ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ
H Eλλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη κινείται στα χνάρια της Αμερικής την εποχή του Αλ Καπόνε και της κυριαρχίας της Μαφία.Τόσο ισχυρή ήταν η Μαφία εκείνη των ΗΠΑ ώστε κατάφερε να έχει όχι μόνο αξιωματικούς της Αστυνομίας στη δούλεψή της,αλλά και βιτρίνα τον διάσημο τραγουδιστή Φράνκ Σινάτρα και άλλους “πνευματικούς ανθρώπους” της εποχής μη εξαιρουμένων ολόκληρων (κυρίως τοπικών)ΜΜΕ.
Αυτή η Ελλάδα του Κυριάκου κατάφερε να έχει την μόνη αθώα Μαφία.Αυτή που αθωώθηκε πρόσφατα κάτω από τις καταγγελίες του Εισαγγελέα της έδρας ότι στάλθηκε στο δικαστήριο στημένη αθωωτική δικογραφία,δηλαδή χωρίς τα πραγματικά στοιχεία.
Ναι,δεν είναι η μόνη δικογραφία.Είναι ο κανόνας στις σοβαρές υποθέσεις.Πχ. στο μέγα σκάνδαλο της ΖΗΜΕΝΣ τα ίδια ακριβώς.Στη ΝΟΒΑΡΤΙΣ τα ίδια και χειρότερα.Δεν υπάρχει μεγαλογιατρός που να μην αθώωθηκε με αποκορύφωμα τους τρεις γιατρούς του Πανεπιστημίου που είχαν συνολικά 110 εκατομμύρια ευρώ σε λογαριασμούς και τους τσάκωσε ο τότε εισαγγελέας διαφθοράς Δημόπουλος.Δεν υπάρχει μεγαλοκαταπατητής δημοσίων εκτάσεων που να μην αθώθηκε.Δεν υπάρχει μεγάλο σκάνδαλο σε Τράπεζα που να μην κατέληξε στο αρχείο.Ούτε ένα.Είτε απογύμνωναν τη δικογραφία,είτε έκαναν τροπολογία.Δείτε το σκάνδαλο των συνεταιριστικών Τραπεζών.Λέγεται ότι το τελευταίο που αθωώθηκε με μια προκλητική δίκη-εξπρές και ουσιαστικό φίμωμα των κυριότερων μαρτύρων κατηγορίας είχε παρασκήνιο.
Στέλεχος της κυβέρνησης που ενδιαφερόταν για την αθώωση και μάλιστα να υπάρξει αθώωση ΠΡΙΝ τις εκλογές,απείλησε ότι θα τορπιλίσει τη συγκάλυψη με τα δάνεια των κομμάτων αν δεν πήγαινε ταχύτατα στο αρχείο το σκάνδαλο αυτό και την ίδια κατεύθυνση θα ακολουθήσουν και στα άλλα παρόμοια σκάδναλα στα οποία υπήρξε καταδίκη σε πρώτο βαθμό…
Το σκάνδαλο της λεγόμενης Γκρίκ Μάφια είναι τεράστιο,αλλά …επαναλαμβανόμενο.Από την δεκαετία του 1980 και κάθε σχεδόν δέκα χρόνια αποκαλύπτονται ένστολοι μαφιόζοι,οι οποίοι δεν μπορούν να κουνηθούν ούτε ένα μέτρο αν δεν έχουν ομπρέλλα πολιτική.Αυτό είχε διαπιστωθεί και τότε και κάθε φορά και έτσι φτάσαμε και στο σημερινό.Προστασίες με ξέπλυμα σε λεφτά της νύχτας(κέντρα)της ημέρας(πολυτελή ξενοδοχεία αφανούς ιδιοκτησίας πολιτικών)και λεφτά των ναρκωτικών,όπως οι καραβιές για την συγκάλυψη των οποίων ορύεται από τα ΜΜΕ του Ομίλου του ο κουμπάρος της Ντόρας Μπακογιάννη και δεινώς κατηγορηθείς στο ΝΟΟΡ1 Βαγγέλης Μαρινάκης.
