,σοβαρότατη ασθένεια ,επειδή τα ενέπλεξε σε κατηγορίες.Αρπαξε 65 δις δολλάρια

Ο δικαστής του είπε:

“Σε καταδικάζω σε ποινή κάθειρξης 160 ετών με εκτιτέα τα 120,ώστε να είναι βέβαιο ότι θα πεθάνεις στη φυλακή,δεδομένου ότι είσαι ήδη 75 χρόνων”.Πέθανε στη φυλακή.

Σε ποινή κάθειρξης….845 ετών καταδικάστηκε ο Σάλομον Βάϊς γιατί άρπαξε με ανάλογα κόλπα ποσό ,όσο περίπου τα δυο μεγάλα ελληνικά Κόμματα απο τις τράπεζες.Ζει έγκλειστος.

Στην Ελλάδα ουδεμία ποινή…Στην Ισπανία της πολιτισμένης Ευρώπης ο τραπεζίτης Χέρμαν Κάρδονα άρπαξε επίσης 450 εκατομμύρια ευρώ.Καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών.Δηλαδή  έξω σε 7-8 χρόνια και ζωή  σαν κροίσος,αυτός και τα παιδιά του.

Τα παραδείγματα δεν έχουν τελειωμό και ορισμένες δικαστικές αποφάσεις στην Ελλάδα,όπως της δικαστίνας που δικάζεται στα Γιάννενα την επόμενη εβδομάδα είναι όχι απλά προκλητικές…Κάτι χειρότερο.

Οπως προκλητικό είναι να νομοθετούν(με διάφορα κόλπα) οι δικηγόροι των κατηγορουμένων επωνύμων για σοβαρότατα εγκλήματα και η νομοθεσία είναι ανάλογη…

Οσο και αν ψάχνουμε δεν βρίσκουμε που λέει το Σύνταγμα και η ΕΣΔΑ ότι πολιτικοί και τραπεζικοί θα έχουν ιδιαίτερη και προκλητική μεταχείριση και θα συγκαλύπτονται εγκλήματα σαν και τα προηγούμενα…

Που λέει ότι είναι φυσιολογικό να εκδίδεται μια δικαστική απόφαση σε 80 ημέρες και στην ίδια υπόθεση η απόφαση που αφορά έφεση καταδικασμένου κουμπάρου υπουργού να βρίσκεται στο δικαστικό συρτάρι επι …2,5χρόνια!Για να “στανιάρει” η “γρήγορη”…

Δεν είναι λαϊκίστικο το τραγούδι του “Μιθριδάτη” και οι στίχοι του που “σπάνε ταμεία”.Απλά η χώρα μας δεν είναι μια κανονική και ας λέει διάφορες παρόμοιες μπαρούφες ο Κυρ.Μητσοτάκη.Είναι μια διεφθαρμένη χώρα και το μέγα μερίδιο σε αυτή τη διαφθορά έχουν οι 3-4 εξουσίες.Μαζί και η Τετάρτη Εξουσία.Τα ΜΜΕ.

Μια χώρα με απίστευτη εγκληματικότητα ,η οποία δεν έχει προστασία μαρτύρων για ευνόητους λόγους,αλλά έχει κάθε πρώην πρωθυπουργός το…ίδρυμά του με κρατικά χρήματα!!!Και απο εκεί να δίνει διαλέξεις και να αποκαλεί δικαστές που δεν του αρέσουν “συμμορίτες”!..

Μια χώρα ,η οποία ετοιμάζεται να νομοθετήσει ότι θα μπουν στο αρχείο οι 400 καταγγελίες για αποπλανήσεις στο Αρσάκειο γιατί “είναι μαζική καταγγελία και η έρευνά της θα απαιτήσει πολύ χρόνο”.

Μια χώρα που είχε στην πνευματική κορυφή τον Λιγνάδη,αν και είχε αυτοσυστηθεί με το χειρότερο τρόπο και είχε αποκαλύψει την σκοτεινή πλευρά του.