Η συγκάλυψη γίνεται με άδειες δικογραφίες,με πειθαρχικά συμβούλια που αθωώνουν και κρατικά στελέχη-βιαστές ανηλίκων,με μερικούς δικαστές που είναι πρόθυμοι να κρατήσουν στο συρτάρι τους δικογραφίες όχι απλά για 5-6 χρόνια,αλλά για 15 χρόνια.
Π.χ. Η δικογραφία με δίωξη για δολοφονία της γυναίκας στο Αγρίνιο έκλεισε;Οόοοχι!Αυτό μας είπε ο δικηγόρος και μας είπε ότι είναι σε ένα συρτάρι για χρόνια.
Οπως του αρχιμασόνου με την ΠΛΑΣΤΗ δικαστική απόφαση η οποία δεν έχει δικαστεί σε δεύτερο βαθμό μετά την αρχική καταδίκη και συμπληρώνονται 19 χρόνια από την πράξη!!!
Εμείς τα λέμε αυτά;
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ σε κύριο άρθρο της έχει τον εύγλωττο τίτλο
“Ο Ράμμος και ο κύκλος των πικραμένων δικαστών” .
Μεταξύ άλλων γράφει για “ολιγομελή «λέσχη» βαθιά καταρτισμένων δικαστών που απολαμβάνουν αναγνωρισιμότητα αντιστρόφως ανάλογη της εξουσίας τους να θέτουν όρια ακόμα και σε υπουργούς και κυβερνήσεις. Οι συνθήκες αυτής της «αεροστεγούς» σταδιοδρομίας δεν ετοιμάζουν τους δικαστές για την έκθεση του δημοσίου προσώπου. Εξ ου και εκείνοι εμφανίζουν υπερβολική ευθιξία όταν εκτίθενται στη δημοσιότητα, που δεν υπακούει σε κανόνες καθωσπρεπισμού. Ιχνη αυτής της ευπάθειας στην κριτική –και την κακόπιστη διαβολή– διακρίνουν κάποιοι στον Ράμμο, και όχι μόνο σε αυτόν. Δεν έχει μέταλλο πολιτικού, για να αντέχει. Ισως γι’ αυτό υπεραντιδρά. Οπως υπεραντιδρούν κι άλλοι συνταξιούχοι δικαστικοί, που έτυχε να βρεθούν σε περίοπτες θέσεις του δημοσίου βίου.”
Αναφερόμενη η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στους δικαστικούς που αναλαβάνουν ρόλο σε Ανεξάρτητες Αρχές και άλλοι τιμούν τη θέση,άλλοι όχι συμπληρώνει:
“…Τα αξιώματα των Ανεξάρτητων Αρχών δεν είναι όμως πάντα καταφύγια για μια ανέφελη αποστρατεία. Ενίοτε καλούνται να παίξουν ενεργά τον ρόλο του αντίβαρου στην εξουσία, εμπλέκοντας τους πρώην δικαστές σε πολιτικές αντιπαραθέσεις, τη θερμοκρασία –και τη συνακόλουθη δημοσιότητα– των οποίων δεν έχουν συνηθίσει.Η δημοσιότητα δεν είναι μόνο ενοχλητική. Μπορεί να γίνει και εθιστική…”
Αναφέρεται με αμφισημία στον κ.Ράμμο και μάλλον προσπαθεί να υποβαθμίσει την τεράστια προσφορά του με την γενναία στάση του στο μέγα σκάνδαλο των υποκλοπών,το οποίο και η Ντόρα Μπακογιάννη ενώπιον υπαλλήλων(έτσι αυτοπροσδιορίστηκαν οι κατα τα λοιπά δημοσιογράφοι!!!) του συγκροτήματος Αλαφούζου χαρακτήρισε μεγάλο θέμα.
Ενας δικαστής με λαμπρή θητεία ως Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης ήταν ο Λέανδρος Ρακιντζής.Εχουμε αναφερθεί δεκάδες φορές και εμείς και πλείστοι άλλοι δημοσιογράφοι στη θετική συνεισφορά του απο τη θέση εκείνη.Τα προαναφερόμενα πολυποίκιλα και πολυεπίπεδα σκάνδαλα καταγγέλθηκαν από τον ίδιο με πολλαπλές εκθέσεις και δικογραφίες που έστελνε στη Δικαιοσύνη κόντρα στη θέληση συγκάλυψης των πολιτικών.
Σε πρόσφατο (χθεσινό)του άρθρο στο CAPITAL.GR πίσω από τις ευγενικές διατυπώσεις μπορέι κανείς να διακρίνει ότι ουσιαστικά παρεμβαίνει για να αποτραπεί το θάψιμο,η συγκάλυψη(και) του διαχρονικού σκανδάλου με επίκεντρο την Αστυνομία και σαφώς αναφέρεται στην πολιτική και δικαστική του πλευρά και γράφει ταυτόσημα με όσα προαναφέρουμε.Διαβάστε το και μπείτε στον κόπο στη συνέχεια να ακούσετε την εκπομπή μας με τον Νίκο Νικολόπουλο,στη νεα τηλεοπτική πρεμιέρα του.Εμείς εμφανιζόμαστε σε αυτή και λέμε επι μία ώρα αυτά που…ξέρουμε μετά τη μία ωρα και 46 λεπτά:
Του Λέανδρου Ρακιντζή
Ο κ. Εισαγγελεύς του Α.Π. παράγγειλε στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Α. Ελεθευριάνο τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για την άμεση διερεύνηση του δημοσιεύματος της εφημερίδας “Το Βήμα” που αφορά διαλόγους και επαφές μεταξύ “νονών της νύκτας” και υψηλόβαθμων στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. και για την τυχόν διάπραξη αξιόποινων πράξεων από συγκεκριμένα πρόσωπα και λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης να ανατεθεί αυτή σε δύο εισαγγελείς (τακτικό και επίκουρο) προκειμένου να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα οι συνομιλίες αυτές αποκαλυφτήκαν σε εφαρμογές κινητών τηλεφώνων δολοφονηθέντων με συμβόλαια θανάτου. Τα τελευταία χρόνια διαπράχτηκε μια σειρά δολοφονιών ατόμων του υπόκοσμου ή συνεργαζόμενων με αυτόν, πιθανόν από εισαγόμενους εκτελεστές, που δεν έχουν διευκρινιστεί, και που αποτελεί ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των μελών του με προφανή σκοπό την κυριαρχία στη σκοτεινή αυτή πλευρά της κοινωνίας, που διαθέτει άφθονο μαύρο χρήμα κυρίως από ναρκωτικά, λαθρεμπόριο πετρελαίου και τσιγάρων, με το οποίο εξαγοράζει συνειδήσεις και αποκτά χρήσιμες διασυνδέσεις.
Σαφώς η Αστυνομία πρέπει να γνωρίζει σχεδόν τα πάντα για τον υπόκοσμο (ντόπια και αλλοδαπή Μαφία), δεν μπορεί όμως ίσως από εγγενείς δυσχέρειες να συλλέξει αρκετά αποδεικτικά στοιχεία, ώστε να τεκμηριώσει την ενοχή για συγκεκριμένες κακουργηματικές πράξεις και μάλιστα για εντολές δολοφονίας, που δόθηκαν από μεγάλα πρόσωπα του υποκόσμου και όπως φημολογείται ακόμα και μέσα από τις φυλακές.
Το πρόβλημα ξεκινά από τη μη σύλληψη ή τουλάχιστον από τη μη ταυτοποίηση του εκτελεστή της δολοφονίας για να μπορέσει η Αστυνομία να τον συνδέσει με τον ηθικό αυτουργό της πράξης, που έδωσε την εντολή δολοφονίας. Κατά πάσα πιθανότητα οι εκτελεστές, είναι διεθνείς δολοφόνοι, που αναχωρούν αμέσως μετά την πράξη από τη χώρα.