Μια χώρα που είχε στην κορυφή τον …Φουρθιώτη.

Μια χώρα ,στην οποία χαμηλόβαθμοι αστυνομικοί κυκλοφορούν με αυτοκίνητα κροίσων και τα κουτουλάνε μεταξύ τους,όταν τσακώνονται για…υπηρεσιακούς λόγους!!!

Κάποτε κάλεσαν την αφεντιά μας ,την αείμνηστη Αριστέα Μπουγάτσου σε “ημερίδα Δικαίου”στο Υπουργείο Δικαιοσύνης…Ήταν κάπου μεταξύ 2003-2005

Επειδή ήταν και ξένοι,δώσαμε γραπτώς ανάλογες απόψεις και παραδείγματα με ονόματα και διευθύνσεις.Ιδιαίτερα για το σκάνδαλο ΖΗΜΕΝΣ, με την οποία υπουργοί ήταν σε επίσημη ιδιωτική κερδοκσοπική συναλλαγή!

Οι ξένοι έφριξαν…

 

Τάδωσε,λέει,ο αθώος στο Κόμμα.

Κάποια απο αυτά τα βρήκαμε σε εκθέσεις ξένων ελεγκτικών οργανισμών με συστάσεις προς την Ελλάδα να σταματήσει να συντηρεί τη διαφθορά και χρειάστηκε…7-8 χρόνια για να συστήσει Εξεταστική Επιτροπή Ενταφιασμού του σκανδάλου της ΖΗΜΕΝΣ…

Ο Θόδωρος Πάγκαλος,μεταξύ άλλων έκανε και τα εξής δύο:

-στη Βουλή ονομάτισε μια κυρία Αλαμάνου και της επιτέθηκε, γιατί η Νέα Δημοκρατία την είχε στέλεχος και την έβαλε σε μια θέση του Υπουργείου Αμυνας.

-φιλοξένησε τον Γερμανό Υπουργό Εξωτερικών στη βίλα του στη Σαρωνίδα και όταν ο Γερμανός Υπουργός έπινε καφέ μαζί του στο μπαλκόνι τον ρώτησε ποιός υπουργός μένει σε κοντινή βίλα που έβλεπαν.Ο Πάγκαλος είπε ότι ΝΤΡΑΠΗΚΕ να του πει πως  έμενε δημόσιος υπάλληλος του Υπουργείου Υγείας που προφανώς είχε το χέρι στο “δημόσιο μέλι”…

Δικαστής βγάζοντας μια κατάπτυστη απόφαση για να εξυπηρετήσει πολιτικό έγραψε ότι δεν είχε ΠΟΤΕ καμία σχέση με πολιτική αυτή Αλαμάνου!!!

Δικαστές έχωσαν στα αρχεία όλα τα χοντρά σκάνδαλα (και)του Υπουργείου Υγείας και μας παρουσιάζουν την ΝΟΒΑΡΤΙΣ ,τη ΖΗΜΕΝΣ,την Μπάγερ κ.α. κάτι σαν …φιλανθρωπικά ιδρύματα.

ΓΙατί ντράπηκε ο Θ.Πάγκαλος;

ΥΓ. Κάποτε υπουργός πολύ κοντά στον Κ.Καραμανλή μας ανακοίνωσε συμμετοχή μας στις βουλευτικές λίστες της Ν.Δ.

Το επανέλαβε για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ υπουργός του Γ.Παπανδρέου.

Απαντήσαμε:”Οχι γιατί θα πάμε φυλακή.Οχι γιατί θα κλέψουμε χρήματα.Με τέτοια κανείς δεν πάει φυλακή.Γιατί θα αναγκαστούμε να δείρουμε κάποιον κλέφτη στη Βουλή”…

Από το να δέρνει κανείς,δεν είναι πολύ πιο ανθρωπιστικό να υπάρχει στα εγκλήματα νόμιμη δικαστική τιμωρία;

Γιατί δεν υπάρχει σήμερα παρα μόνο με εξαιρέσεις;