Κατά την ουτοπική γνώμη μου αντί σε κάθε δολοφονία η Αστυνομία να προσπαθεί να ανακαλύψει τον δολοφόνο, θα έπρεπε να εκκαθαρίσει προληπτικά το θολό τοπίο μέσα στο οποίο ο υπόκοσμος δρα, πλουτίζει, εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες του συστήματος μέσω των καταλλήλων διασυνδέσεων σε πολλά επίπεδα και παραμένει ατιμώρητος.
Πιστεύω, ότι η παρούσα έρευνα είναι μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το συγκεκριμένο τμήμα του θολού τοπίου, που θα προκύψει από την αξιοποίηση των τηλεφωνικών συνομιλιών. Αυτό όμως απαιτεί ταχύτατη διεξαγωγή της έρευνας, άμεση παραπομπή των υπαιτίων στο δικαστήριο και διεξαγωγή της δίκης χωρίς τις συνήθεις αναβολές της δίκης λόγω κωλύματος δικηγόρου ή πέρατος ωραρίου, όχι μόνο για την εξουδετέρωση συγκεκριμένων κυκλωμάτων, αλλά με τη δημοσιότητα που θα δοθεί ως παράδειγμα για τη γενική πρόληψη της αποτροπής τέλεσης ποινικών και πειθαρχικών παρομοίων αδικημάτων.
Πριν δύο χρόνια περίπου ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη παρέδωσε στον τότε Εισαγγελέα του Α.Π. φάκελο-μελέτη στον οποίον περιγράφεται η βαριά εγκληματικότητα της χώρας και ζήτησε τη συνεργασία της Εισαγγελικής Αρχής, αντί να ενεργήσει η Αστυνομία από μόνη της για την εκκαθάριση του άγους. Η κίνηση αυτή αποδεικνύει, ότι για το δύσκολο αυτό έργο υπάρχουν, όχι μόνο εγγενείς δυσχέρειες από ενδεχόμενη ανάμειξη αστυνομικών σύμφωνα με σαφείς καταγγελίες, αλλά διαφόρων μορφών διαπλοκές και παρεμβάσεις από εξωθεσμικούς και μη παράγοντες και ότι η διεκπεραίωση του έργου υπερβαίνει τις δυνατότητες της Αστυνομίας.
Στον ίδιο φάκελο υπήρχαν επίσης 200 περιπτώσεις για υποθέσεις, που εκκρεμούν στα δικαστήρια, για τις οποίες φαίνεται ότι υπάρχουν βάσει αξιόπιστων στοιχείων ερωτηματικά για τη διαδικαστική πορεία τους, για τις οποίες ο τότε Εισαγγελεύς Α.Π. ανέθεσε σε Αντ/λέα Α.Π. τη διερεύνηση και τον συντονισμό της όλης έρευνας από τα αρμόδια όργανα.
Έκτοτε έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια και δεν υπάρχουν επίσημες και μη πληροφορίες αν διεξάγεται έρευνα, πού βρίσκεται και τι έχει αποδώσει μέχρι τώρα με την επιφύλαξη πάντοτε της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Φυσικά, δεν ελπίζω να έχουν εξεταστεί και οι 200 περιπτώσεις, αλλά τουλάχιστον για τις πιο κραυγαλέες, για τις οποίες έχει δοθεί δημοσιότητα έπρεπε να έχει ήδη αρχίσει η διαδικασία της κάθαρσης, η οποία κατά το ποινικό και πειθαρχικό σκέλος πρέπει να ολοκληρώνεται τάχιστα και όχι με επιτυχείς χειρισμούς των ενδιαφερόμενων να εξατμίζεται η όλη προσπάθεια σε πολύχρονες και δαιδαλώδεις διαδικασίες.
Πιστεύω, ότι η παρούσα περίπτωση είναι μια ευκαιρία να διορθωθούν κάποια κακώς κείμενα και κακές πρακτικές σε θεσμικές λειτουργίες της Πολιτείας, για να λειτουργήσει πιο αξιόπιστα το Κράτος Δικαίου και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς.
* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.
Τούτων δοθέντων δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε στο Ζάππειο να έχει ως επιγραφή των καταγγελιών του τη φράση:
“ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΝΤΟΥ”
